ChocoladebloG

Overal om me heen zie ik fris groen. Elke lente verwonder ik me opnieuw over al die energie die een beetje meer zonlicht in de natuur laat vrijkomen. Een nieuwe lente en een nieuw geluid, dichtte ooit Gorter. Maar hoezeer ik ook van de lente geniet, zij is een voorbode van de komende zomer en zo gezien een vooraankondiging dat het chocoladeseizoen ten einde loopt.  Na Pasen, een soort van afsluitend hoogtepunt, zien de retailers met het stijgen van de temperatuur onze chocoladehonger steeds verder afnemen. Voor velen onder ons past een zoete vettigheid als chocolade nou eenmaal niet goed bij warm weer. Vreemd eigenlijk, want cacao is een tropische vrucht. Hoe kun je je, als chocoholic, voorbereiden op de komende zomer?  In de zomer geniet ik het meest van repen die veel fruitsmaken en weinig suiker hebben dus hoge percentages cacao. Belangrijk is je repen op tijd in te kopen, want transport boven de 25ºC kan fataal zijn voor een mooie reep. Verder is een kleine wijnkoelkast kopen, om d

Chocolade kent geen leeftijd. Een van de mooie eigenschappen van chocolade is dat elke leeftijd dit genotsmiddel kan eten zonder zich ervoor te hoeven schamen.  Mijn kleine nichtje van vier wordt net zo enthousiast bij het zien van haar beker chocolademelk als ik bij de mijne. En de chocoladetopping peutert ze met veel genoegen met haar kleine vingertjes van de taart af om daar apart van te kunnen genieten. (Als niemand oplet doe ik dat ook.) Zijn chocoholics dan volwassenen wier smaak op het niveau van een vier jarige is gebleven?   De meest geliefde chocolade onder volwassenen is toch melkchocolade en net als voor kinderen blijft chocolade een soort van luxe traktatie. Zaken als smelt, mondgevoel en inclusies zijn voor kinderen net zo belangrijk als voor volwassenen. Verschillen zie je pas boven de 60% cacaobestanddelen, een grens die vaak pas na de puberteit gepasseerd wordt, maar lang niet door iedereen. Met de ronding van de hogere percentagegrens neemt het geneuzel over zaken als

Ook mijn aandacht is momenteel in de eerste plaats gericht op wat er in Europa gebeurt. Een aangename afleiding van de dramatische berichten uit ons continent geven mij de dagelijkse foto's van Kinito Van- Dunem, onze man in Cabinda, Angola.  Begin jaren zeventig waren koffie en cacao belangrijke exportproducten voor Angola. Na dertig jaar burgeroorlog is de productie van cacao drastisch afgenomen. Maar de laatste jaren is er weer een meer constantere productie en staat Angola op de 39ste plaats van cocaproducerende landen met een bescheiden productie van 431 ton per jaar. Een deel van deze productie verdwijnt via onduidelijke wegen naar opkopers in buurland Congo. Het officiële exportcijfer van cacao uit Angola is nagenoeg nul. Sterker nog, Angola importeert cacao. Als trotse Angolees wil Kinito deze situatie veranderen.   In het dagelijks leven is Kinito werkzaam bij  Smells Like Chocolate  in Zaandijk. Nu het oogstseizoen is, bezoekt Kinito Angola weer. In de regio Belize in de