Geweld en chocolade

Chocolade: een zoete verwennerij waar zowel kinderen als volwassenen van kunnen genieten?

Nou, vergeet het maar. Chocolade en oorlog horen vreemd genoeg bij elkaar. Het voedsel der goden is onlosmakelijk met strijd en geweld verbonden.

In precolumbiaanse tijden werden cacaobonen al aan krijgers uitgedeeld. Om de bonen zelf werden in koloniale tijden hele en halve oorlogen gevoerd. Sinds de ontwikkeling van de chocoladereep door de firma Fry in 1849 is het snoepgoed onderdeel van militaire rantsoenen geweest. Fry zelf verdiende bijvoorbeeld goed aan zijn monopolie als chocoladeleverancier van de Royal Navy. 

 In Nederland had het merk Kwatta zelfs zijn marketing op zijn populariteit onder soldaten gebaseerd en noemde zijn reep "manoeuvre chocolaad". De eerste chocolade-spaaractie was dan ook die van Kwatta-soldaatjes. 

Als tegenhanger voor al dit militarisme zijn chocoladerepen ook vaak onderdeel van de voedselpakketten, voor na de slacht.

Ook heden ten dage is er weer een verbinding tussen chocolade en oorlog. Zo was een van de vele dingen die aan de huidige oorlog in de Oekraïne vooraf ging het gevecht om het chocolade-imperium Roshen. Dit merk is eigendom van de voormalige premier Petro Poroshenko. In het ChocoladebloG van januari 2018 schreef ik al over deze strijd. 

Ik kan me voorstellen dat het op industriële schaal produceren van chocolade veel geld kan opleveren en gecombineerd met politieke ambities maakt dit chocoladerepen wellicht tot een machtsinstrument. Echter, op craft-chocolate schaal zouden politiek en machtsdenken geen rol mogen spelen. Toch zijn de Oekraïense chocolademakers van Meetty en Stranger ongewild pionnetjes in een perfide strijd geworden. 

Hoezeer ik me er ook op verheug de repen van deze twee merken te gaan proeven, ik besef dat tegelijkertijd veel kleine Russische merken de toegang tot de Europese markt onmogelijk wordt gemaakt. 

Meetty, 100% Dark Chocolate: ik heb geen idee wat ik voor me heb. Achter op de verpakking staat "de bonen komen uit Peru", maar dan ook "Origin: Sur del Lago, Venezuela." Verder staat voorop dat ik een 100% reep heb gekocht, achterop staat "Cacao content:60%." Dan maar proeven.

Als eerste valt me bij het openmaken de achterkant van deze reep op, die zit vol luchtbellen en stukjes.

De geur is timide, en geeft me droog hout en een zware rode-wijnlucht. De krak is mooi strak. Het smelten verloopt uiterst moeizaam en ik weet het nu ook zeker: dit is een 100% reep. Werkelijk, de dikke chocolademassa die in mijn mond ontstaat is  haast niet te bewegen, zo taai. De smaak is wel opvallend mild en rond voor 100%. Ik proef van alles: er zit rozijnen in, heel weinig hout, wel granen en koffie, maar oh wat weinig zuur. 

Misschien op de To'ak reep na, een van de meest ronde 100% repen die ik heb geproefd. 

Stranger, Venezuela, 74%, Sur del Lago: hier is de informatie wel eenduidig. De reep ziet er prachtig uit, een originele mold gebruikt. De krak is luid en duidelijk. De geur doet me denken aan bijenwas, botervet en zwaar. Ook bij deze reep gaat het smelten niet meteen van start, maar ik krijg een veel soepeler substantie in mijn mond. In de smaak is ook hier weer koffie aanwezig, maar nu milder en getopt met een floraal aroma. Ik vind dit wel een moeilijker reep, want het is me eigenlijk gewoon te zoet en te crèmeachyig. Ik kan hier maar een heel klein stukje van eten en dat heb ik zelden.

Make chocolate not war.