Cacao-juice: een vergelijking

En ineens is er dan een nieuwe markt, we hebben we er lang op moeten wachten in Europa, maar nu is het dan zover: de cacao-juice markt. 

De Europese unie moest eerst het product cacao-juice als levensmiddel erkennen en toestaan dit als zodanig te importeren. Nadat deze horde eenmaal genomen was, zijn er diverse aanbieders gekomen die wel een gat in de markt zien voor dit heerlijke en soms ook eerlijke product. 

Ik ben nu drie soorten cacao-juice drankjes tegengekomen en die ga ik maar eens met elkaar vergelijken. 

Voor de goede orde nogmaals: wat is cacao-juice?

Wie een cacaovrucht openmaakt ziet niet meteen de bonen, want om elke cacaoboon heen zit een laagje witte pulp. Het is deze bijna gelei-achtige massa waarvan de cacao-juice gemaakt wordt. De bonen kunnen dan alsnog gebruikt worden om chocolade van te maken. Voor de cacaoboeren is cacao-juice een (bij)product dat de cacaovrucht dubbel interessant maakt, want zowel de bonen als de juice brengen nu geld in het laatje. 

Ik heb het geluk gehad verscheidene soorten cacaovruchten vers te mogen openen en bij het proeven van de verschillende soorten cacaopulp heb ik gemerkt, dat ook hier weer grote kwaliteitsverschillen bestaan. De pulp kan zeer aromatisch zijn met heel veel florale aroma's en citrusachtige geuren. Daartegenover bestaan er vruchten waarbij de wat minder uitgesproken, anoniemere smaken als meloen of een waterige papayageur het maximaal haalbare is. Hoe dan ook smaakt cacaopulp en dus ook cacaojuice nooit naar chocolade. 

Om te beginnen Pacha de Cacao. 

Op dit blog was al eens een bespreking van Pacha de Cacao verschenen. Dit door Marika van Santvoort gevoerde merk, gebruikt vanuit Ecuador geïmporteerde cacao-juice om die alhier met water aan te vullen en te bottelen. Verder wordt aan deze juice niets toegevoegd, geen suiker en ook geen koolzuur. Marika haalt met haar Pacha de Cacao een percentage van 70% cacaovruchtsap. 

Puur en onversneden is dit een sapje dat je van je sokken blaast. Ik proef ananas,mango, lychee om verder te gaan met papaya en passievrucht. Eigenlijk kan ik hier een complete tropische fruitmand gaan opnoemen. Verrassend is de zoete opening van de smaak, terwijl er toch genoeg fruitzuur in zit om het fris te houden. De nasmaak is die van vloeibare sinaasappelhoning. HEERLIJK!!!! Pacha de Cacao is melkwit van kleur en je moet even schudden voor je een flesje openmaakt. 

( €3,50 per flesje van 250 ml, 6 flesjes per doos)

Dan heb ik als tweede merk Kumasi. 

Dit merk is opgericht door Lars Gierveld en is officieel sinds januari 2021 op de markt.De documentaire over het ontstaan van Kumasi, die op hun website staat is zeer de moeite van het bekijken waard.  Kort samengevat is Kumasi een bijproduct van de opdracht die Lars kreeg van Nestlé om een documentaire te maken over de invloed van het Nestlé Cacao Plan (NCP) in Ghana. Net als Teun van der keuken eindigde ook deze journalist met het oprichten van een bedrijf. Aan dit bedrijfje hangen nu een paar fijne projecten van Beyond Beans en het Royal Tropical Instituut KIT, die de impact van het product cacao-juice op het leven van de cacaoboeren onderzoeken. 

Kumasi gebruikt dus Ghanees sap dat ter plaatse zover verwerkt wordt tot het klaar is om in Nederland gebotteld te worden. 

Dit sap is verkrijgbaar in twee soorten: Sappi, zonder koolzuur en Gassi, met koolzuur. Deze twee soorten zijn echter ook verschillend in de hoeveelheid gebruikt cacaosap. In Sappi zit 53% cacao-juice in Gassi slechts 40%. Het flesje Sappi moet je dan ook schudden voor gebruik omdat er op de bodem van de fles zich wat wat vruchtvlees afzet. Bij de Gassi versie is schudden natuurlijk niet handig en daarom is waarschijnlijk ook voor het lagere vruchtensapgehalte gekozen. 

Dan de smaak: die is bij Kumasi Gassi net spannend genoeg om je te laten beseffen dat dit een vreemde fruitsoort is. Ik proef wel voor een deel mango en achter op mijn tong zit een zoet mandarijntje, maar beide zijn decent en vermengen zich in een rivellla-achtige zure afdronk.

De Kumasi Sappi is qua smaak veel uitgesprokener. De mango indruk is sterker en ik proef nu ook de lychee smaak, die voor mij bij cacao-juice hoort. Verder kun je in Kumasi Sappi ook herinneringen aan andere tropische fruitsoorten proeven. Het mondgevoel speelt hier ook een rol, want Sappi is een duidelijk dikkere vloeistof. 

(€2,85 per flesje van 275 ml, 6 flesjes per doos) 

Nog niet in Nederland te koop is Cacao Vida. Dit is een spin-off van Ritter Sport dat dan ook de cacaobestanddelen voor dit drankje levert vanaf hun plantage El Cacao in Nicaragua. In dit geval is het verhaal over extra inkomsten voor de boeren natuurlijk niet van toepassing. Voor deze juice gebruikt Cacao Vida 20% gedroogde cacaovruchtvleespoeder om daar dan nog 12% cacaosap (de werkelijke juice) aan toe te voegen. Verder staan er op het etiket 3,2% suiker, koolzuur en natuurlijk water als eerste. Ik kom dus opgeteld op 32% cacaobestanddelen.

De smaak is die van een dunne retsina wijn. Anders gezegd: honing met als fruitachtergrond meloen. In de nasmaak zit een klein zuur, waardoor de frisheid als smaakherinnering blijft hangen. Echter al deze smaken bevinden zich in het smaakpalet van zachte pastelkleurige smaken. 

Naar mijn mening hebben de makers van Cacao Vida zich teveel door de Duitse frisdrankenmarkt laten beïnvloeden. Sinds Bionade deze markt is gaan domineren zijn de winkels daar vol komen te staan met frisse al dan niet gefermenteerde fruitdrankjes. Ja zelfs Coca-Cola heeft zich moeten aanpassen om geen marktaandeel te verliezen. Ik proef bij Cacao Vida meer de wens om tussen de grote jongens in de schappen te komen, dan de wil om het bijzondere van de cacao-juice op de voorgrond te stellen. Wellicht dat ook de kosten en de daarmee samenhangende prijsstelling van invloed zijn geweest op het eindresultaat.

(€2,30 per flesje van 330ml, 6 flesjes per doos)

Conclusie: meer dan bij chocolade speelt bij cacao-juice het percentage gebruikte cacaobestanddelen een rol in de prijs. Navenant is echter ook de smaakbeleving. Wie de pracht en rijkdom wil proeven van wat cacaopulp ons te bieden heeft koopt Pacha de Cacao en op de tweede plaats Kumasi Sappi. Wie gewoon eens wat anders wil drinken kan de andere soorten proeven. 

Let wel: het verhaal over extra inkomsten voor de boer gaat alleen op voor Pacha de Cacao en Kumasi. De aandeelhouders van Ritter Sport zullen heus ook niet treurig zijn over deze nevenbron van inkomsten, maar meer impact dan een paar banen in Nicaragua heeft dit merk niet.