ChocoladebloG

"Als je eraan toe bent om wat er in het potje zit zelf te gaan maken" Raymond Soerodikromo van  The Chocolate Shop  in Den Haag formuleert zijn zinnen met smaak. Wie met hem spreekt merkt gauw dat je in elk opzicht met een fijnproever van doen hebt, maar ook met een man die een missie heeft. Dagelijks ziet hij bij mensen de luiken opengaan wanneer hij ze met goede chocolade in aanraking laat komen. En Raymond is ervan overtuigd dat zo'n ervaring, de beste chocolade van de wereld te proeven, resoneert. Voor hem is het niet van belang of de klant dan meteen één of meerdere repen bij hem koopt, of dat hij of zij pas een jaar later bij een andere handelaar de stap naar een ander goed product maakt. Het is de bewustwording van kwaliteit en de vaardigheid om daarvan te kunnen genieten die volgens hem tweezijdig werken, daar zowel producent als consument profiteren en dus geluk ervaren. Raymond is chocoladesommelier en zodoende een groot ervaringsdeskundige wat betreft ta...

Familieverhoudingen kunnen best verwarrend zijn. Mijn verhaal begint bij de familie van de  Malvaceae , de tweezaadlobbige planten. Officieel valt nu onder deze familie ook het geslacht van de Theobroma . In deze prachtige geslachtsnaam, godenspijs, heeft  Carl Linnaeus  de status die de cacaoboom in Midden-Amerika had samengevat. Wij eten meestal de vruchten van de soort Theobroma c acao . Deze tak van dit geslacht heeft met de Criollo, Forastero en Trinitario, maar ook de Arriba Nacional, Chuncho en zelfs de CCN-51 heel wat twijgen. Hoe druk ik me er vaak ook over maak, al dit moois bevindt zich binnen de soort Theobroma cacao . Er bevinden zich echter binnen dit geslacht nog 20 andere soorten. Deze week ga ik dus op familiebezoek in het geslacht Theobroma. Mensen uit Zuid-Amerika kennen vaak de cupuaçu of copoazú. Deze vrucht die lijkt op een te grote cacaopod komt van een plant met de soortnaam Theobroma grandiflorum . Grote bloemen, grote vrucht. Meestal word...

Het zijn toch vooral België en Zwitserland die bij het grote publiek als chocoladelanden naam hebben gemaakt. Wie zich voor chocolade interesseert weet dat deze landen natuurlijk hun plaats in de geschiedenis hebben verdiend, maar zeker niet de enige zijn die hun steentje aan de ontwikkeling van de reep hebben bijgedragen. Ook Nederland vind je in elk chocoladegeschiedenisboek terug. Het was namelijk Coenraad Johannes van Houten die met het persen van cacaoboter uit de cacaobonen en het daarbij ontstaan van cacaopoeder een essentiële stap maakte naar wat uiteindelijk een chocoladereep zou worden. Echter de geschiedenis van cacao is weerbarstig en zo komt het dat wij deze week weer Wereld Chocoladedag vieren op 13 september. De reden waarom deze dag hiertoe is uitgeroepen is omdat Milton S. Hershey in 1857 op deze dag werd geboren. Dat behalve aan de verspreiding van industrie-chocolade in Amerika deze man verder geen grote bijdrage aan de ontwikkeling van het product chocolade heeft...

Patrick en Peggy Walter zijn letterlijk op de fiets in de chocolade beland. Op hun wereldreis per tweewieler raakten zij in Belize in gesprek met cacaoboeren en kregen de vraag of zij niet konden helpen hun bonen naar Europa te exporteren. Zonder verdere kennis van cacao of chocolade hebben deze twee avonturiers in 2012 een container naar Hamburg laten komen. En daarmee begon hun leerschool in de chocoladewereld. Eenmaal terug in Duitsland wilde het niet lukken om deze lading aan chocolademakers te verkopen. (Bedenk dat in 2012, zeker in Duitsland, de bean-to-bar- beweging nog niet echt uit de startblokken was gekomen.) Dat de bonen geroosterd moesten worden was Patrick wel bekend en daarvoor vond hij een koffiebrander. Eenmaal gebrand deed hij de boontjes in kleine zakjes die hij bij bio-supermarkten in de schappen wist te krijgen. Hoe onhandig dit verhaal ook klinkt, het is wel het begin van hun chocolademerk. Ik schrijf bewust "hun" want Choco Del Sol  is een echt fam...