Verpakkingen, etiketten en chocolade-etiquette

Een van de ondersoorten verpakkingen is die, waarbij de reep luchtdicht wordt afgesloten. Vaak betreft het gesealde plastic- of aluminiumzakjes waar natuurlijk nog een papieren wikkel omheen gaat. Sommige makers, bijvoorbeeld Heinde & Verre sluiten hun repen zelfs vacuüm en dubbel verpakt af. 

Voor het bewaren van je reep zijn deze verpakkingen van het grootste belang. De verkoper en de consument hoeven dan alleen nog de bewaartemperatuur te controleren (16º tot 18º C.) 

Smaak en geur van chocolade kunnen sterk beïnvloed worden door geuren van buitenaf. Zo hebben we allemaal wel eens ervaren dat een reep de geur van wat er in de omgeving had gelegen "opneemt" of in ieder geval meeneemt in zijn smaak. Precies hiervoor zijn die afsluitende verpakkingen ideaal. Maar dan komt het.

Mij valt op dat bij het openen van zo'n goed afgesloten reep de chocolade zeer intens ruikt. Wanneer ik dan de reep wat tijd geef om te ademen verandert de geur. Vooral scherpere tannine-achtige geuren, die vaak sterk in zo'n verpakking blijven hangen, verminderen of verdwijnen nadat ik de chocolade zo'n 10 minuutjes heb laten ademen. Wellicht dat, net als bij wijn, het in aanraking komen met zuurstof invloed op de smaak en geur heeft. 

We kennen al allerlei chocolade-etiquette voor wat het proeven betreft: zaken als temperatuur, ruiken en vooral niet kauwen. Op veel verpakkingen staan aanwijzingen hierover vermeld. Ik zou het dan ook niet zo gek vinden als op de verpakking van afgesloten repen als tip zou staan: 10 minuutjes voor gebruik uit de verpakking halen.  

Etiketten zijn er niet alleen voor de show,  maar maken onderdeel uit van de smaak- en geurbeleving.

De twee repen die ik proef zijn beide goed verpakt, maar ook beide over de datum. Onder op de stapel terechtgekomen na het Chocoa-Festival 2020, ga ik nu eens proeven of deze verpakkingen ook de levensduur verlengen?

De Kah Kow V.S.O.D. (Very Special Old Dark) 71% is, zo ver ik het weet, niet in de handel gekomen.

De cacaobonen zijn in rumvaten ingelegd geweest om extra aroma aan te nemen.  

De reep ziet er nog prachtig uit en geeft bij het breken een elegante krak. Ik laat de reep dus even rusten en dan ruik ik een zoete rumgeur. Niet het alcoholische deel, maar dat deel van de rumsmaak die naar rietsuiker verwijst. De smaak is opvallend rond, net als het mondgevoel trouwens. Ik proef rozijnen en amarena kersen. Op de achtergrond lijken wat karamelsmaken mee te spelen, maar die blijven daar. Voor een frisfruitige noot ben je hier aan het foute adres, maar wel proef ik een stevige chocolade grondsmaak. 

Dan heb ik van de Filippijnse makers Ms3 de Dark Choco, with Coco Sugar 75%, reep. Als ik meteen na het openen ruik zijn het dennennaalden die in mijn neus prikken. Na een aantal minuten wachten ruik ik perzikmarmelade. De krak is solide, het smelten......tja, even geduld. Als het smelten dan begint is de chocolade wat droog en zanderig van structuur. De smaak is onverkenbaar kokosbloesemsuiker en als ik er langer over nadenk kom ik uit op Caro koffie inclusief de niet weg te zoeten bitterheid. Droogheid met wat hout. 

Grappig vind ik te lezen dat deze producent zijn verpakkingen kennelijk zelf niet vertrouwt. Alhoewel hij compleet dicht geseald is staat alsnog op de site het advies de reep in een geurloze omgeving te bewaren.

Dat de verpakkingen wel goed werken heb ik nu zelf kunnen vaststellen, want terwijl beide repen over de datum zijn heeft de kwaliteit naar mijn mening er niet onder geleden.

Tot slot nog dit: hoe goed deze verpakkingen ook zijn en bijdragen aan een mooie smaakbeleving, het milieuaspect moeten we niet uit het oog verliezen. Al die alu- en plasticverpakkingen zijn niet bijzonder milieubewust. Ideaal is het dus nog niet en daarom voor verbetering vatbaar.