Lege plekken invullen
Wie de afgelopen jaren een kaart heeft bijgehouden van het verspreidingsgebied van de craft chocolate-beweging heeft kunnen zien dat Duitstalig Europa zich langzaamaan is gaan vullen.
Waren vijf jaar geleden de Duitstalige landen, dat wil zeggen Duitsland samen met Oostenrijk en Zwitserland, nog een woestijn met een enkeling als Giorga Ramon en Zotter als oases daarin verspreidt, nu komen "Schokoladenmäßig" deze landen steeds meer tot ontwikkeling.
Op het afgelopen Chocoa Festival waren eindelijk enkele bean to bar-makers uit deze regionen aanwezig. Ook op het EuroBean Chocolate Festival, nota bene in Duitsland, waren twee van de vijftien gastchocolademakers Duitstalig. Zo raakt de kaart langzaam toch gevuld.
Voor de craft chocolate-beweging zelf is het denk ik een goede ontwikkeling eindelijk in het hart van de Europese chocolademarkt door te dringen en daar langzamerhand ook serieus genomen te worden. De Duitstalige landen nemen uiteindelijk een groot deel van de Europese chocoladeconsumptie voor hun rekening. Dat ligt niet alleen aan hun inwoneraantal, maar zeker ook aan het feit dat hier de grootste hoeveelheden chocolade per hoofd van de bevolking worden gegeten.
Craft chocolate makers zijn de beste boodschappers om consumenten zich bewust te laten worden van de keuze die ze bij de aanschaf van elke nieuwe reep kunnen maken. Daarom ben ik blij met elke nieuwe maker die deze chocoladewoestijn tot bloei wil brengen.
Voor vandaag heb ik twee repen van het merk Choconuva, opgericht in 2018 in het kleine plaatsje Saarwellingen door Simone Hoffmann en Juan Alberto Correa. Hij was werkzaam als patissier en zij als levensmiddelentechnologe werkzaam bij een chocoladefabriek. Zij halen hun criollo bonen in direct trade uit het departement Caldas in Colombia. Al hun repen worden 48 uur gemalen.
Ik heb de Choconuva 85% Dark Chococlate voor me. Opvallend is de lichte kleur. Op de verpakking staat dat er alleen rietsuiker is toegevoegd en geen extra cacaoboter. Ook dit feit verbaast me, want al is deze reep een mooi glanzend blok, hij voelt zeer vettig aan. De krak is toch meer een plof en bij het breken kruimelt deze reep behoorlijk. De geur is sterk houtig met een beetje bloemen erbij. Eenmaal op mijn tong smelt de chocolade als sneeuw voor de zon. Heel even lijkt de smaak zich rustig in de houttonen te ontwikkelen tot er plotseling een scheut straffe salmiak doorheen schiet. Mijn mond trekt zich samen en als ik ervan bijkom is de nasmaak alweer aan het verdwijnen.
Na de vorige reep geproefd te hebben begin ik met enige terughoudendheid aan de Choconuva 100% Dark Chocolate. Qua uiterlijk en aan voelen is er geen verschil met de 85% reep. Bij het breken kruimelt deze reep niet, maar de krak is compleet verdwenen. Wat geur betreft krijg ik hier een wat lossere indruk. Het lijkt alsof deze chocolade vrijer ademt en behalve de houtgeur komt er ook wat karamel en hazelnoot naar voren. Al in mijn hand begint het stukje dat ik in mijn mond wil stoppen te smelten en dat gaat meteen verder in mijn mond. Ik krijg geen tijd om na te denken waar deze smaak heen gaat want een scherpsnijdende houtsmaak dringt zich direct naar voren. Het zuur in de smaak heeft niets aan frisheid en is ook geen balsamicoazijn, het is een geconcentreerd zuur dat mijn mond laat samentrekken. Ik krijg er een droge mond en een kriebelende keel van. Een extreme reep die je toch een keer geproefd moet hebben.
Ik hoop de komende tijd nog enkele voor mij nieuwe makers uit deze landen voor te kunnen stellen.
Waren vijf jaar geleden de Duitstalige landen, dat wil zeggen Duitsland samen met Oostenrijk en Zwitserland, nog een woestijn met een enkeling als Giorga Ramon en Zotter als oases daarin verspreidt, nu komen "Schokoladenmäßig" deze landen steeds meer tot ontwikkeling.
Voor de craft chocolate-beweging zelf is het denk ik een goede ontwikkeling eindelijk in het hart van de Europese chocolademarkt door te dringen en daar langzamerhand ook serieus genomen te worden. De Duitstalige landen nemen uiteindelijk een groot deel van de Europese chocoladeconsumptie voor hun rekening. Dat ligt niet alleen aan hun inwoneraantal, maar zeker ook aan het feit dat hier de grootste hoeveelheden chocolade per hoofd van de bevolking worden gegeten.
Craft chocolate makers zijn de beste boodschappers om consumenten zich bewust te laten worden van de keuze die ze bij de aanschaf van elke nieuwe reep kunnen maken. Daarom ben ik blij met elke nieuwe maker die deze chocoladewoestijn tot bloei wil brengen.
Voor vandaag heb ik twee repen van het merk Choconuva, opgericht in 2018 in het kleine plaatsje Saarwellingen door Simone Hoffmann en Juan Alberto Correa. Hij was werkzaam als patissier en zij als levensmiddelentechnologe werkzaam bij een chocoladefabriek. Zij halen hun criollo bonen in direct trade uit het departement Caldas in Colombia. Al hun repen worden 48 uur gemalen.
Ik heb de Choconuva 85% Dark Chococlate voor me. Opvallend is de lichte kleur. Op de verpakking staat dat er alleen rietsuiker is toegevoegd en geen extra cacaoboter. Ook dit feit verbaast me, want al is deze reep een mooi glanzend blok, hij voelt zeer vettig aan. De krak is toch meer een plof en bij het breken kruimelt deze reep behoorlijk. De geur is sterk houtig met een beetje bloemen erbij. Eenmaal op mijn tong smelt de chocolade als sneeuw voor de zon. Heel even lijkt de smaak zich rustig in de houttonen te ontwikkelen tot er plotseling een scheut straffe salmiak doorheen schiet. Mijn mond trekt zich samen en als ik ervan bijkom is de nasmaak alweer aan het verdwijnen.
Na de vorige reep geproefd te hebben begin ik met enige terughoudendheid aan de Choconuva 100% Dark Chocolate. Qua uiterlijk en aan voelen is er geen verschil met de 85% reep. Bij het breken kruimelt deze reep niet, maar de krak is compleet verdwenen. Wat geur betreft krijg ik hier een wat lossere indruk. Het lijkt alsof deze chocolade vrijer ademt en behalve de houtgeur komt er ook wat karamel en hazelnoot naar voren. Al in mijn hand begint het stukje dat ik in mijn mond wil stoppen te smelten en dat gaat meteen verder in mijn mond. Ik krijg geen tijd om na te denken waar deze smaak heen gaat want een scherpsnijdende houtsmaak dringt zich direct naar voren. Het zuur in de smaak heeft niets aan frisheid en is ook geen balsamicoazijn, het is een geconcentreerd zuur dat mijn mond laat samentrekken. Ik krijg er een droge mond en een kriebelende keel van. Een extreme reep die je toch een keer geproefd moet hebben.
Ik hoop de komende tijd nog enkele voor mij nieuwe makers uit deze landen voor te kunnen stellen.
Reacties
Een reactie posten