ChocoladebloG

Er zijn meerdere landen waarop deze titel van toepassing zou kunnen zijn. Met bijna de helft aan bevolking, maar net iets groter dan Nederland is de  Dominicaanse Republiek  een van die landen. Want niet groot dus, maar voor de craft chocolate beweging in de wereld een belangrijke leverancier. Na Madagaskar is het de grootste leverancier voor makers van origin chocolade. Het  ICCO  classificeert 40% van wat dit land aan cacao produceert als fine flavour cacao. Ongeveer de helft daarvan komt van één collectief, namelijk  Conacado . In dit collectief zijn ongeveer 10.000 boeren verenigd. Het grootste deel van hun productie is bio-gecertificeerd, wat hun in de cacaomarkt een bijzondere positie geeft. Wie gaat zoeken ziet dat menig maker, al dan niet per zeilschip ( de  Tres Hombres ), zijn cacao hiervandaan haalt. Een veel kleiner collectief is  Öko Caribe , ook bio-gecertificeerd. Hierin zijn slechts een 165 boeren verenigd die bijna 1% van de gehele cacaoproductie van dit land voor

Ik probeer het kort te houden, maar het blijft een thema voor mij: ik wil weten wat ik eet. Er valt zo veel over één reep chocolade te vertellen dat ik begrijp dat er keuzes moeten worden gemaakt over wat er op het etiket komt en wat niet. Voor een deel is de te geven informatie wettelijk bepaald. Bij de overige info moet je kiezen, waarbij de markt waarin je je begeeft leidend moet zijn. De markt van de fine chocolate, bean to bar, craft, origin chocolate of hoe je het ook maar wilt noemen, kenmerkt zich door nuances, verfijning en details. En niet alleen in de smaak en de verpakking, maar ook in de beschikbare informatie zou dit tot uiting moeten komen. Deze week heb ik twee repen voor me liggen van merken die ik al eerder heb besproken:  Krak Chocolade  uit Nederland en  Amma Chocolate  uit Brazilië. Van beide heb ik een reep van Braziliaanse cacao. Zonder verdere plaatsaanduiding zegt dit niets (voor de goede orde, Brazilië is twee keer zo groot als de gehele EU). In een e

Op zoek naar het chocolade-leven in London kwam bij mij de vraag op of metropolen wel een goede biotoop voor chocolademakers zijn. Metropolen zijn plaatsen waar veel samenkomt, maar waar daardoor niet voor alles plaats is. London is één van de grootste steden van Europa, maar ook één van de duurste om te wonen. En daar ik nog niemand in de fine chocolate wereld ben tegengekomen die er een fortuin aan heeft verdiend is het begrijpelijk dat er niet veel bean to bar producenten te vinden zijn. Wanneer je de huur moet betalen met de marges op repen chocolade is London misschien niet je eerste keus als vestigingsplaats. Twee en een half heb ik er toch gevonden:  Lucocoa Chocolate ,  Hotel Chocolat  en als halfje laat ik  Melt Chocolates  gelden. De eerste heeft geen eigen winkel, maar produceert wel in London. De tweede heeft meerdere winkels met daarbij een restaurant en een café. Ook zijn zij eigenaar van een plantage op Saint Lucia en het grootste deel van hun chocolade-assortiment hal