Choco-tourist: Berlin
Een uithuizige chocoholic verwordt al gauw tot een chocotourist, de plaats delict ditmaal Berlijn.
Hoe hip deze stad ook is, als chocoparadijs staat het niet bepaald bekend. Google vertelde me dat er één plek is die het woord "craft chocolate" in zijn trefwoorden had staan, Belyzium. Typ je dan "Schokolade Manufaktur" in, blijkt zich niet veel verder Wohlfarth Schokolade te bevinden. Ja Duitsers gebruiken Duitse zoekbegrippen.
Al met al, twee geweldige chocolademakers die elkaar kennen en ondersteunen. Beiden produceren bio-chocolade. Bij Wohlfarht is het direct trade Arriba Nacional cacao uit Ecuador en bij Belyzium is het een mix van Criollo- en Trinitario-hybride van eigen plantage uit Belize.
Verder weet elke chocoholic die Berlijn wel eens bezocht heeft dat er geen ontkomen aan is om bij Rausch Schokoladenhaus langs te gaan. In Berlin Mitte staat het grootste chocoladehuis ter wereld. Met indrukwekkende chocoladefiguren is dit prachtige pand gedecoreerd en op de eerste etage is een heerlijk café waar de taartjes echt de moeite waard zijn. Wat chocolademelk betreft zou ik de 42% maar overslaan, die is echt te zoet. Ik heb de 80% puur, geserveerd in een espresso kopje, genomen en die was na lang proeven rijker aan smaak dan gedacht. De komende tijd gaan zij weer verbouwen en vergroten. Ik vrees dat het een nog grotere toeristenmagneet wordt, de productie is al naar elders verplaatst.
Een echte toeristenmagneet is het KaDeWe. Deze consumptietempel heeft een voedselafdeling die ook qua chocolade ruim gesorteerd is. Helaas laten hier kennis en kunde te wensen over. Er lagen toch flink wat repen die niet onder de gewenste temperatuur waren bewaard. Zo'n wit laagje op je reep is geen ramp voor een Rittersport, maar bij duurdere en exclusievere cacaosoorten hoop je toch dat er met liefde en aandacht mee omgegaan wordt.
Heel veel liefde en aandacht voor mooie chocolade is er wel bij Mon Plaisir Chocolaterie. Dit kleine café heeft een zorgvuldig gesorteerde collectie van chocolades op het exclusieve af. Met twee woorden was duidelijk dat hier een mede-chocoholic van zijn passie zijn beroep heeft gemaakt. Met als uitgangspunt de chocolade, is proeven in de chocoladewereld een ritueel geworden waarin aspecten van het vredespijp-roken en het gewichtsklasse-meten van boksers samenkomen. Bij Mon Plaisir is genot het uitgangspunt voor veel plezier. TOP.
Op de foto de oogst uit Berlijn ( incl. de Zotter koeltas)
Tot slot nog dit: ijs is hip in Berlijn. Bij "Hokey Pokey" maken ze ijs van Valrhona Guanaja 70% chocolade en bij "Vanille & Marille" gebruiken ze 73% direct-trade bio-cacao uit Venezuela.
Dan nu maar eens wat proeven. Ik begin met de Wohlfarth 92% Arriba Nacional (Ecuador) en met de Belyzium Dunkle Materie 83%, zoals gezegd, een Criollo- Trinitario hybride mix van eigen plantage uit Belize.
De Wohlfarth is een dunne glanzende reep die kort en knisperend breekt. Maar voor ik daaraan toekom komt de geur me al tegemoet. Een volle vette chocoladegeur met een lichtkruidige geur.
Als ik er preciezer aan ruik vind ik het zelfs naar een peper en zout stelletje ruiken. Smelten doet deze reep met een kleine vertraging, zeer fijn terwijl het mondgevoel toch meteen vol is. Als eerste smaakindruk komt bij mij koffie naar voren met meteen een bijbehorend zuur. Het zuur verdwijnt echter vrij snel en dan blijft mijn smaak nog lang op de krachtige, bittere golven van deze chocolade drijven.
De Belyzium heeft een korte inleiding nodig. Deze reep heet Dunkle Materie en bij hun staat dit voor ongefermenteerde cacao, jawel! Zij gaan als volgt te werk: na de oogst worden de bonen direct gewassen en de pulp zo veel mogelijk verwijderd. Het in stapels of kisten laten fermenteren wordt overgeslagen en er wordt direct tot het drogen overgegaan. De reep ziet er prachtig uit maar niet bijzonder donker. Ruiken doet hij gelukkigmakend mild en rond, hooguit is de geur aan de zoete kant. De krak is van formaat, scherp en luid. Deze reep kun je haast niet kauwen want hij smelt sneller dan je je kaken kunt bewegen. Wat smaak betreft is de aanduiding donkere materie te begrijpen. Deze smaak komt vanuit het zwart en beweegt zich hooguit richting glanzend zwart.
Donkere fruitsmaken zijn hier als lichtpuntjes in een vol, donker en rond choco-universum verspreidt. Heerlijk. Kom je deze tegen.....KOPEN!
Berlijn blijkt een chocoladeverassing te zijn.
Hoe hip deze stad ook is, als chocoparadijs staat het niet bepaald bekend. Google vertelde me dat er één plek is die het woord "craft chocolate" in zijn trefwoorden had staan, Belyzium. Typ je dan "Schokolade Manufaktur" in, blijkt zich niet veel verder Wohlfarth Schokolade te bevinden. Ja Duitsers gebruiken Duitse zoekbegrippen.
Al met al, twee geweldige chocolademakers die elkaar kennen en ondersteunen. Beiden produceren bio-chocolade. Bij Wohlfarht is het direct trade Arriba Nacional cacao uit Ecuador en bij Belyzium is het een mix van Criollo- en Trinitario-hybride van eigen plantage uit Belize.
Verder weet elke chocoholic die Berlijn wel eens bezocht heeft dat er geen ontkomen aan is om bij Rausch Schokoladenhaus langs te gaan. In Berlin Mitte staat het grootste chocoladehuis ter wereld. Met indrukwekkende chocoladefiguren is dit prachtige pand gedecoreerd en op de eerste etage is een heerlijk café waar de taartjes echt de moeite waard zijn. Wat chocolademelk betreft zou ik de 42% maar overslaan, die is echt te zoet. Ik heb de 80% puur, geserveerd in een espresso kopje, genomen en die was na lang proeven rijker aan smaak dan gedacht. De komende tijd gaan zij weer verbouwen en vergroten. Ik vrees dat het een nog grotere toeristenmagneet wordt, de productie is al naar elders verplaatst.
Heel veel liefde en aandacht voor mooie chocolade is er wel bij Mon Plaisir Chocolaterie. Dit kleine café heeft een zorgvuldig gesorteerde collectie van chocolades op het exclusieve af. Met twee woorden was duidelijk dat hier een mede-chocoholic van zijn passie zijn beroep heeft gemaakt. Met als uitgangspunt de chocolade, is proeven in de chocoladewereld een ritueel geworden waarin aspecten van het vredespijp-roken en het gewichtsklasse-meten van boksers samenkomen. Bij Mon Plaisir is genot het uitgangspunt voor veel plezier. TOP.
Op de foto de oogst uit Berlijn ( incl. de Zotter koeltas)
Tot slot nog dit: ijs is hip in Berlijn. Bij "Hokey Pokey" maken ze ijs van Valrhona Guanaja 70% chocolade en bij "Vanille & Marille" gebruiken ze 73% direct-trade bio-cacao uit Venezuela.
Dan nu maar eens wat proeven. Ik begin met de Wohlfarth 92% Arriba Nacional (Ecuador) en met de Belyzium Dunkle Materie 83%, zoals gezegd, een Criollo- Trinitario hybride mix van eigen plantage uit Belize.
Als ik er preciezer aan ruik vind ik het zelfs naar een peper en zout stelletje ruiken. Smelten doet deze reep met een kleine vertraging, zeer fijn terwijl het mondgevoel toch meteen vol is. Als eerste smaakindruk komt bij mij koffie naar voren met meteen een bijbehorend zuur. Het zuur verdwijnt echter vrij snel en dan blijft mijn smaak nog lang op de krachtige, bittere golven van deze chocolade drijven.
De Belyzium heeft een korte inleiding nodig. Deze reep heet Dunkle Materie en bij hun staat dit voor ongefermenteerde cacao, jawel! Zij gaan als volgt te werk: na de oogst worden de bonen direct gewassen en de pulp zo veel mogelijk verwijderd. Het in stapels of kisten laten fermenteren wordt overgeslagen en er wordt direct tot het drogen overgegaan. De reep ziet er prachtig uit maar niet bijzonder donker. Ruiken doet hij gelukkigmakend mild en rond, hooguit is de geur aan de zoete kant. De krak is van formaat, scherp en luid. Deze reep kun je haast niet kauwen want hij smelt sneller dan je je kaken kunt bewegen. Wat smaak betreft is de aanduiding donkere materie te begrijpen. Deze smaak komt vanuit het zwart en beweegt zich hooguit richting glanzend zwart.
Donkere fruitsmaken zijn hier als lichtpuntjes in een vol, donker en rond choco-universum verspreidt. Heerlijk. Kom je deze tegen.....KOPEN!
Berlijn blijkt een chocoladeverassing te zijn.
Reacties
Een reactie posten