Posts

Koekjes van niet eigen deeg

Afbeelding
Voor mij, als oprechte chocoholic, geldt de stelling: chocolade is geen snoepgoed. Chocolade valt in de categorie van voedsel met de hoogst denkbare emotionele status. Slechts wanneer je een reep onbewust eet of achteloos wegkauwd kan er iets aan waardering verloren gaan, maar dan nog scoort chocolade vele malen hoger dan bijvoorbeeld koekjes.  Chocolade eet je als feestelijke traktatie, verwennerij of misschien juist als troost. Chocolade voldoet eigenlijk altijd aan de eisen die we op emotioneel beladen momenten aan ons voedsel stellen. In vergelijk daarmee zijn koekjes meer iets van een noodoplossing, bij gebrek aan beter. Koekjes zijn ongevraagd, worden als sociaalsmeermiddel aan je gepresenteerd en smaken dan ook vaak navenant ondefinieerbaar. Een taart was feestelijker geweest, een petit four meer verwennerij en natuurlijk is chocolade troostrijker dan een koekje.  Al zullen koekjes en melkchocolade elkaar qua suiker- en vetpercentages niet veel ontlopen, het mondgevoel ...

Wilde verhalen

Afbeelding
Het beeld van een cacaoboom in mijn tuin zal voor mij wel een droombeeld blijven. Zelfs als de klimaatverandering in de hoogste versnelling gaat zal ik, hier in het zompige Nederland, niet het genoegen beleven een cacaopod van mijn eigen boom te kunnen plukken. Dat neemt niet weg dat er wel degelijk plekken op deze aarde zijn waar mensen de Theobroma Cacao als struik in de achtertuin hebben. In Suriname bijvoorbeeld is dit niet ongewoon, zo is mij verteld.  In mijn fantasie sta ik zelf oog in oog met een wilde cacaoboom en als in een fata morgana rijkt mijn hand naar een fel gekleurde cacaopod waarna...  De grootste kans om deze droom waar te maken heb ik natuurlijk in Zuid Amerika. Het zal dus wel een droom blijven.  Maar toch, wilde cacao heeft voor mij een bijzondere aantrekkingskracht. Wilde cacao geeft mij het idee verbonden te zijn met een oude cultuur, iets wat een pak Nutricia chocolademelk of een reep Milka nooit voor elkaar krijgt. Of de duizenden jaren cacaocul...

The season to be jolly?

Afbeelding
Falalalala, la, la, la, la, het chocoladeseizoen is weer begonnen. Al is cacao een tropisch product, sinds het in noordelijke regionen een vaste vorm heeft gekregen (chocolade) is het een seizoensproduct geworden dat wij toch vooral tijdens de koudere jaargetijden genieten. Voor chocolademakers is daardoor de zomer het seizoen geworden waarin zij zich voorbereiden op december, het hoogtepunt van het jaar.  Maar of dit nu werkelijk een "jolly" chocoladeseizoen gaat worden? De gestegen chocoladeprijzen zullen merkbaar worden in de winkel. Bij de grote producenten zijn de oudere, goedkope voorraden langzamerhand op en de inkopen, die tijdens de piek van de prijsexplosie begin dit jaar werden uitgesteld, zullen toch een keer moeten worden gedaan. Weliswaar zijn de speculanten als een sprinkhanenplaag verder getrokken naar nieuwe markten om kaal te vreten, de cacaomarkt blijft, zoals het er nu naar uitziet, stabiel achter op prijsverdubbeling ten opzicht van vorig jaar. Dat gaan w...

Uit de chocoladebibliotheek: Peru

Afbeelding
Ik heb een chocoladebibliotheek. Dat klinkt niet alleen beter dan chocoladevoorraad, er zit ook nog een idee achter, namelijk: ordening. Ik probeer niet alleen te ordenen op datum, om repen niet vergeten en dan over de datum raken, ik zet de repen vooral op thema bij elkaar zodat ik vergelijkingen kan maken. De scheidslijnen die ik daarbij hanteer zijn niet melk, wit, puur. Ik sorteer meer op: wel of geen inclusies en op chocolademakers, maar het meest bepalende is toch de cacao-origine. Met dit ordeningsprincipe neemt Peru natuurlijk een vast plaats in binnen mijn bibliotheek, het muggenziften gaat pas daarna beginnen. Ik geef een voorbeeld: Ik heb nu twee repen voor me liggen, een van het Noorse merk  Vigdis Rosenkilde  en de tweede van het Peruaanse  Ura Chocolates . Beide hebben voor hun reep cacao uit Peru gebruikt en zo heb ik ze ook in mijn bibliotheek bewaard, maar dan begint dat muggenziften. Op De Noorse reep staat: Vigdis Rosenkilde, Piura Blanco Kakao, 60...

Choco-praat: Harrer- je blijft je verbeteren

Afbeelding
Eigenlijk zou hij met pensioen kunnen, maar het chocolade maken blijft hem bezighouden. "Ik ben tien jaar te vroeg geboren voor de craft-chocolate beweging" zegt Karl Harrer, zijn vrouw Beatrix Harrer-Abosi, lacht erom.  Hij is Oostenrijker en zij Hongaarse, beiden zijn opgeleid als patissier. In Sopron -bijna op de grens van beide landen- hebben zij hun droom verwerkelijkt.  Het gebouw alleen al is een droom. Tegen een heuvel met uitzicht op de oude binnenstad staat Café Harrer te pronken. Eenmaal binnen blijk je ook de andere kant op te kunnen kijken, een glaswand scheidt de chocoproefruimte van de bakkerij/chocolademakerij. Het gebouw straalt moderne transparantie uit.  Laat ik vooral niet vergeten te vermelden dat de taarten en andere lekkernijen fenomenaal zijn, maar ik bezoek Harrer Chocolade  natuurlijk vanwege de chocolade.  Tijdens CHOCOA 2024 had Beatrix mij een van hun repen in de hand gedrukt. 70% Dark, Timur Pepper, één hap en ik was verkocht. Het a...

From London...with love

Afbeelding
Chocolade en de uitstraling van luxe gaan hand in hand. Een gestileerde verpakking met gouden letters et voilà de illusie van kwaliteit is gewekt.  London Chocolate  voldoet aan alle criteria en dat maakt de verwachtingen hooggespannen.  Chocolademakers moeten heel veel keuzes maken gedurende het productieproces. De makers van London Chocolate hakken vroeg in het proces een knoop door: zij wijden zich geheel aan het genre van de twee-ingrediëntenreep. Door deze keuze vallen allerlei opties verderop in het proces uit, want twee-ingrediëntenrepen kennen slechts cacao en suiker. In de craft-choclate-beweging geldt dit genre als het hoogst bereikbare, het verlangt veel technische beheersing. Daartegenover zou ik willen stellen dat in deze beperking ook een element van gemakzucht schuilt. Wanneer melkchocolade, inclusies of vullingen zijn uitgesloten, is ook het hele aspect van smaakcombinaties uit de instrumentendoos van de chocolademaker verdwenen.  Maar goed, met maar ...

It's like...of: In de community

Afbeelding
Er zijn ontelbaar veel thema's denkbaar waar mensen zich rondom kunnen verzamelen, bijvoorbeeld chocolade. Zo'n verzameling mensen wordt dan in goed Nederlands een community genoemd. Vaak hebben deze community's rituelen die voor binding in de groep zorgen. Het ritueel dat de bean-to-bar -community samenbrengt is de tasting , ook al zo goed Nederlands. Het fijne aan een community is dat de leden elkaar helpen aan dat wat nodig is voor hun ritueel en binnen de bean-to-bar -community draait alles natuurlijk om chocoladerepen.  Zo heb ik de afgelopen maand het geluk gehad een pakketje repen vanuit de Verenigde Staten te mogen ontvangen. Met dank aan Geneviève Leloup van Chocomotions, zij koos voor mij Amerikaanse repen uit het assortiment van de Cocoa Store in New York. Ik ga de repen gezellig online met haar proeven en dan onze ervaringen uitwisselen. Mijn grootste uitdaging daarbij is mijn vocabulaire. Niet iedereen proeft hetzelfde dat is een gegeven waarmee je hebt te dea...