ChocoladebloG

Wordt mijn koopgedrag door 1268/1500 of door de woorden "limited edition" op een verpakking beïnvloed?  Zeker wel, ik ben chocoholic en wil die dingen geproefd hebben, maar daar zit meer achter. Een van de mooie eigenschappen van chocolade is zijn beperkte houdbaarheid waardoor gelimiteerde chocoladerepen gelukkig gevrijwaard blijven van speculatieve verzamelwoede, een rustgevende gedachte voor mij. Gelimiteerde goede flessen whisky zijn tegenwoordig investeringsobjecten geworden en dat maakt het openen van een fles tot een financiële transactie waar je accountant mee moet instemmen.   Voor veel mensen is chocolade een verwennerij waar ze af en toe eens zin in hebben, op zich niets mis mee, maar voor een chocoholic gaat het om meer dan "zin in hebben". Het genot dat chocolade brengt, geeft betekenis aan de dag en plaatst andere belevenissen in perspectief. En door zijn beperkte houdbaarheid krijgt dit genot een tijdslimiet. Een gelimiteerde chocoladereep verwordt du

Van mijn fijne collega en vriendin Floortje kreeg ik enkele weken terug een stapeltje chocolade repen die ze voor me uit Cuba had meegenomen. Bij het bekijken ervan schoot mij "verspringend perspectief" te binnen, een begrip  dat ik op de middelbare school heb opgepikt - in welke samenhang weet ik niet meer-, maar dat op de raarste momenten zich meldt en mij dan vaak een verspringend perspectief bezorgt.  Voor mij als chocoholic stond Cubaanse cacao gelijk aan Empresa Baracoa, het staatsbedrijf waarvan veel westerse chocolademakers de bonen gebruiken. (Zie ChocoladebloG:  Vakmanschap is..? ). Floortje bracht echter twee bontgekleurde, haast kinderlijk vormgegeven repen mee, Cubaanse chocolade, gekocht op het vliegveld. Maar ook twee kleine staafjes chocolade, door haar onderweg op een dagtocht aan de rand van de weg gekocht. Twee staafjes naamloos in een krap bemeten strookje aluminium gewikkeld. Zoals gebruikelijk in socialistische heilsstaten ontstaan rondom beschikbare goe

Vakantieplanning betekent voorbereidingen treffen om gestructureerd te kunnen ontspannen. Voor mij botsen in het woord vakantieplanning twee onverenigbare levensinstellingen op elkaar. Aan de ene kant staat het woord vakantie. In mijn beleving zou dat een periode moeten zijn waarin door het ontbreken van verplichtingen zelfs het begrip tijd een onbepaald karakter krijgt. Aan de andere kant staat het woord planning. De vele positieve effecten van planning en voorbereiding zijn mij door mijn omgeving vaak genoeg voorgehouden, maar laat ik eerlijk zijn; ik ben geen planner en me voorbereiden op wat ik moet doen, heb ik moeten leren. Dus ontspannen volgens een plan voelt voor mij extreem ongemakkelijk aan. Toch is er een onderdeel van de vakantieplanning waaraan ik de laatste jaren aandacht ben gaan spenderen en dat betreft natuurlijk de chocolade. Bij elke bestemming die besproken wordt, doorgoogle ik de regio op de begrippen bean-to-bar en craft chocolate. Daarbij hanteer ik een chocolad