Smaaktempo of de kickstart van een klassieker

Heeft smaak een tempo? Het is een zak biologische amandelen die mij tot deze vraagstelling brengt. Het valt me namelijk op dat die typische milde, houtachtige en droge smaak die ik als amandel herken, pas tot me doordringt na een paar tellen op het nootje gekauwd te hebben. Meer een slow kick dan een up tempo smaak die zeg maar erin knalt. In chocolade zijn amandelen een klassieker, ik heb twee repen met amandelen liggen. Dus stopwatch erbij en proeven maar.

De eerste reep is van Kakau Worship, de Griekse makers met veel oog voor afbreekbare verpakkingen en verantwoorde ingrediënten. Hun reep is gemaakt van 65% criollo cacao uit Madagaskar, gezoet met kokosbloesemsuiker. De amandelen zijn ongepeld, gebroken en met een royale hand over de achterkant van de reep gestrooid. De geur vind ik dikker en zoeter dan verwacht, ik ruik gedroogde pruimen en rozijnen. De kleur is donker en de krak mooi strak, maar dan komt het...

 Zo gauw ik het stuk in mijn mond stop proef ik meteen de amandelen. Op een reep met hele noten moet je wel kauwen en misschien dat dat meehelpt, maar hoe dan ook, de amandelen lijken meer impact te maken door het contrast met de chocolade. De chocolade op zich is mooi rond zoals je van een goede criollo mag verwachten. Of deze makers bewust voor deze amandelreep vrijwel alle zuren uit de chocolade gehaald hebben, betwijfel ik.

Dan bedenk ik dat bittere amandelolie, dat wil zeggen: olie gemaakt van de giftige bittere amandelsoort (met blauwzuur) die in kleine hoeveelheden aan amandelspijs wordt toegevoegd om de smaak te versterken. De zoete amandelsoorten, die wij wel kunnen eten, hebben waarschijnlijk gewoon wat bitterheid nodig om makkelijker geproefd te kunnen worden. De basale bitterheid die elke chocolade in zich heeft, geeft denk ik de amandel dat beetje extra, nodig voor een kickstart smaakbeleving. 

Zo gezien is de uiterst milde reep van Kakao Worship een prima combi geworden. 

Mijn tweede reep is van Chocolatemakers uit Amsterdam. Het heeft jaren geduurd voordat deze makers met toevoegingen ging werken, maar sinds vorig jaar is er een hele reeks. Mijn reep heet: Cheeky Almond en is gevuld met "crunchy pieces of almond" en nog extra "smoked sea salt". De cacao kennen we van hun Perurepen 60% (al staat het percentage niet op de verpakking vermeld). Over het zeezout valt nog op te merken dat het van Las Palmas afkomstig is. En hoe smaakt dit geheel? Nou, ik vind het eigenlijk de moeite van het schrijven niet waard. De amandelkruimels zijn zo klein dat ik nergens het gevoel krijg ook maar een stukje noot waar te nemen. Nul crunchyness. Het zeezout is zo spaarzaam toegepast en dun gerookt dat ik hiervan hooguit wat extra water in mijn mond krijg. Wat dan overblijft is geen bijzondere chocolade, gelukkig wel met een licht sinaasappelzuurtje erin. Ik krijg hier geen rooie cheeks van. Jammer.