Voorpret in chocoladevorm

Voorpret staat aan het begin van elke vakantie, dat is voor chocoholics niet anders.  

Zo is het Eurobean-Festival dat van 4 tot 6 augustus op de Rochsburg in Duitsland wordt gehouden een van de dingen waar ik me erg op verheug. Bij het doorlezen van de line-up zie ik naast een groot aantal bekende ook de namen van een paar mij onbekende chocolademakers.

Het Vietnamese merk Belvie Chocolate is voor mij wel bekend, maar heb ik al jaren niet meer kunnen krijgen. Een hernieuwde kennismaking dus met deze Belgische maker die in Vietnam is gaan wonen. Op de festivalsite staat te lezen dat hij op de Rochsburg ook repen van andere Aziatische chocolademakers zal verkopen. Ik ben benieuwd en besef weer dat bij dit festival contant geld meenemen erg praktisch is. 

Compleet onbekend voor mij is het merk Dos Estaciones dat weliswaar erg Spaans klinkt, maar een in Duitsland gevestigde maker blijkt te zijn. Zij werken uitsluitend met de cacao uit Chazuta, Peru. 

Wel uit Spanje, nou ja. Baskenland, is het merk Lurka Chocolate. Op hun website lees ik dat hun winkel binnenkort geopend wordt. Klinkt dus als een echte nieuwkomer, deze Mexicaanse/Baskische chocolademaker. Zijn achtergrond als chef-patissier in het culinaire leven van San Sebastian, misschien wel de tapashoofdstad van Spanje, maken dat mijn verwachtingen hoog gespannen zijn. 

Al sinds 2011 schijnt de familie die schuil gaat achter het Noord-Ierse merk Nearynógs chocolade te maken, maar voor mij gaat dit een eerste kennismaking worden. Zij vermelden met nadruk stone-ground chocolade te maken, wat binnen de chocolademakerswereld gelijk staat aan een geloofsbelijdenis.

Al met al dus heel wat om me op te verheugen, maar veel nieuwe gezichten betekent ook dat sommige merken verstek zullen laten gaan. In de Rochsburg is de ruimte nu eenmaal beperkt. Zo blijkt het Hawaïaanse merk Manoa Chocolate dit keer niet van de partij te zijn. Als herinnering aan vorig jaar en om een referentiekader voor al het nieuws dat komen gaat te maken, proef ik nu een flink stuk van het Manoa-assortiment. Besprekingen van bovenstaande merken volgen zou gauw mogelijk.

-Manoa, Kealakekua, 70%: Met een stevige krak breekt deze naar fris fruit, rode bessen en zure kersen, ruikende reep. Inde geur zit echter ook een wat scherpere bijna azijn achtige geur. De reep smelt heel gemakkelijk, de smaak is opvallend mild en lijkt het meest op walnoten met kastanjepuree. Best wel zoet, heeft deze reep echter niet veel impact. De nasmaak is die van een hele lichte pinot grigio.  

-Manoa, Ko'olaupoko, 70%: Deze reep lijkt iets lichter van kleur, ook de krak is iets doffer van klank. De geur is iets aardser, maar het zijn vooral noten die ik ruik. Pas bij het smelten op mijn tong kom ik behalve die noten ook fruitsmaken tegen, mango en het zuur van ananas. Het aardse karakter geeft de nasmaak wel wat meer uithoudingsvermogen. 

-Manoa, Waimanalo, 70%: Deze reep ruikt ronder, een rijpe kersengeur met een diep chocoladearoma maken deze reep wat complexer voor mijn neus. De krak is solide en het mondgevoel weer boterzacht.  De smaak, ja, die kersen brengen wat fruitzuur dat mooi tegenwicht geeft aan het zoet. Wel valt me op dat tijdens het smelten mijn mond en neus vol zit van dit rijke aromatische mengsel aan smaken, maar zodra de chocolade gesmolten is blijft er een waterig gevoel in mijn mond over. De nasmaak is bij lange na niet zo indrukwekkend als het eten van de reep doet vermoeden.  

-Manoa, Kona, 70%: Bij deze reep is de krak echt wel wat slapjes. Hier zou ik de geur als bruin willen omschrijven, notenhoutbruin. Ik ruik ook voornamelijk die zware bijna bittere geur die noten kunnen hebben waarover heen dat venijnige gouden geurtje glanst dat naar het ranzige overhelt. Maar eenmaal op mijn tong is deze reep opvallend vriendelijk, geen scherpte, geen zuren, maar wel hazelnoten met zoet. Deze komt voor mij het dichtst bij Gianduja. Een luie verwenreep voor bij een goed glas sterke drank. De nasmaak kan ook wel een stootje hebben.

Wat ik nog even kwijt wil: al de Manoarepen zijn naar mijn smaak net een tikje te zoet en geven een licht zandig mondgevoel.