Caltrix: inzicht in inzichtelijkheid

Grote repen of kleine repen, het verhaal dat je als maker wilt vertellen past nooit op je verpakking.

Veel bean to bar makers willen graag hun klanten inzicht geven over het hoe en wat van hun product, maar hoe doe je dat? 

Labels zijn vaak beperkt in hun claim, vaak duur en soms niet eens betrouwbaar. Fair trade, biologisch, UTZ of Rainforest Alliance, allemaal gaan ze slechts over een deelaspect van de chocoladeproductie. 

Maar juist het inzichtelijk maken van de hele keten is wat chocolademakers hun klanten op een betrouwbare manier willen vertellen. Vanaf de herkomst van de cacao tot aan de maker met soms zelfs de betaalde prijzen erbij. Het bijpassende toverwoord is transparency oftewel transparantie. 

Met Caltrix lijkt een eind te komen aan deze worsteling. Dit initiatief (in oprichting) biedt de consument alle gewenste informatie op een inzichtelijke, navolgbare en betrouwbare wijze aan.

Wat is Caltrix? Zeker geen label, zegt Manasi Kumbhat, medewerkster van Caltrix. Wel komt er een QR-code op de verpakking.

Het idee achter Caltrix heeft wel wat weg van blockchain technologie. Door middel van die QR-code op de verpakking krijgt je als geïnteresseerde consument toegang tot het Caltrixplatform, alwaar een overzicht van de gehele keten achter de reep in je hand zichtbaar wordt. Alle schakels uit de keten, lees: maker, importeur, coöperatie of fermentatiecentrale staan vermeld. Stuk voor stuk heeft iedere schakel uit de keten toegang tot dit platform en kan op zijn beurt de juistheid van de informatie op het platform controleren en bevestigen. Zo krijg je, als consument, een navolgbaar en betrouwbaar overzicht over de gehele keten die achter je reep schuil gaat. 

Bjorn Becker, ook verbonden aan Caltrix, maar vooral bekend van het merk Mike & Becky praat vol enthousiasme over de mogelijkheden van Caltrix. Bjorn stelt zich de keten voor van cacaoboer tot maker en niet andersom. Maar om bij de boer te starten is volgens hem niet altijd doenlijk, omdat niet iedere cacaoboer toegang tot internet heeft. Maar in ieder geval vanaf de fermentatie, zo vertelt Bjorn, tot aan de maker moet de cacao te volgen zijn. Althans, dat zijn de plannen.

Wel ziet Bjorn allerlei mooie opties die via het Caltrixplatform mogelijk zouden worden. Er ontstaat tenslotte een community van chocoholics die wellicht interesse in elkaars smaak en voorkeuren hebben. Ook de optie om als consument anoniem een "rating" (sterren) aan de maker door te geven staat hem voor ogen. Mogelijkheden te over.

Wat Caltrix voor een bedrijf gaat worden is mij nu nog niet duidelijk. De oprichter Joost Kamermans heeft een achtergrond in de financiële wereld. (Als je Caltrix googelt zonder chocolade erachter kom je dan ook bij Caltrix Capital uit: een beleggingsfonds gespecialiseerd in crypto-munten,  waarvan Joost mede oprichter is.) In het gesprek dat ik met Manasi had vertelde ze mij dat de Caltrix Cocoa versie in ieder geval geen beursgenoteerd bedrijf wilde worden, ook geen NGO, maar meer een social enterprise. In mijn gesprek met Bjorn vertelt hij dat erover gedacht wordt een stichting te vormen en dat zelfs de naam nog kan veranderen. Hier is dus nog wat opheldering nodig.

Een andere onduidelijkheid hangt voor mij samen met de te kiezen bedrijfsvorm, namelijk de privacy en het datagebruik. Wanneer ik door de QR-code te lezen mezelf toegang tot het Caltrixplatform verschaf, lever ik daarmee veel gegevens over mezelf en mijn interesse aan Caltrix. Hoe je het wendt of keert data, veel of weinig, zijn geld waard. Zowel Manasi als Bjorn zeggen dat het niet de bedoeling is de door Caltrix verzamelde data te gaan gebruiken of te gelde maken. Maar zonder duidelijkheid over de bedrijfsvorm en haar privacyverklaring blijven dit beloftes.

In ieder geval zullen de chocolademakers die van de Caltrixdiensten gebruik willen gaan maken een kleine vergoeding daarvoor aan het platform betalen. Volgens Bjorn moest ik daarbij aan een cent of zo per reep denken.

Facit: Caltrix klinkt als een geweldig mooi initiatief, dat een zinvolle plaats in de cacaoketen van de bean to bar maker kan hebben. Met alle potentie om het verhaal van deze chocolade, zijn herkomst en zijn makers inzichtelijk, betrouwbaar en navolgbaar te maken. Wel zou ik graag snel duidelijkheid hebben over vorm en privacy. Werk aan de winkel dus.

Geen wonder dat onder dit initiatief prachtige namen staan: Mesjokke, Original Beans, Silva Cacao,Auro, Omnom, La Féverie, Herufek, Mike & Becky, Mountains of the Moon, Belvie Chocolate, Uncommon Cacao, Nica-France, Karuna, French Bread, Choco del Sol, Bean to Bear, Pump Street en Go Ground. 

Voor deze week heb ik twee repen uit bovenstaande rij gekozen waarbij transparantie al dan niet bewust een rol speelt.   

Auro Chocolate, Tupi single estate 70% Reserve 2018. Deze tweemaal met zilver bekroonde reep is gemaakt van cacao uit South Cotabato. Deze Filipijnse regio koppelen de freaks aan de Kablon Farms en bij navraag blijkt dit ook de niet vermelde naam te zijn die achter het woord "single estate" schuil gaat. (Zou dit in de toekomst dan wel op Caltrix te zien zijn?)   

Hoeveel er ook op deze verpakking staat, het soort bonen staat er niet op vermeld, maar Kablon farms verbouwd Trinitario. 

De reep heeft een matte uitstraling en is redelijk licht van kleur. De geur is sterk houtig en droog waardoor er voor mij een rodewijnkarakter ontstaat. De krak klinkt perfect, de breuklijnen zijn zo strak als een liniaal. Het smelten begint vrijwel meteen. Ik proef rozijnen en pruimen, maar dat houtige blijft in de vorm van kleine speldenprikken aanwezig in de smaak. Geen scherpe randen, geen grote complexiteit, maar vooral een lekkere droge chocoladenasmaak. 

Mesjokke Limited Edition #2 Filipijnen 72%. Ik heb de kleine 40 grams reep. Deze biedt zeer weinig ruimte voor informatie op de verpakking, maar dat is nou juist ook de bedoeling. De mannen van Mesjokke presenteren deze Limited Edition juist als verrassing in hun portfolio.

Op de site van The Chocolate Shop wordt een tipje van de sluier rond deze raadselreep opgelicht. Zij schrijven er (AURO) achteraan. Mesjokke koopt ook bij Auro in, maar welke cacao? SPOILER ALERT: bij navraag vertelt Mesjokke dat we hier met de Paquibato cacao van Auro van doen hebben. (Hoe gaat Caltrix om met een mystery guest reep ?)

De reep glanst mooi, heeft een donkere kleur en een krak die droog klinkt. Ruik ik oppervlakkig dan zou ik de geur als floraal, zoete bloemen, willen beschrijven. Ruik ik intensiever kom ik op geklaarde boter met een beetje witte peper. Bizar verschillende geuren. De smelt van deze reep is dik en zwaar van structuur, mijn mond kleeft aan elkaar. Wat een heerlijke donkere smaken, zeer chocoladig met heel weinig zuur en vooral veel noot erin. Paranoten, zou ik zo zeggen, maar ik moet ook aan zware mokkataarten denken. Een echte CHOCOLADE-chocoladereep. Nasmaak......eindeloos!

 

De jungle bij Paquibato, Filipijnen.