Is genot herhaalbaar ?

Wordt mijn koopgedrag door 1268/1500 of door de woorden "limited edition" op een verpakking beïnvloed? 

Zeker wel, ik ben chocoholic en wil die dingen geproefd hebben, maar daar zit meer achter. Een van de mooie eigenschappen van chocolade is zijn beperkte houdbaarheid waardoor gelimiteerde chocoladerepen gelukkig gevrijwaard blijven van speculatieve verzamelwoede, een rustgevende gedachte voor mij. Gelimiteerde goede flessen whisky zijn tegenwoordig investeringsobjecten geworden en dat maakt het openen van een fles tot een financiële transactie waar je accountant mee moet instemmen.  

Voor veel mensen is chocolade een verwennerij waar ze af en toe eens zin in hebben, op zich niets mis mee, maar voor een chocoholic gaat het om meer dan "zin in hebben". Het genot dat chocolade brengt, geeft betekenis aan de dag en plaatst andere belevenissen in perspectief. En door zijn beperkte houdbaarheid krijgt dit genot een tijdslimiet. Een gelimiteerde chocoladereep verwordt dus niet tot een kapitaalgoed maar blijft een belevenis die ik plaats op een tijdlijn van geproefde chocolades. Deze belevenissen probeer ik onder andere door het schrijven van ChocoladebloG vast te houden. En natuurlijk kan ik het genot dat een gelimiteerde reep mij brengt niet herhalen. Maar ook het chocoladegenot van gangbare repen zijn niet te herhalen. Hoe goed een reep ook is, dat wat hij me brengt is altijd afhankelijk van mijn persoonlijke vorm. Op sommige dagen geniet ik veel meer van een melkreep dan op andere, soms bevalt een frisfruitige reep heel goed, maar soms had ik meer diepte willen ervaren. De beste repen echter brengen me altijd wat moois en altijd weer een ander aspect van hun smaak. Daarom blijf ik maar mooie chocolades proeven: puur voor het genot.  

Tip: Je kunt repen best een tijdje bewaren, donker en koel in een afgesloten verpakking en niet samen met andere aromatische zaken. Maar vergeet niet op tijd te genieten. Het is raadzaam je chocoladecollectie af en toe door te kijken, op datum te sorteren en dan op tijd op te eten.  

Gelimiteerd proeven dan maar:

Heinde & Verre: First Dutch Grown Vanilla Bean, Milk Bar 53%, 1268/1500. Op hun website schrijft Heinde & Verre dat deze reep een gesofistikeerde versie van hun jeugdherinneringen aan een melkreep zijn. Alleen al mooi om te lezen, gelukkig kom je  over de vanille ook het nodige te weten op hun website. De cacao is een Trinitario uit Granada. 

De geur, tja vanille en room, hoe kan het ook anders. Ja zo ruiken kinderrepen. Natuurlijk heeft de reep een wat lichte kleur. Een mooie krak bij het breken en dan...? De reep smelt als boter. Ik proef banaan, en niet zo'n beetje ook. De vanille is rijkelijk aanwezig maar gelukkig is er geen sprake van overkill. Precies balancerend met de diverse elementen van deze cacao hebben de mannen van Heinde & Verre hun verwennerij vormgegeven. Heel af en toe komt er namelijk net wel wat kruidigs in de cacao naar voren en ik herken daar de nootmuskaat die ook op deze cacaoplantage geteeld wordt en waarover ik gelezen heb. De bananensmaak ontstaat als een soort combinatie van alle smaakelementen samen. Het vette melk-mondgevoel is werkelijk de luxe versie van wat we waarschijnlijk allemaal wel als chocolade-jeugdherinnering hebben. Luxe, overdaad en volheid. De nasmaak is wel wat kort wat het cacao-element betreft, de vanille blijft wat langer present. 

Mesjokke, Limited Edition #3, Honduras, 72%: Een spannende geur komt mij tegemoet. Perzik met een rijpe zoetheid, maar ook plots een vlaag van sinaasappelbloesemhoning. Donker van kleur en donker van krak maakt deze reep een potente indruk. Smelten op de tong wil deze reep niet. Echt, ik moet er wel even op kauwen, maar dan. De smaak komt los en heel bijzonder ontstaat er eerst een dikke, donkere zoete indruk van noten (amandelen) waaruit vervolgens de cacao zijn gerookte karakter laat ontstaan. Een chocolade als een belevenis. Net tegen de tijd dat het misschien te dominant en opdringerig zou kunnen worden verdwijnt die rokerige smaak weer en komt er ruimte voor een fruitige zoetheid, pruimen, die langzaam steeds wat milder, tot zelfs wel wat dun wordt. Als mijn mond leeg is en ik even wacht komt er tegen mijn gehemelte als een nagalm toch de nasmaak van een stevige chocolade naar boven. Het mondgevoel blijft gedurende dit hele avontuur wel behoorlijk droog.