Een eerste indruk
Zonder veel moeite is het ChocoladebloG nu al twee jaar online en ben ik binnenkort aan mijn honderdste blogje toe.
Doordat het schrijven van dit blog mij dwingt op zoek te gaan naar bijzondere chocolade, ben ik veel makers, merken en cacaosoorten op het spoor gekomen die voor mij op het moment van schrijven vaak nieuw waren.
Zoals bij alles is er maar één kans voor een eerste indruk. Op ontdekkingsreis door chocoladeland merk ik bij mezelf dat als de eerste ontmoeting met een bijzondere herkomstgebied niet positief is, ik dit bij een volgende keer toch in mijn achterhoofd heb.
Met chocolade uit India had ik geen goede eerste ervaring. Wel was ik verbaasd te horen dat er in dit land überhaupt cacao verbouwd werd. De koloniale geschiedenis is de verklaring hiervoor. Al met al produceert India niet erg veel cacao en een flink deel daarvan gaat de wereldmarkt op als bulk. Het aantal Indiase chocolademakers die repen naar Europa exporteren is dus navenant klein.
Nu bedenk ik dat ik geen Indiaas recept ken met cacao. Waarschijnlijk ligt dit ook weer aan de geschiedenis. Het feit dat cacao een importgewas is, is er wellicht debet aan dat het zich geen plaats in de traditionele Indiase keuken heeft kunnen verwerven. Mocht een lezer mij wat recepten betreft verder kunnen helpen dan hoor ik het graag.
Wel is er een vreemde link tussen India en cacao. Bij bijna elke maker vind je een walsmachine uit India. Deze worden oorspronkelijk voor het bereiden van curry's gemaakt en veel chocolademakers beginnen met zo'n niet al te duur machientje. Als ze later naar grotere walsen overstappen, houden ze die kleine walsen voor het maken van testhoeveelheden.
Mijn eerste chocoladereep uit India was van het merk Soklet en zoals gezegd was dat niet persé een hoogtepunt op mijn ontdekkingstocht. Ik ben blij nu twee repen van Indiase cacao te hebben en ga mijn vooroordeel maar eens toetsen.
Als eerste heb ik een reep van Kocoatrait, Indiaas eerste duurzame bean to bar merk. De man hierachter is L Nitin Chordia. Deze reep is dus geheel in India gemaakt, maar wat voor een soort bonen en waar vandaan ze komen kan ik nergens terugvinden. Wel staat met trots vermeld dat ze bio zijn. Ook de verpakking verdient vermelding, want die is van gerecycled katoen met cacaohusk (de vliesjes van de bonen). Heel duurzaam dus.
Kocoatrait 64% Dark is de naam van de reep die me een beetje mat aankijkt. De achterkant vertoont flink wat hobbels en bobbels met luchtbelletjes. De geur is flink kruidig. Het bittere van oregano of misschien zelfs tulsi laat zich herkennen. Bij diep inademen denk ik echter plotseling aan een teerlucht. De tegenhanger in de geur is het honingzoete. Oppervlakkig snuffelend zou je hem ook weer fris kunnen noemen. Al met al dus een complexe geur. De krak is net zo mat als het uiterlijk. Dan maar proeven. Ooh dat is een verrassing zeg. Direct is er een zure boventoon die een mix van papaja met dragonfruit lijkt te zijn. Maar ohh, als deze smaak blijft hangen doet hij mij ook aan de uitlaatlucht van een tweetaktmotor denken. Ja de reep smelt makkelijk en het mondgevoel is best fijn, maar ik vertrouw de smaak toch niet helemaal. In mijn beleving heeft deze batch de smaak van een nabijgelegen aggregaat aangenomen.
De tweede reep is van de Belgische maker Mario Vandeneede die het merk Chocolatoa voert. De cacao voor deze reep heeft hij van Go Ground, een Indiase cacaoleverancier die zich op kwalitatief betere cacao richt. 70% India staat erop, Mario is niet zo van het design. Dan blijken beide makers dezelfde mal te gebruiken. Ook qua matheid komen de repen overeen. De reep ruikt heel wat decenter. Ja, ook weer kruidig, maar meer richting zure pruimen met kaneel. De krak is droog en de reep breekt heel strak. Het smelten heeft best wel wat tijd nodig en daarbij komt lekker langzaam de smaak los. Ik kom eerst bij een fijne cappuccino uit, waarna zich zowel iets bitters in de vorm van een houttoon als iets zuurs als van een straffe espresso laten gelden. Als uiteindelijk de reep gesmolten is heb ik een mooie harmonieuze mokkasmaak in mijn mond die heerlijk lang blijft hangen.
Facit: er is heerlijke Indiase chocolade te vinden, maar je moet wel goed zoeken en proeven.
Chocolatoa is o.a. te koop bij Chocoladeverkopers.nl of The Chocolate Shop.nl.
Doordat het schrijven van dit blog mij dwingt op zoek te gaan naar bijzondere chocolade, ben ik veel makers, merken en cacaosoorten op het spoor gekomen die voor mij op het moment van schrijven vaak nieuw waren.
Zoals bij alles is er maar één kans voor een eerste indruk. Op ontdekkingsreis door chocoladeland merk ik bij mezelf dat als de eerste ontmoeting met een bijzondere herkomstgebied niet positief is, ik dit bij een volgende keer toch in mijn achterhoofd heb.
Nu bedenk ik dat ik geen Indiaas recept ken met cacao. Waarschijnlijk ligt dit ook weer aan de geschiedenis. Het feit dat cacao een importgewas is, is er wellicht debet aan dat het zich geen plaats in de traditionele Indiase keuken heeft kunnen verwerven. Mocht een lezer mij wat recepten betreft verder kunnen helpen dan hoor ik het graag.
Wel is er een vreemde link tussen India en cacao. Bij bijna elke maker vind je een walsmachine uit India. Deze worden oorspronkelijk voor het bereiden van curry's gemaakt en veel chocolademakers beginnen met zo'n niet al te duur machientje. Als ze later naar grotere walsen overstappen, houden ze die kleine walsen voor het maken van testhoeveelheden.
Mijn eerste chocoladereep uit India was van het merk Soklet en zoals gezegd was dat niet persé een hoogtepunt op mijn ontdekkingstocht. Ik ben blij nu twee repen van Indiase cacao te hebben en ga mijn vooroordeel maar eens toetsen.
Als eerste heb ik een reep van Kocoatrait, Indiaas eerste duurzame bean to bar merk. De man hierachter is L Nitin Chordia. Deze reep is dus geheel in India gemaakt, maar wat voor een soort bonen en waar vandaan ze komen kan ik nergens terugvinden. Wel staat met trots vermeld dat ze bio zijn. Ook de verpakking verdient vermelding, want die is van gerecycled katoen met cacaohusk (de vliesjes van de bonen). Heel duurzaam dus.
Kocoatrait 64% Dark is de naam van de reep die me een beetje mat aankijkt. De achterkant vertoont flink wat hobbels en bobbels met luchtbelletjes. De geur is flink kruidig. Het bittere van oregano of misschien zelfs tulsi laat zich herkennen. Bij diep inademen denk ik echter plotseling aan een teerlucht. De tegenhanger in de geur is het honingzoete. Oppervlakkig snuffelend zou je hem ook weer fris kunnen noemen. Al met al dus een complexe geur. De krak is net zo mat als het uiterlijk. Dan maar proeven. Ooh dat is een verrassing zeg. Direct is er een zure boventoon die een mix van papaja met dragonfruit lijkt te zijn. Maar ohh, als deze smaak blijft hangen doet hij mij ook aan de uitlaatlucht van een tweetaktmotor denken. Ja de reep smelt makkelijk en het mondgevoel is best fijn, maar ik vertrouw de smaak toch niet helemaal. In mijn beleving heeft deze batch de smaak van een nabijgelegen aggregaat aangenomen.
De tweede reep is van de Belgische maker Mario Vandeneede die het merk Chocolatoa voert. De cacao voor deze reep heeft hij van Go Ground, een Indiase cacaoleverancier die zich op kwalitatief betere cacao richt. 70% India staat erop, Mario is niet zo van het design. Dan blijken beide makers dezelfde mal te gebruiken. Ook qua matheid komen de repen overeen. De reep ruikt heel wat decenter. Ja, ook weer kruidig, maar meer richting zure pruimen met kaneel. De krak is droog en de reep breekt heel strak. Het smelten heeft best wel wat tijd nodig en daarbij komt lekker langzaam de smaak los. Ik kom eerst bij een fijne cappuccino uit, waarna zich zowel iets bitters in de vorm van een houttoon als iets zuurs als van een straffe espresso laten gelden. Als uiteindelijk de reep gesmolten is heb ik een mooie harmonieuze mokkasmaak in mijn mond die heerlijk lang blijft hangen.
Facit: er is heerlijke Indiase chocolade te vinden, maar je moet wel goed zoeken en proeven.
Chocolatoa is o.a. te koop bij Chocoladeverkopers.nl of The Chocolate Shop.nl.
Reacties
Een reactie posten