Apenkoppen

Wie is de grootste apenkop? Bij het zien van deze drie gorilla's, die mij per toeval aanstaren vanaf mijn stapels chocoladerepen, gingen bij mij de alarmbellen rinkelen: echt waar, worden al die repen gemaakt om gorilla's te redden?  

Wat mij en waarschijnlijk iedereen als eerst te binnen schiet bij zulke plaatjes is: iets met goede doelen, chocolade eten en ondertussen de apen redden. En voor goede doelen zoals natuurbehoud, maar zeker voor onze naaste verwanten als de gorilla trekken we graag de portemonnee. En eerlijk gezegd heb ik daar geen moeite mee, ergens moet het geld vandaan komen. Maar een soort van samenhang zie ik wel graag en bij mij sloeg de twijfel toe. Op de reep van het merk Organiko staat Sao Tomé en Principe als origine vermeld en dat kreeg ik niet gelinkt aan een gorilla. Even opgezocht en wat blijkt: er komen geen gorilla's voor op deze kleine eilandjes. Aansluitend raakte ik op de site van dit Spaanse merk nog verder de weg kwijt, want bij de productinformatie staat "copy paste" het reclametekstje over de Alto El Sol plantage in PERU van Cacao-Barry. Laat ik er maar vanuit gaan dat dit een vergissing is, maar het maakt me wel duidelijk waar deze repenmaker zijn cacao vandaan haalt. 

Een heel ander verhaal is de reep van het Noord-Ierse Nearynógs. Deze chocolademakers maken heus zelf hun cacao, ze kiezen heel bewust voor een grove maling. De verbinding tussen de origine en de gorilla is ook navolgbaar: deze makers zijn in Oeganda geweest en hebben daar in de buurt van de gorilla's overnacht. Maar behalve dat deze cacao biologisch en ethisch verantwoord is, vermeldt deze chocolademaker niets over een eventueel goed doel of een zakelijke verbinding met deze apenkop. 

Pas op de site van de derde reep, de Chocolate Makers, kom ik een uitleg tegen over de samenhang tussen de apen op de verpakking en de chocolade. (let op: er staat ook een kleine Oerang Oetang op de reep, want ook die profiteren in Indonesië mee van onze snoeperij).

 

Natuurlijk ken ik het verhaal van de berggorilla's in het Virunga National Park, daar heeft Original Beans wel voor gezorgd. Op de site van het Virungapark kijk ik nu pas en daar zie ik dat zij ook zelf chocolade aanbieden. Dat ook andere chocolademakers hun cacao hier inkopen en zo dit prachtige doel ondersteunen, kan ik alleen maar toejuichen. Maar maak het wel inzichtelijk, vertel het verhaal en draag dan ook werkelijk bij aan het goede doel. Slechts een plaatje van een aap op je reep zetten, verleidt wellicht de klant tot de aanschaf van een dure reep, maar die klant ben je gauw kwijt als hij merkt dat hij voor de gek wordt gehouden. 

De grootste apenkop is diegene die probeert geld te verdienen door mee te liften op het bekende verhaal van collegae chocolademaker's, de afbeelding van een gorilla op zijn reep plaatst en hoopt dat niemand verder vragen stelt.  

- Nearynógs, Uganda, Bundibugyo-sente, 60%. De geur van deze reep is pakkend, in een zoete wolk komen bananenaroma en de geur van overrijpe dadels op me af. De krak klinkt vrij droog, de breuk is zo recht als een scheermes. Op mijn tong komt dan de verrassing los. Vrijwel meteen dringt zich een Marmite-achtige smaak op die na een paar seconde dan weer onderduikt om in de nasmaak weer terug te komen. Tussen door biedt deze reep dan een zoete koffie- chocoladesmaak. Ik houd een waterig mondgevoel over en eerlijk gezegd maakt deze reep een nogal kinderlijke indruk op me. Erg zoet en snel vergeten.

- Organiko, Single Origin Sao Tomé & Principe, 80%. De geur is zeker niet bedwelmend, een licht vanillearoma met ergens wat gekonfijte kersjes. De krak is helder. Op mijn tong openbaart zich eerst dat waar veel mensen een hekel aan hebben, een bitterheid alsof je gestraft moet worden voor het snoepen, maar na een tweede stukje wil ik de smaak definiëren als droog hout met een klein scherp zuur erin. Voor mij is het een afstandelijke reep, waarbij het mondgevoel geen plezier oplevert. De nasmaak is een espresso, maar wel van korte duur. 

- Chocolate Makers, Congo, 92%. In de geur zit voor mij onmiskenbaar sinaasappel verstopt, niet overrompelend maar wel uitnodigend. De krak is wat dof, de reep voelt erg vettig aan. Hoewel 92% wil deze reep best makkelijk smelten. De sinaasappel laat zich niet proeven, maar er zit wel een fijne blijvende zuurtoon in deze reep, meer iets als appelazijn. Daaronder brengt deze reep een dikke laag droge potgrond als smaak, maar door het prettige mondgevoel is deze reep een aangename belevenis. De nasmaak is aanhoudend en doet me denken aan gedroogde abrikozen, inclusief de wat vertraagde droge mond.