Waar Abraham de mosterd haalt.
Wie met de Goedheiligman en kerst voor de deur op zoek is naar een leuk cadeau kan overal terecht, want of het nu tussen de parfums en stropdassen bij Hudson's Bay, bij de plaatselijke Spar of bij de wereldwinkel is, werkelijk overal ligt chocolade. Wie echter goede chocolade cadeau wil doen moet zoeken. Het aantal chocoladespeciaalzaken is beperkt. Als speciaalzaak zou ik een assortiment van minstens 15 verschillende merken als ondergrens willen stellen en zulke winkels zijn zeldzaam. Veel vaker zie je een paar mooie repen als bijproduct bij chocolatiers, koffiespecialisten of delicatessenwinkels. Maar waar je ook die goede reep vindt, achter de detaillisten staan slechts een paar importeurs, die Nederland van bijzondere chocolades voorzien.
Voor zover ik weet zijn het el Sauco (opgericht 2007), The High Five Company (2014) en ClearChox (2014) die Nederland van kwaliteitschocolade voorzien. Het is dus een jonge bedrijfstak, wat zowel de ontwikkeling als de barbaarse staat van ons land aangeeft wat betreft waardering en kennis van chocolade. Net als met zoveel andere producten willen we er wel geld aan verdienen, maar geld eraan uitgeven bijna niet. Positief is het dat er nu dus drie zijn die er brood in zien.
Deze bedrijven werken als een soort filter voor wat er op de toonbank komt te liggen. En dat heeft zowel positieve als negatieve effecten. Lukt het je als maker niet om één van de drie te overtuigen, krijg je het lastig om je repen hier te verkopen. Lukt dat je wel dan bieden zij een mooi netwerk van verkooppunten aan. Daarbij hebben wij als consument het voordeel dat echte kenners het kaf van het koren scheiden en er ook werkelijk goede producten te vinden zijn. Alleen het topsegment blijft soms wat achter, want bijna niemand durft het aan exclusieve (en dus zeer dure) repen in het assortiment op te nemen.
Mooi aan alle drie de bedrijven vind ik de kennis en de passie die ze graag delen door proeverijen te organiseren. En in het bijzonder wat direct- en fairtrade betreft nemen deze bedrijven een aparte functie in. Doordat zij vaak de producenten en de makers persoonlijk kennen durven zij stappen te zetten die de industrie niet durft. Waar de grote producenten met dure en vooral papieren constructies proberen de problemen in de choco-business te verhullen, komen deze handelaren met een controleerbaar verhaal uit eerste hand. En zo zie je soms repen liggen waar geen enkel bekend symbooltje van UTZ of fairtrade op staat, maar die deze criteria meer dan overtreffen. Bijzonder veel aandacht daarvoor heeft ClearChox. Zij hebben een doorzichtige productieketen en prijsstelling zelfs als uitgangspunt.
Bij Evermore, een zelfstandige koffiebrander in Rotterdam waar je ook goed wat kunt drinken en die daarnaast een mooie chocoladecollectie heeft, vond ik twee repen die door ClearChox worden vertegenwoordigd. Beide repen worden in het land van herkomst gemaakt, wat de fairtrade-balans al zoveel beter maakt.
Uit Madagaskar komt het merk MIA (made in Africa) waarvan ik de 100% reep kocht. Uit Colombia komt het merk Tibito en daarvan ligt de 70% Putumayo voor mijn neus.
De MIA reep is van bonen uit de Sambiranovallei in het noordwesten van Madagaskar gemaakt. Welke bonensoort er gebruikt is kan ik echter nergens terugvinden. De geur is bedwelmend, honing en milde specerijen prikkelen mijn neus. De reep glanst niet bijzonder sterk, de krak is kort en droog en het lijkt wel of na het breken er een extra zoete geur vrijkomt. Het smelten begint vrijwel meteen en wat je niet ruikt proef je wel als eerste, namelijk een zurige houttoon. Heel prettig is dat deze nuance niet gaat domineren en zich daaronder verschillende grondtonen melden. Ik proef rijpe pruimen, zelfs wel wat banaanachtigs zoets, maar ook een stevige geroosterde koffiesmaak. Voor een 100% reep is dit een vol rond en mooi complex exemplaar dat niet in de extremen schiet.
Tibito maakt repen met cacao uit verschillende regio's van Colombia. Putumayo ligt aan de zuidgrens met Ecuador. Leuk om te weten, maar ook hier geen opgave van de gebruikte bonensoort.
Wat ik ruik is veel groen, vreemd genoeg moet ik aan coniferen denken, het heeft iets kruidigs. De reep glanst prachtig en breekt makkelijk met een droge plop. Vrij vlot smelt hij in mijn mond en mokka is de overheersende smaak. Gelukkig niet te zoet, maar met weinig ontwikkeling. Wat bij deze reep wel werkt is er eens op te kauwen. Dan merk je hoe vet deze chocolade is en dat geeft een prettig koel mondgevoel. Deze reep lust iedereen, maar is geen wereldwonder.
Al ga ik de komende feestmaand weer over bonbons schrijven, geef chocoholics repen cadeau. Repen goede chocolade.
Deze bedrijven werken als een soort filter voor wat er op de toonbank komt te liggen. En dat heeft zowel positieve als negatieve effecten. Lukt het je als maker niet om één van de drie te overtuigen, krijg je het lastig om je repen hier te verkopen. Lukt dat je wel dan bieden zij een mooi netwerk van verkooppunten aan. Daarbij hebben wij als consument het voordeel dat echte kenners het kaf van het koren scheiden en er ook werkelijk goede producten te vinden zijn. Alleen het topsegment blijft soms wat achter, want bijna niemand durft het aan exclusieve (en dus zeer dure) repen in het assortiment op te nemen.
Mooi aan alle drie de bedrijven vind ik de kennis en de passie die ze graag delen door proeverijen te organiseren. En in het bijzonder wat direct- en fairtrade betreft nemen deze bedrijven een aparte functie in. Doordat zij vaak de producenten en de makers persoonlijk kennen durven zij stappen te zetten die de industrie niet durft. Waar de grote producenten met dure en vooral papieren constructies proberen de problemen in de choco-business te verhullen, komen deze handelaren met een controleerbaar verhaal uit eerste hand. En zo zie je soms repen liggen waar geen enkel bekend symbooltje van UTZ of fairtrade op staat, maar die deze criteria meer dan overtreffen. Bijzonder veel aandacht daarvoor heeft ClearChox. Zij hebben een doorzichtige productieketen en prijsstelling zelfs als uitgangspunt.
Bij Evermore, een zelfstandige koffiebrander in Rotterdam waar je ook goed wat kunt drinken en die daarnaast een mooie chocoladecollectie heeft, vond ik twee repen die door ClearChox worden vertegenwoordigd. Beide repen worden in het land van herkomst gemaakt, wat de fairtrade-balans al zoveel beter maakt.
Uit Madagaskar komt het merk MIA (made in Africa) waarvan ik de 100% reep kocht. Uit Colombia komt het merk Tibito en daarvan ligt de 70% Putumayo voor mijn neus.
De MIA reep is van bonen uit de Sambiranovallei in het noordwesten van Madagaskar gemaakt. Welke bonensoort er gebruikt is kan ik echter nergens terugvinden. De geur is bedwelmend, honing en milde specerijen prikkelen mijn neus. De reep glanst niet bijzonder sterk, de krak is kort en droog en het lijkt wel of na het breken er een extra zoete geur vrijkomt. Het smelten begint vrijwel meteen en wat je niet ruikt proef je wel als eerste, namelijk een zurige houttoon. Heel prettig is dat deze nuance niet gaat domineren en zich daaronder verschillende grondtonen melden. Ik proef rijpe pruimen, zelfs wel wat banaanachtigs zoets, maar ook een stevige geroosterde koffiesmaak. Voor een 100% reep is dit een vol rond en mooi complex exemplaar dat niet in de extremen schiet.
Tibito maakt repen met cacao uit verschillende regio's van Colombia. Putumayo ligt aan de zuidgrens met Ecuador. Leuk om te weten, maar ook hier geen opgave van de gebruikte bonensoort.
Wat ik ruik is veel groen, vreemd genoeg moet ik aan coniferen denken, het heeft iets kruidigs. De reep glanst prachtig en breekt makkelijk met een droge plop. Vrij vlot smelt hij in mijn mond en mokka is de overheersende smaak. Gelukkig niet te zoet, maar met weinig ontwikkeling. Wat bij deze reep wel werkt is er eens op te kauwen. Dan merk je hoe vet deze chocolade is en dat geeft een prettig koel mondgevoel. Deze reep lust iedereen, maar is geen wereldwonder.
Al ga ik de komende feestmaand weer over bonbons schrijven, geef chocoholics repen cadeau. Repen goede chocolade.
Reacties
Een reactie posten