Love, Peace & Chocolate: Eurobean Festival 2023

Neem in gedachte drie termen die voor jou de politiek van dit moment bepalen. Heb je ze?

Dan krijg je van mij dit rijtje antwoorden: Love, Peace & Chocolate.

Zoek nu bij elke door jou gekozen politieke term een passend antwoord uit het rijtje. 

Zijn de wereldproblemen zo een stuk hanteerbaarder geworden? Op de Rochsburg in het kleine plaatsje Lunzenau zijn ze ervan overtuigd dat het werkt.   

Het European Chocolate Festival is een klein festival, er zijn slechts twintig bean-to-bar chocolademakers die hun producten presenteren. Maar juist door deze opzet kan dit festival een belangrijke taak vervullen in wat de chocoladewereld zo dringend nodig heeft: bewustwording van de consument. Voor de zesde keer vond dit festival plaats op de Rochsburg en het leek erop alsof de vorige jaren hun vruchten gingen afwerpen qua bewustwording. Een flink deel van de bezoekers had al geen vragen meer over het wat en waarom van bean-to-bar chocolade. Ze kennen hun makers en sommige makers herkenden ook hun klanten van vorige jaren. Vertrouwd met de materie vragen zij naar smaken, cacaosoorten en percentages, maar betwijfelen nooit de prijs van de repen. Voor de minder ervaren bezoekers stonden natuurlijk de chocolademakers klaar met informatie over eerlijke handel en direct trade. Daarnaast was er ook dit jaar weer het randprogramma waarin met lezingen, tastings en pairings werd gewerkt aan de bewustwording van de keuzemogelijkheden die ieder van ons heeft. Zelfs internationale grootheden als Hazel Lee (Taste with Colour) en Spencer Hyman (Cocoa Runners) waren daarvoor naar deze uithoek gekomen. 

Op dit festival staan dus geen chocolatiers hun kunsten te vertonen om het publiek af te leiden. Nee, het Eurobean Festival concentreert zich puur en alleen op de bean-to-bar makers en daarmee op de chocoladekeuzes die wij allemaal maken. De smaak van craft chocolate is daarbij altijd het overtuigende argument.  

Al met al heb ik genoten van het European Chocolate Festival 2023 en van "der Patrick", de man achter het merk Choco del Sol en tevens gastheer van dit festival. Tijdens de "Presse Mitteilungen" in onvervalst Saksisch stelt "der Patrick" dat het motto van het festival dit jaar: Love, Peace & Chocolate, als een politiek statement te beschouwen is. Vol passie spreekt hij over wat zijn chocoladefestival voor de slecht ontsloten regio midden-Saksen betekent en met zijn enthousiasme weet hij de aanwezigen er even van te overtuigen dat Love, Peace & Chocolate ook werkelijk de antwoorden op onze grote vraagstukken zijn. Daarom proef ik nu twee repen van zijn Choco del Sol. 

Choco del Sol:

- Tanzania 50% milch. De haast rood gekleurde vrij dunne reep breekt met een heldere krak. De geur is zoet, rijp fruit, bananen en zoete pruimen. De smelt geeft een heerlijk luxe mondgevoel, zacht als zijde, hier is echt wel cacaoboter aan toegevoegd. De smaak begint zo mild en vriendelijk als maar kan, haast geen zuren, maar wel weer dat rijpe fruit. In tweede instantie proef ik dan toch wat koffie, maar voor mij gaat de roostering dan net te ver en krijg ik het idee alsof de bonen licht verbrand zijn. De kick is mij dan net iets te hard, al kan ik me wel voorstellen dat hiervoor gekozen is om deze reep wat meer impact te geven. Ik neem aan dat hiervoor Kakao Kamillie bonen gebruikt zijn al proef ik die meestal in pure repen.

De nasmaak is best prettig, dik en koffie-achtig.

- Belize, 55% milch. Met Belize hebben "der Patrick" en zijn Peggy een speciale band, in dit land zijn zij tot de cacao bekeerd.

De reep breekt makkelijk en heeft een redelijk donkerbruine kleur. De geur is fris en voor mij zijn het kersen die ik ruik. De smelt is ook hier weer prachtig, maar iets droger. In de smaak zit zeker weer die kersen, maar zeker ook hout en een goede schat karamel. Tegen deze achtergrond van wat al met al een vrij droge chocoladesmaak is blijft de scherpte die hout voor mij vaak heeft net binnen de grenzen. Hier is goed gebalanceerd. Misschien is deze reep voor beginnende dark-milk-eters net iets te pittig, maar mij bevalt deze combi van romigheid met toch al flink wat bitter prima. Een beetje astringent is deze reep wel. De nasmaak is niet heel zwaar.