ChocoladebloG

Hieperdepiep hoera: ChocoladebloG is jarig. Sinds 1 jaar schrijf ik elke week mijn bloG en met steeds meer plezier. Thema's en repen om over te schrijven zijn er te veel om op te noemen, zodat ik elke week toch weer een selectie moet maken. Tot nu toe heb ik over 86 repen, 7 smaken chocolademelk, 3 proefpakketten met samen 11 soorten cacao, 34 bonbons, 8 verschillende paaseitjes, 1 zak cacaonibs en 1 chocolade eendje mijn mening gegeven. Daarnaast heb ik drie musea, het Single Origin Festival en 5 dagen lang het Chocoa Festival bezocht,  vijf verse cacaovruchten geproefd en ik mocht zelf ook nog een lezing geven. Voor het eerste jaar niet slecht denk ik, voor het volgende jaar staat nog veel meer gepland. Maar nu laat ik eerst de kurken knallen om dit jubileum te vieren. En wat drink je dan als chocoholic? Jawel, chocobier, chocowijn en chocolikeur staan voor me klaar met om het af te ronden een reep  Kacau  chocolade met lime, gember en zwarte peper. Het feest kan...

Melkchocolade is nog niet veel in dit blog verschenen. Voor mij is het pure genot een pure reep en te veel suiker is vaak dodelijk voor een goede cacaosmaak. Toch ga ik het nu over melk hebben want: wie goed opgelet heeft tijdens het chocoladeboodschappen doen, heeft gemerkt dat zich een nieuwe variant definitief heeft gevestigd in de schappen. De pure of donkere melkchocolade. Voor de klanten die puur te sterk vinden, maar wel een iets vollere cacaosmaak zoeken zijn steeds meer fabrikanten deze middenweg gaan bewandelen. Er zit dan nog steeds melk en suiker in pure melkchocolade, maar niet meer als hoofdbestanddeel. Om van een donkere melkchocolade te spreken lijkt mij een percentage van 50% cacaomassa een mooie grens. Echter in de schappen zie je ook al repen met deze naam die net de 40% halen. Doorsnee melkrepen liggen zo rond de 30% dus ja 40% is puurder, maar voor mij mag er dus nog wel een schepje bij. Voor de goede orde, de wet schrijft een minimum van 25% cacao voor om het m...

Met een verbaasde blik kijk ik naar de drie repen die voor me liggen. Mooie woorden hebben ze allemaal op hun verpakking staan. Bij het merk  Krakakoa  een verhaal over passie en de "goedheid" van de archipel. Bij  Heinde & Verre  komen de Maya's en Spanjaarden voorbij. Bij  TWG vertellen ze van een reis naar de Bermudadriehoek. Maar zo'n etiket is klein, waarom dan al deze kleine lettertjes aan loze woorden verspillen. Voor wie een goed verhaal wil vertellen zou de inspiratie uit juiste productinformatie kunnen komen. In mijn optiek het meest overtuigende argument. Ik stel deze drie eerst maar even voor.  Van het Indonesische merk Krakakoa heb ik de 70% single origin Sedayu Sumatra reep. Van TWG-Tea uit Singapore heb ik de 70% met in thee gewelde cranberry's. Tot slot van het nieuwe Nederlandse merk Heinde & Verre de 71% single origin Noble Bali. Een Aziatisch trio dus, door toeval op mijn tafel beland. Twee van de drie zette...

Van chocolade word je gelukkig en wie dit niet gelooft moet maar eens praten met Ellen Ligteringen en Rutger Lem van het Surinaamse merk Tan Bun Skrati . Jawel, Suriname, je leest het goed, dit merk is daar het enige geregistreerde cacaomerk. Deze week sprak ik met Ellen en Rutger en als een chocoladefontein bleven de enthousiaste verhalen stromen. In 2010 begonnen, hebben zij zich door de vele uitdagingen, die een chocoladereep maken in het tropische klimaat van Suriname met zich meebrengt, heen geworsteld. Doordat de cacaoteelt na de onafhankelijkheid een langzame dood is gestorven is er veel kennis en kunde verloren gegaan. De planten echter zijn blijven staan en vormen zo de basis van dit bedrijf. De grootste leverancier is de Tijgerkreek plantage, waar nog zo'n 150 cacaobomen staan tussen de mango-, broodfruit- en citrusbomen. Ellen en Rutger helpen hier zelf mee om het cacaobomenbestand gezond te houden. Maar ze kopen ook in bij oude Skrati-maaksters die nog zes boompjes in...