ChocoladebloG

Vóór het Chocoa Festival schreef ik mij op het ontmoeten van al die mensen te verheugen. Nu, na het festival, terwijl het cacaostof langzaam weer neerdaalt op de vloer van Berlages Beurs, besef ik pas hoe intensief die ontmoetingen kunnen zijn. Wat voor mij de hoogte- en dieptepunten waren in de afgelopen dagen? Van de sprekers die ik mocht horen wil ik als eerste Jacques Steijn noemen, die aan het begin van de barista masterclass  liet merken chocolade als drank serieus te nemen en daarmee voor mij tot wapenbroeder in de strijd werd. Dieptepunt voor mij was de opening van de conference door het hoofd marketing van Callebaut, die na een goed verhaal verteld te hebben, bij de eerste de beste vraag meteen in de verdediging schoot. Ontroerend en eerlijk vond ik het verhaal van T-Brothers op het chocolate makers forum en de presentatie van Fleur, eigenaresse van Florentina  uit Rotterdam, op het  retailers event. Hoe interessant het bezoeken van al deze programmaonderdelen ook was, de

Hij heeft al jaren geen horloge meer. Chocolademaker, importeur, exporteur, producent, consultant, kasteelheer en antropoloog Harm van Oudenhoven heeft zich aangepast aan de tijdsbeleving die heerst in die delen van de wereld waar hij voor werkt. Hij lijkt de rust zelve en neemt alle tijd als ik hem in zijn winkel in Leiden ontmoet. Ondernemen in alle rust, het één hoeft het andere niet uit te sluiten. Passend in de rij van mensen die vanuit de ontwikkelingshulp in de chocoladewereld zijn beland was voor hem Nicaragua van 2004 tot 2009 zijn thuisland. Daar staat nu dan ook zijn eigenhandig gebouwde kasteel waarin de productie van het chocolademerk El Castillo del Cacao  is ondergebracht. De carrière-move richting de cacao was geen bewuste keus: het bleek leuker dan de productie van champignons of de teelt van bamboe. Als consultant werkt hij nog steeds aan projecten mee ( SNV ), maar de cultureel antropoloog in hem moet het vaak afleggen tegen de dwarsdenkende ondernemersgeest d

Over een week is het zover, dan is de Beurs van Berlage weer het toneel van het Chocoa Festival . Voordat ik op dit festival over ga tot de aanschaf van een nieuwe stapel repen, wil ik eerst nog de laatste resten uit mijn voorraad verwerken. De toegevoegde waarde van het Chocoa Festival ligt echter niet in het aanbod van chocoladerepen. (Om aan goede chocolades te komen zijn er gelukkig eenvoudigere mogelijkheden, bijvoorbeeld online: Chocoladeverkopers  en  The Chocolate Shop .) Nee, het belang van het Chocoa Festival zijn de mensen. De mensen die je vertellen waarom zij die bepaalde chocolade op die bepaalde manier maken. Mensen die zich druk maken over smaak, over cacaobomen en -soorten. De specialisten op het gebied van fermentatie, roosterprofielen, tastings en parings, maar ook de handelaren die zich met fair trade, kinderarbeid of biodiversiteit bezighouden. Ja, al die mensen, die samen dat maken waarnaar wij chocoholics zo verlangen. Zonder iemand tekort te willen doe

Conceptuele kunst is niet altijd makkelijk toegankelijk. Van de toeschouwer wordt verlangd zich door de gedachtes van de kunstenaar mee te laten voeren om zo tot inzicht van het concept achter het werk te komen. Welkom in de wereld van Rita Zamoshchina, chocoladekunstenares te Amsterdam. Haar creaties heten  Carambole . "Ik houd niet van zoet! Zoet doodt de smaak. Zout en zuur laten de smaak opbloeien." Zo begint ons interview. Op z'n minst een verrassende uitspraak voor iemand die bonbons maakt. De verklaring waarom ze dan toch dit vak heeft gekozen geeft ze er meteen bij. De beperktheid van de expressiemogelijkheden, die kleine vorm, opgesloten in een paar centimeter. Als een klein theater, zo kijkt Rita naar bonbons. In de voorstellingen die ze maakt is chocolade een hoofdrolspeler. Ze wil met een bonbon impact maken op de mensen, een vonk laten overslaan. Ze is tenslotte chocoladekunstenares. Praten over kunst en kunstenaars is in een gesprek met haar niet te o