t heerlijk avondje, of nationaal verwen moment
't is weer die tijd van het jaar,
de pakjes liggen al klaar,
maar toch ontbreekt er iets.
Zo stapt menigeen op de fiets,
hopende snel nog dat te vinden
wat gaat scoren bij de vrinden.
Ziehier mijn advies voor elke Sint.
Koop geen letter of hooguit voor een kind.
Koop goede chocolade,
dat spaart mij een boutade
over vette zoete brokken,
waarbij iedereen zit te jokken
van " o wat lekker en o wat fijn".
Hiermee eindig ik mijn rijm.
Twee mooie repen liggen voor mijn neus. Ik heb de Blanxart 82% Grand cru single origin. Dit is een Forastero cacao van het Domaine "monts de la Lune" uit Congo. De andere is de Fahrenheit 132
van Georgia roman. Gemaakt van een Trinitario cacao ui Peru. Hierbij verwijst de 132 Fahrenheit naar de maximale temperatuur die in het bereidingsproces bereikt is en die voor ons overeenkomt met 55º C. Deze reep wordt dus als zogenaamde raw chocolate verkocht. Ik heb al eerder beweerd dat fermentatie ook een bereidingsproces is maar wie wil mag dit van mij rauw noemen.
Beide repen zijn biologisch maar verschillen als dag en nacht van elkaar. Je kunt ze onder andere online bij chocolademeesters.eu bestellen.
De Blanxart is een glanzende dikke reep, met grote stukken, die vrij zacht is en makkelijk breekt. De geur laat niet veel meer dan zijn eigen cacao aroma los en heeft voor mij ook iets mufs over zich. het eerst mondgevoel is vol en rond. Deze chocolade smelt makkelijk. Al moet ik aan rode wijn denken in de smaak is die niet te vinden, misschien dat ik naar de combinatie verlang. Lichtjes lijkt er koffie door te komen maar de volle cacaosmaak neemt 't toch over. Geen zuur en slechts een beetje bitter. Lekker in de mond maar niet spannend of complex qua smaak.
Met de Fahrenheit 132 haalt Georgia Roman weer een nieuw hoogtepunt in chocoladebeleving. Deze
chocolade is niet geroosterd en niet geconcheerd. De reep breekt met een harde knak, glanzen
doet hij bijna niet. Deze reep is droog, zelfs een beetje zanderig en heeft geen fijne smelt in de mond. Maar wat hij wel heeft is smaak. Je begint met een frisse kruidengeur en vanaf het moment dat je dit proeft komt er van alles en nog wat langs. In het begin proef ik lichtjes kruiden, dan komt er chocolade met iets van noten tot nu toe leuk en aardig maar dan. Zo gauw het zuur erdoor komt is het een smaakfeest. Je kunt het balsamico noemen maar als het zuur je hele mond inneemt wordt het meer en ik krijg visioenen van een fris glas karnemelk op een warme zomerse dag. Heerlijk en een echte surprise om dit in een reep chocolade terug te vinden. Het niet concheren zorgt er natuurlijk voor dat er veel meer zuur in deze reep zit dan we normaal proeven. Top!
Koop deze reep voor een chocoholic of voor jezelf natuurlijk. Zo wordt het toch een heerlijk avondje.
de pakjes liggen al klaar,
maar toch ontbreekt er iets.
Zo stapt menigeen op de fiets,
hopende snel nog dat te vinden
wat gaat scoren bij de vrinden.
Ziehier mijn advies voor elke Sint.
Koop geen letter of hooguit voor een kind.
Koop goede chocolade,
dat spaart mij een boutade
over vette zoete brokken,
waarbij iedereen zit te jokken
van " o wat lekker en o wat fijn".
Hiermee eindig ik mijn rijm.
Twee mooie repen liggen voor mijn neus. Ik heb de Blanxart 82% Grand cru single origin. Dit is een Forastero cacao van het Domaine "monts de la Lune" uit Congo. De andere is de Fahrenheit 132
van Georgia roman. Gemaakt van een Trinitario cacao ui Peru. Hierbij verwijst de 132 Fahrenheit naar de maximale temperatuur die in het bereidingsproces bereikt is en die voor ons overeenkomt met 55º C. Deze reep wordt dus als zogenaamde raw chocolate verkocht. Ik heb al eerder beweerd dat fermentatie ook een bereidingsproces is maar wie wil mag dit van mij rauw noemen.
Beide repen zijn biologisch maar verschillen als dag en nacht van elkaar. Je kunt ze onder andere online bij chocolademeesters.eu bestellen.
De Blanxart is een glanzende dikke reep, met grote stukken, die vrij zacht is en makkelijk breekt. De geur laat niet veel meer dan zijn eigen cacao aroma los en heeft voor mij ook iets mufs over zich. het eerst mondgevoel is vol en rond. Deze chocolade smelt makkelijk. Al moet ik aan rode wijn denken in de smaak is die niet te vinden, misschien dat ik naar de combinatie verlang. Lichtjes lijkt er koffie door te komen maar de volle cacaosmaak neemt 't toch over. Geen zuur en slechts een beetje bitter. Lekker in de mond maar niet spannend of complex qua smaak.
Met de Fahrenheit 132 haalt Georgia Roman weer een nieuw hoogtepunt in chocoladebeleving. Deze
chocolade is niet geroosterd en niet geconcheerd. De reep breekt met een harde knak, glanzen
doet hij bijna niet. Deze reep is droog, zelfs een beetje zanderig en heeft geen fijne smelt in de mond. Maar wat hij wel heeft is smaak. Je begint met een frisse kruidengeur en vanaf het moment dat je dit proeft komt er van alles en nog wat langs. In het begin proef ik lichtjes kruiden, dan komt er chocolade met iets van noten tot nu toe leuk en aardig maar dan. Zo gauw het zuur erdoor komt is het een smaakfeest. Je kunt het balsamico noemen maar als het zuur je hele mond inneemt wordt het meer en ik krijg visioenen van een fris glas karnemelk op een warme zomerse dag. Heerlijk en een echte surprise om dit in een reep chocolade terug te vinden. Het niet concheren zorgt er natuurlijk voor dat er veel meer zuur in deze reep zit dan we normaal proeven. Top!
Koop deze reep voor een chocoholic of voor jezelf natuurlijk. Zo wordt het toch een heerlijk avondje.
Reacties
Een reactie posten