Vrienden, chocolade en chocolade met vrienden

Er staat een nieuw en druk chocoladejaar voor de boeg en ik wens al mijn chocoladevrienden en -vriendinnen een gezond, vredig en gelukkig jaar toe. Maar, hoe verhouden chocolade en vrienden zich tot elkaar? Eerlijk gezegd vind ik het wel een moeilijk thema. Graag deel ik chocolade met mijn vrienden, maar met sommigen zeker niet. Voor enkelen koop ik chocolade als geschenk en weer anderen vragen geïnteresseerd naar mijn meest recente chocolade-ervaringen.


De meesten van mijn vrienden en vriendinnen heb ik zo langzamerhand wel aan een kleine tasting onderworpen waar slechts een enkeling enthousiast op reageerde. Dat zijn de mensen waar ik nu wel chocolade voor koop en die ik ook graag een stukje chocolade aanbied. Maar ik moet toch accepteren dat, alhoewel bijna iedereen zegt chocolade zo lekker te vinden, de meeste mensen die ik ken niet te porren zijn voor een stukje kwaliteitschocolade...of toch?
Mijn perspectief is dat van een chocoholic en dat vergeet ik soms. Als ik terugkijk op het afgelopen jaar heb ik toch regelmatig foto's ontvangen van vertwijfelde gezichten in een supermarkt met de vraag: "Wat moet ik nou kopen?" Mijn antwoord is dan natuurlijk; "Niets in de supermarkt kopen!" Gelukkiger word ik van foto's waarop chocoladerepen van de Chocolatemakers, Green & Black'sVivani of Mesjokke staan met de trotse opmerking "Kijk eens wat ik heb gekocht. Ik ben dan al blij dat deze vrienden een bezoek aan de biowinkel koppelen aan "Hier moet ik chocolade kopen."

Misschien gaat het ook te ver om van je vrienden te verwachten dat ze je chocoladesmaak delen, maar het doet me goed dat tenminste de boodschap over de uitbuiting en de slechte kwaliteit van industriële chocolade wel tot verandering van hun koopgedrag kan leiden. Helaas is het verhaal van chocolade zo complex dat het lang duurt voordat de boodschap doordringt en dat zal niet alleen bij mijn vrienden zo zijn. Het is denk ik een van de grootste problemen voor de bean-to-bar beweging. Maar toch, de mensen om me heen zie ik langzamerhand bewuster chocolade kopen en die instelling werkt vanzelf door op de rest van de boodschappen. Conclusie: ik heb fijne vrienden.  

Het zijn twee repen van de Belgische makers Mike & Becky die mij op deze gedachte brachten. Deze repen heten: Mike & Becky & Friends en hebben als ondertitel: Real. Honest. Local. Door samenwerking met verschillende lokale voedselproducenten te zoeken, zijn er unieke producten ontstaan waarbij behalve de consument ook de samenwerkende partijen van elkaars kennis kunnen profiteren. 

- Mike & Becky & Friends, Green tea Time, 67% dark chocolate Japanese Genmaicha, Parlor Coffeeroasters.
Ongeveer de langste naam die ik ooit heb opgeschreven. Genmai-cha thee is groene thee gemengd met geroosterde rijstkorrels en is hier dan weer gecombineerd met cacao uit de Dominicaanse Republiek. Klinkt als een hemels gerecht. Ik ruik als eerste graan met rozijnen. De reep is vrij licht van kleur en geeft een ferme krak. Zo gauw een stukje op mijn tong begint te smelten, proef ik de geroosterde rijst die voor mij de smaak van popcorn aanneemt. Heel mild weet zich tussen deze smaak en de wat fruitige chocoladesmaak ook nog het typische groene-thee aroma door te wurmen. Het mondgevoel is misschien wat waterig en de nasmaak niet bijzonder lang, maar door de combinatie van smaken vind ik het een prettige snoepreep die ik graag door mijn vrienden laat proeven.

 Mike & Becky & Friends, Macchiato, 60% milk chocolate with specialty coffee, Wide Awake. 
Opvallend: hier hebben we van doen met een 60% melkchocolade en de kleur is in verhouding dan ook behoorlijk donker. Met een goede krak breekt deze reep en de mokkageur schiet in mijn neus. Koffie zoals ik ze vroeger dronk, zoet fruitig met lekker veel schuimende melk. De gebruikte cacao komt uit Ecuador en ik moet eerlijk zeggen: het kost me moeite de smaak daarvan te pakken te krijgen. De cacao is wellicht net iets te mild om tegenwicht te bieden aan de krachtige koffie. Maar als het een vooropgezet plan was een reep te maken die als een macchiato smaakt dan is het een geslaagd project. Het mondgevoel is een beetje droog, de nasmaak is wel lang aanhoudend. Al is het niet mijn favoriet, ik heb vrienden die hier gek op zijn. 

Mike & Becky weten hun vrienden goed te kiezen en ik ben blij deze repen met mijn chocoladevrienden te kunnen delen. 


   

Reacties

Populaire posts van deze blog

Marketing en strategie

Choco-praat: Wouter Tjeertes, vijf jaar Pure Chocolate

Craft Chocolate Cuba of het versprinngend perspectief