ChocoladebloG

Het zijn niet mijn herinneringen, maar die van mijn vrouw: de repen van Rapunzel. Ergens uit een biowinkel toch maar eens meegenomen en nu ligt er een voor me. Tot mijn verbazing lees ik dat dit Duitse merk (begonnen als bioboer met een winkel) de eerste was die een biologische chocoladereep op de markt bracht. Dit was in het jaar 1987 en de gebruikte cacao kwam uit Bolivia.  Ik leg deze "historische" bio-reep naast een "nieuwe" bean-to-bar reep van de Oostenrijkse maker Martin Mayer, die ook gebruik maakt van Boliviaanse cacao, maar dan zonder biolabel. Als de aanduidingen zo beperkt zijn, waar zou jij dan voor kiezen: Bio en/of Bolivia? Wie op de foto kijkt ziet op de achtergrond een bijzondere ets, gemaakt door een van de vroegste milieuactivisten:  Alexander von Humboldt . Met behulp van deze ets heeft deze onderzoeker ons niet alleen het begrip klimaatzones gebracht, hij was er in 1799 ook vroeg bij om te waarschuwen voor de invloed van het menselijk handelen

Zijn verhaal vertellen, is wat Per het liefste doet. Prima getimed, op zeven juli (internationale chocoladedag), had hij me uitgenodigd de  Mesjokke  fabriek te komen bezoeken en daarbij passen verhalen. Je kunt proeven dat de mannen van Mesjokke de laatste jaren niet stil hebben gezeten. Hun overstap naar een compleet nieuwe ( Selmi ) productielijn, inclusief roaster , pre-grinder , ball mill , en concheermachine is merkbaar op je tong. Dat ligt niet aan de nieuwe opslagtank of aan de oude tempereermachine, het enige apparaat afkomstig uit de oude werkplaats. Chocoladetechnisch valt het verschil tussen de oude en de nieuwe repen van Mesjokke uit te drukken in net iets meer dan tien micron korrelgrootte. Volgens Per was de korrelgrootte van hun oude repen zo rond de 30 micron en dat voelde je op de tong, altijd net een beetje korrelig. Nu zitten ze onder de 20 micron en dan kun je geen korreltjes meer voelen. Dat er met dit nieuwe machinepark niet meer gekozen hoeft te worden tussen ee