ChocoladebloG

Deze week geen bonbons, maar bij het bekijken van de repen van deze week kwam vanzelf deze vraagstelling bij mij op: kun je het kwadraat van de cirkel in chocoladeland vinden? Anders gezegd: wat is de perfecte chocolade? Ik weet niets van wiskunde maar mij is verteld dat het getal π  een transcendent getal is waardoor er nooit een oplossing voor het kwadraat van de cirkel zal komen. Volgens mij een perfecte vergelijking met de beleving van chocolade. Waar we allemaal naar op zoek zijn is een transcendente ervaring met chocolade maar een universeel antwoord zullen we nooit vinden. Toch gaan we kijken hoe ver we komen. Zie het maar als de zoektocht naar het volgende cijfertje achter de komma bij het getal π. Deze week twee spannende merken. Uit Amerika  Taza chocolade  en uit Vietnam  Marou chocolade . Taza zijn die ronde plakken, de molenstenen waarmee de cacao gemalen is stonden model. Ik begin met hun Super Dark 85%. Wat voor een chocolade het is kan ik nergens ...

Tja, het is hard werken zo'n blog en iemand moet het doen, dus daar ga ik weer. Iets vinden van de chocolade die ik at deed ik altijd al, maar er nu regelmatig over schrijven vergt zorg, aandacht en vooral voorbereiding. Zo heb ik om deze serie over bonbons af te sluiten al met al vier winkels bezocht, te weten:  Chocolaterie Pompadour  Huidenstraat 12 Amsterdam, Leonidas  overal te vinden, Sweet Sisters  in Amersfoort voor de bonbons van DaVinci  en  Simon Levelt  waar ze  Geruba  bonbons verkopen. Pompadour en DaVinci bonbons worden in Amsterdam gemaakt, die van Geruba in Schinnen (Limburg) en Leonidas in Anderlecht (Belgie). Qua herkomst van de chocolade ziet de spreiding er echter niet zo bont uit. Leonidas en DaVinci gebruiken  Callebaut  chocolade waarbij opgemerkt moet worden dat DaVinci eigenaar Jan Blancke ambassadeur is van deze chocogigant. Hij heeft dan ook het genoegen met een eigen chocoladeblend te mogen werken. G...

Ik heb al eerder de stelling gedeponeerd dat de hele wereld chocolade is. Deze week werd ik gesterkt in dit idee door de verschillen in bonbons te onderzoeken. Zoals dat wat je eet iets zegt over wie je bent, zegt ook de chocolade die je eet iets over jou. Maar ook hoe je chocolade maakt en verwerkt zegt iets over hoe je in de wereld staat en hoe je met haar om wilt gaan. Met dit perspectief als uitgangspunt botsen deze week twee werelden op elkaar. Ik was in Amsterdam bij Metropolitan  in de Warmoesstraat waar ons genot als een hoger doel beleden wordt zonder in platte lustbevrediging te vervallen. Daarna bezocht ik Stam  Chocolaterie in de Arent Krijtsstraat in Diemen. Een winkel die mij bij het betreden als een wormhole terugbracht naar lang vervlogen tijden, herinneringen oproepende aan slagroomtruffels achter de glazen toonbank van de bakker bij ons om de hoek, waarbij ik als klein jongetje wegdroomde van al dat lekkers, dit alles opgeroepen door een bedwelmende chocola...

Adventstijd is de tijd van presentjes, kerstpakketten en attenties. Veel van deze blijken van waardering  zijn in de vorm van bonbons. Voor mij als chocoholic was het eerst nogal verwarrend voordat ik door had dat wanneer je tegen mensen zegt van chocolade te houden je bonbons als geschenk krijgt. Deze verwisseling is begrijpelijk en goed bedoeld. Dit misverstand ontstaat doordat voor veel mensen een bonbon als overtreffende trap van lekker zoet en dus ook als de top van chocolade gezien wordt. Nou wil ik niet beweren dat bonbons niets met chocolade te maken hebben maar voor mij is het toch echt wat anders. Desalniettemin zal ik me deze weken op deze niche storten, ja ik offer me op. Als eerste ben ik naar Puccini Bomboni in Amsterdam geweest. Daarna was ik in Breda, daar heb ik het bekende La Bohème en een filiaal van OLALA Chocola bezocht. Omdat ik bij alledrie de adressen walnootbonbons tegenkwam vergelijk ik die maar eens met elkaar.    Puccini gebruikt een do...

't is weer die tijd van het jaar, de pakjes liggen al klaar, maar toch ontbreekt er iets. Zo stapt menigeen op de fiets, hopende snel nog dat te vinden wat gaat scoren bij de vrinden. Ziehier mijn advies voor elke Sint. Koop geen letter of hooguit voor een kind. Koop goede chocolade, dat spaart mij een boutade over vette zoete brokken, waarbij iedereen zit te jokken van " o wat lekker en o wat fijn". Hiermee eindig ik mijn rijm. Twee mooie repen liggen voor mijn neus. Ik heb de Blanxart 82% Grand cru single origin. Dit is een Forastero cacao van het Domaine "monts de la Lune" uit Congo. De andere is de Fahrenheit 132 van Georgia roman. Gemaakt van een Trinitario cacao ui Peru. Hierbij verwijst de 132 Fahrenheit naar de maximale temperatuur die in het bereidingsproces bereikt is en die voor ons overeenkomt met 55º C. Deze reep wordt dus als zogenaamde raw chocolate verkocht. Ik heb al eerder beweerd dat fermentatie ook een bereidingsproces is maa...