Jamaica: 100% fine or flavoured, maar voor hoelang nog?

De gehele cacaoproductie van Jamaica mag het predicaat "fine" of "flavoured" voeren van de ICCO, de internationale cacao-organisatie. Deze eer deelt Jamaica met Brazilië, Costa Rica, Grenada, El Salvador, Trinidad- Tobago en Madagaskar. Dat Jamaica tot dit illustere rijtje top cacaolanden behoort heeft voor een groot deel met de politiek van doen. Tot 2017 stond de cacaohandel onder staatscontrole, maar daar is nu verandering in gekomen. Of hierdoor de status van 100% fine of flavoured gaat veranderen? 

Het is eigenlijk best opmerkelijk dat zoiets ondefinieerbaars als smaak internationale handel ordent. De organisatie die daarvoor verantwoordelijk is, is het ICCO. Zij bepalen wat als fine of flavoured cacao doorgaat en hoeveel procent van de gehele productie van een land dit predicaat mag voeren. In het geval van Jamaica betreft dit de gehele oogst ofwel 100%. Er zijn wereldwijd maar acht landen die deze haast goddelijke cacaostatus hebben. Het ICCO gebruikt weliswaar smaak als criterium, maar het laat zich gelukkig ook leiden door iets wetenschappelijkere maatstaven, namelijk het genetisch materiaal. En daar wringt nu de schoen wat Jamaica betreft. Door de Jacra-act aan te nemen en het oprichten van de JACRA op 1 januari 2018, opende zich Jamaica voor de internationale cacaomarkt. Op zich fijn dat de cacaohandel nu niet meer compleet onder staatstoezicht staat, hierdoor kunnen bijvoorbeeld kleine producenten zoals One One Cacao en Likkle More Chocolate hun repen exporteren net als bijvoorbeeld Pure Chocolate van de op Jamaica wonende Nederlander Wouter Tjeertes. Maar er schuilt ook een gevaar in het openen van de markt. Grote investeerders zien wellicht Jamaica als een goede, lees goedkope, productieplaats voor cacao dat dicht bij de VS ligt. Grote investeerders hebben echter geen interesse in de status van 100% fine of flavoured cacao. Zij hebben interesse in goedkope, snelle productie en daarvoor zouden zij best wel eens cacaosoorten kunnen gaan importeren die deze status ondermijnen. Wil Jamaica dus zijn status als een van de zeven 100% fine of flavoured cacaolanden behouden, zal er vanuit het JACRA, dat als toezichtsorgaan bepaald wat er wel en niet het land inkomt, regelgeving moeten komen over welk genetisch materiaal geïmporteerd mag worden en dus welke cacaosoorten. De toekomst zal uitwijzen of het snelle geld of de langzamere natuur gaat winnen. Ik heb weinig hoop en daarom geniet ik maar van deze twee repen.

- Likkle More, Bachalor's Hall, 72%. Deze prachtig met rood, geel en groen gestreepte reep heeft zowel een friszure geur als ook een zoete rijpe fruit geur (vijgen). De krak is helder, de reep voelt vettig aan. Likkle More perst zelf zijn cacaoboter en er is duidelijk wat aan de reep toegevoegd. Het resultaat daarvan is een super makkelijk smeltende reep. De smaak is behoorlijk zoet, net op het randje, met dan wel opvallend veel aroma's. Ik proef zowel kersen als karamel maar ook tijm en sinaasappel. Toch is deze reep geen ratjetoe, maar juist een prettige snoepreep. Voor mij wat te zoet, maar hier ga ik wel vrienden mee maken.   

- One One Chocolate, St Mary, 71%. Van deze reep ziet de achterkant er wat hobbelig uit, luchtbelletjes en onregelmatigheden. De geur zou ik als 'fine' kunnen omschrijven, maar dan in de zin van decent zoet met een droogkarakter en wat houtachtig in de geur. De reep is iets dikker dan verwacht en de krak is solide. Hier is geen extra boter toegevoegd en het smelten neemt dan ook flink wat tijd in beslag, tijd om te proeven. De smaak is extreem milde chocolade, maar zonder zwaarte. Ik proef mokka, hazelnoot en een heel klein beetje mandarijn. Nergens is deze smaak hard, scherp of bitter. Die mildheid ervaar ik onverwacht ook in het mondgevoel. Prachtige reep!