Peru: verwarrende overvloed proeven

Hoe groter het aanbod des te lastiger het kiezen. 
Keuzestress of in goed Duits: die Qual der Wahl, iedereen kent het probleem. Gesteld voor een overvloed aan keuzes weet je niet wat je kiezen moet. Informatie kan dan helpen om tot een goede keuze te komen. Maar wanneer die informatie slecht toegankelijk of überhaupt niet beschikbaar is, is een weigering aanstaande. 
In de chocoladewereld is Peru voor mij zo'n land van overvloed.


Het verwarrend overvloedige aanbod van cacaosoorten en chocolades uit Peru brengt mij er haast toe ze links te laten liggen. 
Met het schrijven van De cusco/chuncho verwarring heb ik al eens voor mezelf geprobeerd wat orde in de chaos te scheppen. Maar de genetische toevalsgenerator heeft Peru zo rijk bedeeld dat er altijd wel  cacaokeuzestress komt kijken bij een reep uit dit land.

Begin mei, nog midden in de lockdown, mocht ik deelnemen aan een digitale paring van Peruaanse wijn met chocolade, georganiseerd door PromPeru. In het pakket dat ik toegezonden kreeg zat als bonus een reep Miroshnik chocolade. Op de reep staat "Nativo" en dan ga ik zoeken. Deze Peruaanse maker haalt zijn cacao uit het VRAE gebied. Met deze afkorting worden de stroomgebieden van drie rivieren in Peru bedoelt. Uit dit gebied bieden zij naast deze Nativo ook een Chuncho en een VRAE 99 reep aan. En dan wordt het weer verwarrend want alleen in het Spaans kan ik info vinden over die VRAE cacao. Het blijkt om gecloonde variëteiten te gaan, ze zijn er met verschillende nummers: 99, 15 en 44, die behalve door Cacao VRAE bijvoorbeeld ook door Kemito Eno worden aangeboden. 
Het verhaal achter deze soortenrijkdom is dat de regering probeert, door de cacaoteelt te stimuleren, de boeren af te houden van de cocaproductie. Klinkt goed, nietwaar, maar dit zelfde verhaal blijkt ook achter op de verpakking van de SoMA Chocolatemaker te staan. 
Ik heb de Ucayali River reep van deze Canadese maker voor me liggen. Deze rivier stroomt niet in het VRAE gebied  en toch weer dit drugsverhaal. Verder kom ik op deze verpakking weer een ander begrip tegen. Nu worden de locale variëteiten "comun" genoemd die samen met Trinitario cloons (zijn dit dan die VRAE cacao soorten of niet) in deze reep zijn verwerkt. 
Waar SoMA met nadruk vertelt dat er geen CCN-51 wordt verwerkt geven Cacao VRAE en Kemito Eno aan dat zij die soort wel verkopen of als vervuiling in hun cacao hebben. 

Nou, heel veel soorten cacao dus op dit stukje aarde, waar wij mensen, in al onze genialiteit, nog enkele aan moesten toevoegen. 
Mooi is dat je uiteindelijk niet weet wat je voor je hebt. Deze cacaosoorten heten dus "Nativo"  en "Comun". Alleen het proeven kan nog duidelijkheid geven.   

Miroshnik, Nativo, 70%, komt wat kruimelig uit de verpakking. Met een lichte krak breekt de glanzende reep. De geur heeft een alcoholische koptoon van sherry met blauwe bessen. Pas na enig snuffelwerk brengen deze bessen me op het spoor van een modderige cacaogeur. Het smelten wil niet zo vlotten, maar de smaak....ja die is goed. Hier is veel zoet fruit in te herkennen. Eerst denk ik aan bananen, maar dan proef ik vooral het blauwe spectrum, bramen en die bessen. Behoorlijk zoet heeft deze reep geen enkele scherpte in zuur of bitterheid. Het mondgevoel is wel wat droog en zanderig. De nasmaak is niet al te lang.

SoMA, Ucayali River, Peru, 70% ziet er prachtig uit. Met een timide krak breekt deze reep. Ook geeft mijn neus alcoholische associaties aan mij door: Kirschwasser. Een zeer crèmige smelt verdeelt de chocolade in mijn mond, een sensatie! Ik proef wederom fruit, kersen met een frisheid die me aan sinaasappels herinnert, maar met een zoetheid die me op sinaasappelbloesemhoning uit laat komen. Wel zit hieronder een droge cacaosmaakbasis. De nasmaak van de SoMA houdt lekker lang aan en krijgt iets kaneligs.
(Het percentage toegevoegde cacaoboter staat niet vermeld, waar ik toch wel benieuwd naar ben. De sensationele smelt is daar vast aan te danken, maar ook dat gevoel van koeling in mijn mond komt er vandaan. Deze koeling ervaar ik hier zo sterk dat ik bijna aan een pepermuntolie moet denken, terwijl die smaak toch echt niet aanwezig is. Ik voel het, maar proef het niet.)

Geleerde les: neem de tijd voor Peru en geniet van de overvloed aan smaken.



  





Reacties

Populaire posts van deze blog

Marketing en strategie

Choco-praat: Wouter Tjeertes, vijf jaar Pure Chocolate

Ghana, of de chocolatier zonder cacao