Vakantieplanning = chocoladepotentieel berekenen

Vakantieplanning betekent voorbereidingen treffen om gestructureerd te kunnen ontspannen. Voor mij botsen in het woord vakantieplanning twee onverenigbare levensinstellingen op elkaar. Aan de ene kant staat het woord vakantie. In mijn beleving zou dat een periode moeten zijn waarin door het ontbreken van verplichtingen zelfs het begrip tijd een onbepaald karakter krijgt. Aan de andere kant staat het woord planning. De vele positieve effecten van planning en voorbereiding zijn mij door mijn omgeving vaak genoeg voorgehouden, maar laat ik eerlijk zijn; ik ben geen planner en me voorbereiden op wat ik moet doen, heb ik moeten leren. Dus ontspannen volgens een plan voelt voor mij extreem ongemakkelijk aan.

Toch is er een onderdeel van de vakantieplanning waaraan ik de laatste jaren aandacht ben gaan spenderen en dat betreft natuurlijk de chocolade. Bij elke bestemming die besproken wordt, doorgoogle ik de regio op de begrippen bean-to-bar en craft chocolate. Daarbij hanteer ik een chocoladepotentieelberekening, die vrij eenvoudig het volgende inhoudt: hoe verder weg de bestemming, hoe groter de dagtochtactieradius. die ik mezelf gun. Anders gezegd: als ik eenmaal de eerste duizend kilometer heb gereisd dan mag een extra honderd geen hindernis meer zijn om een maker te kunnen bezoeken. In een tweede googleronde neem ik dan begrippen als chocoladefestival en foodmarkt onder de loep, maar hiervoor varieert de actieradius. Die is namelijk afhankelijk van welke deelnemers aankondigt zijn. Eindigen doe ik mijn digitale zoektocht met de woorden bonbon, praline en chocolatier. Hiervoor geldt een zeer beperkte actieradius: alleen als ik er langskom zal ik deze plaatsen aandoen. Dit zijn voor mij toch minder interessante plekken aangezien zich hier vaak Callebautadepten achter verschuilen. Maar soms zijn er uitschieters. Zo raad ik iedere chocoholic op weg naar Parijs aan om de afrit Kortrijk te nemen en Patisserie Vercruysse te bezoeken. 

Voor mezelf staat dit jaar de Zotter Erlebniswelt op het programma gevolgd door het Eurobean-festival. En volgens mijn chocoladepotentieelberekeningen is er dan nog ruimte genoeg om ook nog bij Herufek langs te gaan. Alleen moet ik nog iemand anders daarvan overtuigen..., maar de cijfers liegen niet.

Voor wie deze vakantie naar Mallorca gaat hier alvast een chocoladevoorproefje.

Het merk Chocolates Maüa is het resultaat van de liefde tussen de Spanjaard Jaume en de Nicaraguaanse Silvia. De naam Maüa staat voor de samenvoeging van Mallorca en Nicaragua en dat is ook precies wat dit stel doet. Ook al maken ze natuurlijk ook single-origin-chocoladerepen van andere bekende herkomst. Nicaragua neemt natuurlijk een belangrijke plaats in binnen hun assortiment.

Ik heb dan ook twee repen van de Nicaraguaanse cacao uitgekozen om te proeven. Op beide repen staat Trinitario als cacaosoort vermeld, maar of het van dezelfde regio of plantage komt staat er niet duidelijk op. 

- Maüa, Nicaragua, Waslala Regíon Caribe Norte, 75%: Hoogglans politoer, zo ziet deze reep eruit, prachtig. De geur van donker rijp fruit, vijgen en pruimen. Een heldere krak. Het smelten gaat zeer geleidelijk, laagje voor laagje smelt deze reep in mijn mond. Ik ben erg gelukkig met het mondgevoel, ja cacaoboter is mijn eerste gedachte, maar er staat geen extra toevoeging vermeld. In de smaak herken ik de rietsuiker en wederom die rijpe fruitsoorten. De diepte die deze smaken bereiken zijn indrukwekkend maar het smaakpallet is wel beperkt. Wie zoekt naar zuren, frisheid of florale aroma's heeft hier de foute reep te pakken. Deze reep is gesloten in zijn zoetheid. Wel mijn complimenten voor de rondheid van de smaak, nergens ook maar iets van scherpte of bijtende bitterheid. De nasmaak is amandel vol en stevig.

- Maüa, Nicaragua, Con Sesamo, 70%: ook deze reep ziet er schitterend uit. De achterkant is bestrooid met sesamzaad. Niet alleen is deze reep lager in cacaopercentage hier is wel extra cacaoboter toegevoegd. Wat geur betreft vind ik deze reep wat rijker overkomen. Ik ruik hier meer groen, alsof iemand een appel schilt. Omdat er hier sesamzaadjes zijn toegevoegd moet je toch op de reep gaan kauwen en dat doet helaas wel afbreuk aan de geweldige smelt van deze reep. Maar de andere optie is de cacao laten smelten en tot slot met een mond vol sesamzaadjes te zitten. Helaas moet ik zeggen dat deze toevoeging voor mij niet geweldig werkt. De sesam had misschien sterker geroosterd moeten worden of de smaak anderszins versterkt naar voren gebracht worden, want op deze manier kom ik aan beide smaken niet goed toe. In de chocolade proef ik een wat sterkere mokkasmaak verder is de cacao wederom heerlijk rond en zoet. Wat de sesam hooguit toevoegt zou ik een zoethoutkarakter willen noemen en dat doet de reep niet bepaald veel goeds. De nasmaak is meer koffie en nootachtig.