ChocoladebloG

Voorpret staat aan het begin van elke vakantie, dat is voor chocoholics niet anders.   Zo is het  Eurobean-Festival  dat van 4 tot 6 augustus op de Rochsburg in Duitsland wordt gehouden een van de dingen waar ik me erg op verheug. Bij het doorlezen van de line-u p zie ik naast een groot aantal bekende ook de namen van een paar mij onbekende chocolademakers. Het Vietnamese merk  Belvie Chocolate  is voor mij wel bekend, maar heb ik al jaren niet meer kunnen krijgen. Een hernieuwde kennismaking dus met deze Belgische maker die in Vietnam is gaan wonen. Op de festivalsite staat te lezen dat hij op de Rochsburg ook repen van andere Aziatische chocolademakers zal verkopen. Ik ben benieuwd en besef weer dat bij dit festival contant geld meenemen erg praktisch is.  Compleet onbekend voor mij is het merk  Dos Estaciones  dat weliswaar erg Spaans klinkt, maar een in Duitsland gevestigde maker blijkt te zijn. Zij werken uitsluitend met de cacao uit Chazuta, Peru.  Wel uit Spanje, nou ja. Baskenl

Een van mijn overgrootmoeders had een winkel waarin zij 'kruidenierswaren & koloniale waren' verkocht. Als tastbaar bewijs van dit stukje familiegeschiedenis staat bij mij nog een houten rijstkist te pronken. Was elke koloniale erfenis maar zo draagbaar als mijn vintage meubelstukje.  Naar alle waarschijnlijkheid heeft mijn overgrootmoeder in haar winkel ook chocolade verkocht. Of dat toen voor koloniale waar doorging weet ik niet. Tegenwoordig zullen niet veel mensen een chocoladereep als product van het kolonialisme zien, maar deze oorsprong heeft het natuurlijk wel.  De repen die ik deze week heb uitgezocht hebben alledrie als cacao-origine een land waar de cacaoteelt door de koloniserende macht is geïntroduceerd, Filippijnen, Vietnam en Java (Indonesië).  De verhoudingen op de plantages in Zuidoost-Azië zijn compleet anders geweest dan in de Amerika's, maar de motivatie van de kolonisatoren om cacao naar deze landen te brengen was vrij universeel: geld verdienen aan