Quillabamba, Urubamba: ieder zijn eigen rambam

Waarom komt het begrip kerkafsplitsing in mijn gedachten bij het zien van de twee repen van deze week? Er is volgens mij niets onzinniger dan religieuze segregatie, maar soms valt mijn mond evengoed open van verbazing bij wat er in de nichemarkt die bean-to-bar heet gebeurt. 


Een reep van het Duitse merk Peru Puro leg ik naast een reep van het Zwitserse merk Orféve, wat valt me op? De gebruikte cacaosoort is de Chuncho afkomstig uit de zelfde regio in Peru. Op de reep van Peru Puro staat het Urubambadal als herkomst gebied en Orféve schrijft Quillabamba als plaatsaanduiding, maar wat blijkt: het plaatsje Quillabamba ligt in het dal van de Urubamba rivier. Dan zie ik op de verpakking van Peru Puro het label dat zegt dat hun cacao biologisch is. Bij Orféve staat geen label op de verpakking, maar op de binnenflap van de verpakking staat alsnog geschreven dat zij met biologisch geteelde cacao werken die vaak in agroforestry systemen wordt verbouwd. En wat weten we van  het chocolademerk Peru Puro? Dat is ontstaan uit een agroforestry project van Dr. Arno Wielgoss en Dr Frauke Fischer (zie een eerder ChocoladebloG). Het feit dat er aan het einde van dit project een container met Chuncho cacao was, die voor een goede prijs verkocht moest worden, was het begin van van Peru Puro. De deelnemende cacaoboeren hebben zich nu in het APECMU coöperatief verenigd. Al met al zou het dus zelfs om dezelfde cacao van dezelfde plantages kunnen gaan. Ik hoop maar dat de cacaoboeren meeprofiteren van het feit dat twee Zwitserse fabrieken met hun bonen geld verdienen. "Twee Zwitserse makers?" zou de oplettende lezer kunnen vragen. Jawel, want Peru Puro laat zijn repen bij Felchlin in Zwitserland maken. 
Waarom kom ik dan op het begrip kerkafsplitsing bij het zien van deze twee repen van Zwitserse makelij die van mogelijk dezelfde Chuncho cacao gemaakt zijn?
Bean-to-bar makers lijken soms wel te preken voor eigen parochie. Er is geen eensluidende informatie naar de consument toe. De wensen van al die kleine chocolademakers om exclusieve producten op hun eigen onnavolgbare en maar half transparante wijze te maken, geven dit deel van de chocoladewereld soms het beeld van een compleet verdeelde religie. De samenwerking binnen de bean-to-bar beweging kan volgens mij nog best stappen maken. Zowel naar de consument als naar de cacaoboeren toe. Zoals de situatie nu is kan het niet anders dan dat de voordelen van schaalvergroting en samenwerking verloren gaan en dat schaadt zowel de belangen van de cacaoboeren als ook die van de chocolademakers.

Het enige bestaansrecht voor al die vele kleine chocolademakers is de smaak, dus proeven maar.  

- Orféve, Quillabamba, 70%. De reep is mooi gevormd, al maakt het kleine ribbeltjes patroon dat het oppervlakte niet glanst. De geur is hout, droog, hazelnoot met donker rijp fruit. De krak is zo strak als maar kan. Makkelijker dan gedacht smelt deze reep in mijn mond. De mildheid van de smaak is ongrijpbaar. Als eerste ervaar ik veel lichte florale aroma's, die aangevuld worden door een pruimen zoetheid om vervolgens in een hele milde toffeesmaak op te lossen. De snelheid waarmee deze reep wegsmelt staat wel in contrast tot het wat stoffige mondgevoel dat het achter laat, maar dit is misschien het enige minpuntje dat je aan deze reep kunt vinden. Een zeer uitgebalanceerde reep, waarbij aangetekend kan worden dat de zoetheid misschien je smaak is of niet, maar hoe dan ook niet de aroma's overstemt.

- Peru Puro, Chuncho Gold, 85%. Alhoewel van een duidelijk hoger cacaopercentage is deze reep niet donkerder van kleur. Ook deze reep breekt weer als een kanon. Het droge karakter van deze chocolade is sterk aanwezig in de geur, maar ik ruik ook weer dat rijpe fruit. Het smelten neemt een beetje tijd in beslag. De aanzet van de smaak heeft iets weg van zoethout, maar dat verdwijnt gelukkig snel waarna een milde koffiesmaak zich breed maakt in mijn mond. Ik blijf de reep droog vinden, maar wel rijk aan nuances, zoals een klein beetje zwarte peper, bittere walnoten en een nagalm van sinaasappelschil. Een mooie reep.  










Reacties

Populaire posts van deze blog

Marketing en strategie

Choco-praat: Wouter Tjeertes, vijf jaar Pure Chocolate

Craft Chocolate Cuba of het versprinngend perspectief