Troost en proost
Wereldwijd heeft chocolade zich een plaats in de meest diverse culturen weten te verwerven.
In de duizenden jaren waarin cacao al onder ons is heeft dit product vele rollen gespeeld. Variërend van voedsel voor de godengelijke vorsten tot betaalmiddel voor tomaten en van smaakmaker van je rijstepap tot kindersurprise. Chocolade vervult al deze rollen.
In onze westerse cultuur is de gemiddelde kwaliteit van chocolade flink aan inflatie onderhevig geweest, maar nog steeds is de smaak een traktatie voor jong en oud. En zowel de industriechocolade als de repen van de craft chocolate beweging werken graag met het beeld van luxeproduct. (Gouden letters zijn nog steeds de meest gebruikte schriftsoort op verpakkingen.)
Een bijzondere rol die chocolade vervult is die van troosteten. Chocolade is door het tryptofaan in de cacao, dat wij met het eten omzetten in serotonine, troosteten numero uno.
Deze zeker niet onbelangrijkste rol heeft er misschien wel toe bijgedragen dat we nu een nieuwe kwalificatie aan chocolade kunnen toevoegen: chocolade blijkt een essentieel onderdeel van ons voedselpatroon.
In Nederland mogen dan ook tijdens deze lockdown de chocolaspeciaalzaken openblijven.
Na dit jaar kunnen we allemaal wel een beetje troost gebruiken en de ideale plaatsen om te bestellen zijn deze webwinkels:
Om het jaar af te sluiten twee troostrijke repen waar je ook mee kunt proosten.
Fruition Hudson Bourbon Dark Milk 61%. Prachtig glanzend met zijn diepe, bijna rode kleur geurt deze reep mij tegemoet met aroma's van rijp zoet fruit. Al snuffelend kom ik iets later bij een wat zwaardere geur uit, de eikenhouten vaten maken zich kenbaar die zo typisch zijn voor bourbon. De krak is luid en de breuk zo strak als een loodlijn. Bijna meteen gaat het smelten beginnen en ik ben verbaasd door het weldadig crèmige mondgevoel. Zijdezacht is het woord dat hierbij past. Heel goed gemaakt. Maar dan de smaak. Ja, dat zoete fruit, dat ik vaker proef in cacao van Öko Caribe, is ook in deze smaak weer aanwezig. Met wat geduld ontwikkelt zich dan een karamelsmaak om tegen het einde een donkere zwaarte te krijgen die deze reep een absolute troosteres maakt. Nergens is scherpte te proeven of fruitige frisheid, echter ook geen bourbon (of zou die donkere zware smaak hierdoor komen?). Maar ik ken bourbon, heb zelf een leuke whiskyverzameling, en met de beste wil van de wereld kan ik dit proostelement in deze reep niet proeven. Al heeft deze Amerikaanse maker flink wat prijzen met deze reep gewonnen, voor mij smaakt hij als een goede dark milk reep zonder toevoeging. Een beetje teleurgesteld ben ik wel.
Zotter Caipirinha. De geur van de alcohol komt direct bij het breken als eerste naar voren. Je krijgt dan de twee lagen ganache te zien die Zotter voor deze cocktailreep heeft gemaakt. In de chocoladeganache is de Cachaça verwerkt, in de witte ganache zijn de limoenen verwerkt. Cachaça en limoensap gaan samen met suiker en ijsblokjes in deze klassieke cocktail die caipirinha heet. Ik vind de smaak, een scherpe frisheid met een nabrandende alcoholsmaak waarachter de karamelbasis van rietsuiker zich verbergt, goed getroffen. De 40% melkchocolade die deze reep dik omhult en die je ook als eerste proeft heeft een hazelnootsmaak. Na de eerste smaakgolf van frisheid en alcohol (wat is er meer troostrijk dan alcohol met chocolade?) komt deze chocoladesmaak ook weer terug en blijkt prima te combineren. Alleen in de nasmaak heb ik het idee dat de etherische limoenolie iets te nadrukkelijk blijft hangen en ook wat gewild overkomt.
Reacties
Een reactie posten