Ik heb het ooit moeten leren, de Ansoffmatrix. Met de bean-to-bar markt voor ogen, een echte nichemarkt, verbazen sommige marketingstrategieën mij. De vraag is, wat mij betreft, hoe lang je een markt als nieuw beschouwt. Kijk je vanuit het consumentenperspectief, dan is bean-to-bar voor velen nog een nieuw concept. Vanuit het producentenperspectief zijn veel chocolademakers de laatste tien jaar pas ontstaan, maar een enkeling is al decennia lang bezig. Bijvoorbeeld: Domori. Maar: Wat bezielt de marketing afdeling van Domori?
Enkele jaren geleden werd er een geheel nieuwe lijn opgezet om de hippe biomarkt te betreden. Kennelijk wilde dit traditionele merk niet met zijn huisstijl, een donkerrood vierkant waarin met gouden letters Domori geschreven staat, in de schappen liggen. Nee, dat was ongepast, er werd flink wat werk verzet en "CHACAO" op de markt gebracht. Wellicht dat Domori werd aangestuurd door het moeder bedrijf Illy (ja dat koffiemerk), dat de Ansoffmatrix natuurlijk kent vanuit de koffiemarkt. De koffiemarkt is, in tegenstelling tot de bean-to-bar markt, een groot speelveld waarop Illy internationaal al jarenlang meespeelt. Hoe dan ook, met het toepassen van zijn strategie gaf Domori haast symbolisch een ridderslag aan de bean-to-bar markt. Terwijl volgens mij de craft-chocolate beweging en het bean-to-bar concept nog geheel nieuw waren voor het grootste deel van de Europese consumenten, maakte Domori een volgende stap die paste bij een volwassen markt.
Desalniettemin, tot zover alles prachtig en goed, CHACAO werd de biolijn van Domori. Maar, waarom nu dit idee na slechts enkele jaren alweer verlaten? Ik kan er alleen maar naar gissen.
Voor mij licht nu een reep waarop absoluut geen biocertificaat te zien is. Wel staat er meerdere keren "gluten free" op. Een totaal onzinnige opmerking voor bijna elke chocoladereep. Hooguit zou er, wanneer er cacaovreemde zaken zijn toegevoegd, "bevat gluten" op een reep kunnen staan. Lees ik dan verder op mijn CHACAO reep dan staat er "single origin cacao from Tanzania". In de winkel lag deze reep naast een klassieke Domori reep, net zo min biologisch gecertificeerd, geen gluten-free zegel, maar wel single origin-cacao uit Tanzania. De klassieke reep had als extra informatie "Trinitario" op de verpakking staan.
Ik maak me sterk dat het hier, bij beide repen, om precies dezelfde cacao gaat. Echter de CHACAO reep kostte mij €3,80 voor 50 gram, terwijl de klassieke Domori, ook 50 gram, €5,50 op de kassa deed oplichten. Helaas, Domori gaat zeer selectief om met zijn informatie en over hun CHACAO lijn is weinig online te vinden. Op de Domori site kan ik zelfs niets over de CHACAO lijn vinden, schamen ze zich voor dit product? Nou ja, ik weet het niet zeker en misschien heb ik het mis, maar volgens mij werd ik belazerd.
Ik ga maar proeven, dat troost altijd.
Domori,Trinitario, 70%, Morogoro. De geur is krachtig, dat wat ik scherp hout noem. Daarachter schuilt voor mij vreemd genoeg het karakter van perziken uit blik. De krak is strak, droog, perfect. Met twee seconden vertraging begint het smelten, heerlijk fijn en met een romig mondgevoel. De smaak is verrassend zoet, onmiskenbaar gedroogde pruimen, vanwaaruit langzaam een hazelnootsmaak naar voren komt. Er is geen scherpte, geen muffigheid, alles is rond. Een licht zuur is wel even te proeven in de vorm van een fruitaroma, die perziken geven nog een groet. Heerlijke chocolade.
De naam
Morogoro op de verpakking verwijst naar de gelijknamige regio in Tanzania die chocoholics kennen van Kokoa Kamili. Maar volgens mij heeft Domori andere cacao voor deze repen gebruikt. Qua smaak, vettigheid en kleur is dit geen Kokoa Kamili reep.
CHACAO, Domori, 85%. De geur...onmiskenbaar dezelfde cacao als de klassieke Domori. Die houtgeur schiet in mijn neus en alle twijfel is weg. De krak, smelt en mondgevoel zijn hetzelfde: prima, want Domori is natuurlijk een klasse chocolademaker. In de smaak laat die 15% meer vaste cacaobestanddelen toch zijn sporen na. Nu proef ik meer een roostersmaak, richting koffie en raakt de gedroogde pruim wat op de achtergrond. Ook de lichte frisheid verdwijnt. Meer cacaomassa wil ook zeggen, minder suiker en dat proef je. De nasmaak is nu schier eindeloos.
Dezelfde cacao in een hoger percentage, maar wel voor minder geld. Ik voel me belazerd.
Reacties
Een reactie posten