100% HARDCORE
Was het tot nu toe warm draaien op dit blog, bij de 100% raken de chocoholics onder ons echt op stoom. We hoeven niet meer over te veel, te weinig of verbrande suiker te praten, dit is PUUR genot. (dus ook voor diabetici geschikt).
Bitter is niet de lieveling smaak van kinderen maar volwassenen vergeten vaak deze smaak te leren waarderen. Dus voor hen die 100% cacao vrezen: stel je niet in op een traktatie maar op een belevenis voor je zintuigen. Neus en tong zullen hun werk doen en je vertellen dat er nog onaangetaste delen van hun pallet zijn te vinden.
Ik heb deze week drie repen voor me liggen. Als eerste kreeg ik van mijn volger Pierre (nogmaals dank) een reep Georgia Roman de Belize 100% Trinitario. Ter vergelijk kocht ik wederom bij Sweet Sisters de Original Beans, Cusco Chuncho 100% uit Peru. Als geschenk kreeg ik van hen ook nog de Willie's Cacao, pure 100% gold mee, die ook een Trinitario cacao blijkt te zijn maar dan uit Venezuela.
Ja de freaks onder jullie weten het allang; niet alleen de soort cacao maar ook de plaats van herkomst is werkelijk bepalend.
De cacao plant neemt smaken en aroma's uit zijn omgeving op en bij goede verwerking proef je dit terug.
Deze proeverij viel me niet mee. Hoe sterker de chocolade is hoe minder ik ervan "weg" kan eten. Ik heb me op elk stukje geconcentreerd want een halve reep van dit spul geeft mij al het gevoel een flinke maaltijd te hebben verorberd. Zen en de kunst van het chocolade proeven!
Spannend is het verschil tussen de Trinitario uit Belize en Venezuela te proeven. Beide hebben het volle cacao karakter maar na de eerste seconde komt de ontwikkeling pas goed op gang. Willie's cacao gaat over naar meer zuur maar raakt het bitter niet kwijt. Fruitige aroma's vind ik hier niet in terug, helaas. De Belize geeft na de eerste indruk juist nog extra gas en je gelooft je tong en neus niet hoe diep deze smaak zich verder ontwikkeld. Extreem intens en lang aanhoudend is het bitter in deze chocolade, dit trekt heel langzaam weg en laat de smaak van geroosterde havermout achter.
De Cusco Chuncho is dan toch echt een andere categorie. Hij heeft minder de typische cacao smaak aan het begin, eerder een frisse start waarna, koffie en "droog gras" er doorheen komen. In een poëtische bui zou ik zeggen dat ik de hoogte van de Andes kon proeven. De nasmaak is de meest zure van de drie.
Raap je moed bijeen en gun jezelf deze ervaring. De 100% is een andere beleving van chocolade en heeft niets met snoepen van doen.
Grappig is dat de kleur van deze drie repen mee liep met de intensiteit. Original Beans was de lichtste en Georgia Roman de donkerste. Al was het geen wedstrijd, voor mij was de laatste de winnaar. Wie hem bestellen wil kan oa bij chocolademeesters.eu terecht.
Benieuwd wat er deze week weer aan chocolade langs komt.
Bitter is niet de lieveling smaak van kinderen maar volwassenen vergeten vaak deze smaak te leren waarderen. Dus voor hen die 100% cacao vrezen: stel je niet in op een traktatie maar op een belevenis voor je zintuigen. Neus en tong zullen hun werk doen en je vertellen dat er nog onaangetaste delen van hun pallet zijn te vinden.
Ik heb deze week drie repen voor me liggen. Als eerste kreeg ik van mijn volger Pierre (nogmaals dank) een reep Georgia Roman de Belize 100% Trinitario. Ter vergelijk kocht ik wederom bij Sweet Sisters de Original Beans, Cusco Chuncho 100% uit Peru. Als geschenk kreeg ik van hen ook nog de Willie's Cacao, pure 100% gold mee, die ook een Trinitario cacao blijkt te zijn maar dan uit Venezuela.
Ja de freaks onder jullie weten het allang; niet alleen de soort cacao maar ook de plaats van herkomst is werkelijk bepalend.
De cacao plant neemt smaken en aroma's uit zijn omgeving op en bij goede verwerking proef je dit terug.
Deze proeverij viel me niet mee. Hoe sterker de chocolade is hoe minder ik ervan "weg" kan eten. Ik heb me op elk stukje geconcentreerd want een halve reep van dit spul geeft mij al het gevoel een flinke maaltijd te hebben verorberd. Zen en de kunst van het chocolade proeven!
Spannend is het verschil tussen de Trinitario uit Belize en Venezuela te proeven. Beide hebben het volle cacao karakter maar na de eerste seconde komt de ontwikkeling pas goed op gang. Willie's cacao gaat over naar meer zuur maar raakt het bitter niet kwijt. Fruitige aroma's vind ik hier niet in terug, helaas. De Belize geeft na de eerste indruk juist nog extra gas en je gelooft je tong en neus niet hoe diep deze smaak zich verder ontwikkeld. Extreem intens en lang aanhoudend is het bitter in deze chocolade, dit trekt heel langzaam weg en laat de smaak van geroosterde havermout achter.
De Cusco Chuncho is dan toch echt een andere categorie. Hij heeft minder de typische cacao smaak aan het begin, eerder een frisse start waarna, koffie en "droog gras" er doorheen komen. In een poëtische bui zou ik zeggen dat ik de hoogte van de Andes kon proeven. De nasmaak is de meest zure van de drie.
Raap je moed bijeen en gun jezelf deze ervaring. De 100% is een andere beleving van chocolade en heeft niets met snoepen van doen.
Grappig is dat de kleur van deze drie repen mee liep met de intensiteit. Original Beans was de lichtste en Georgia Roman de donkerste. Al was het geen wedstrijd, voor mij was de laatste de winnaar. Wie hem bestellen wil kan oa bij chocolademeesters.eu terecht.
Benieuwd wat er deze week weer aan chocolade langs komt.
Beste Peter,
BeantwoordenVerwijderenZou jij contact met mij willen opnemen? ik kan je mail niet beantwoorden. info@chocolademeesters.eu
Met vriendelijke groet,
Ricardo Wijsman
Mooie samenvatting, bondig maar naar klanten toe best wel voldoende. Voor mij persoonlijk gaat de OBeans net iets complexer door de bocht en daar hou ik wel het meeste van. Ben blij dat ik deze bloG gevonden heb, dan kan ik alvast wel eens gaan vergelijken met mijn voorkeuren :-)
BeantwoordenVerwijderen