Een bijzonder moment

Het is donderdagochtend, niets aan de hand, tot ik proef: een reep van ZOTO Cacao, Paso Colón, 65%. De chocoladesmaak is intens, diep en rond, ik proef gerstekorrels en gin. Dan bijt ik op het streepje gekandeerde sinaasappel, de combinatie met deze chocolade is prachtig, voor de crunch zorgen de geroosterde hazelnootstukjes. Dit is puur chocoladegenot en een beleving om te bewaren. 

Als tweede reep proef ik de Romeo Viganotti , Uganda, 80%. Deze Italiaanse maker werkt met single origin cacao, maar schuwt de vanille en lecithine niet. De smaak is erg mokka-achtig totdat....ja, de vanille zich meldt. Die smaak is zo opdringerig dat het vooral een kunst is de cacao achter de vanille nog te proeven. Voor mijn smaak is deze te fel geroosterd en ik krijg het gevoel verbrande cacaobonen te proeven.    

Een begrafenisondernemer vertelde mij ooit eens dat hij vaak als bedankje mooie flessen wijn kreeg die de overledene had bewaard voor een mooie gelegenheid. Nou kan niet elke fles wijn een succesnummer zijn, maar wacht vooral niet te lang met proeven. Ik ga door met proeven.

- Soma Chocolate, Creole Gardens, Haiti, 70%. De reep is prachtig vormgegeven, de kleur een beetje rood. De geur is bedwelmend, ik ruik vooral melasse en asarena kersen. In mijn mond smelt deze reep extreem makkelijk en de chocolade vloeit als een vloedgolf van smaak door mijn mond en laat bij elke beroering met mijn tong een romige laag achter. De smaak heeft iets droogs, maar is ook warm. Ik proef hout, ik ruik zoete orchideeën en in de nagalm zit kersenjam. Rond, warm en vol, een feest.  

We zijn gewend om bijzondere momenten te omlijsten met bijzondere dranken en bijzonder eten. Champagne bij een bruiloft en dan ook meteen maar een taart erbij. Barbecue bij een verjaardag of buurtfeest is al gewoon geworden. Door de overdaad aan bijzonderheden -het moment- de drank- het voedsel- raakt vaak het een ondergesneeuwd door het ander. 

Om dit te voorkomen voor mijn mooie chocoladerepen, kies ik onbeduidende momenten om ze te proeven. Een ongestoorde donderdagochtend bijvoorbeeld. En dan gebeurt het wonder: die onbeduidende ochtend krijgt plotseling betekenis, want het is de ochtend waarop ik de mooiste chocolade's van de wereld mag proeven. Zo'n bijzonder moment.

Ik ga weer verder met 20/20 Chocolates, Patanemo, 71%. Hoe mooi het design ook is, een gat in je reep voelt toch ook als een teleurstelling. De kleur is donker en de krak is luid en duidelijk. De geur zou ik als dikke chocolade willen omschrijven waarin ik wel vanille ruik. De reep is vrij droog en het smelten laat wat op zich wachten. Als dan de smaak loskomt is die veel dunner dan verwacht maar wel apart. ik kom uit bij magere macadamia noten en wat pinda-achtige aroma's. In mijn mond maakt deze reep een waterige indruk. Wat er in de nasmaak van overblijft is een droog poederachtig gevoel alsof ik een goedkoop mokkataartje heb gegeten. 

Ik eindig met een reep waarvan ik de maker heb ontmoet. Het zijn uiteindelijk toch altijd de ontmoetingen met mensen die welk moment dan ook bijzonder maken. 

- One|One Cacao, Portland, 71%.  De reep is wat grof vormgegeven, er zitten nogal wat luchtblaasjes in en de randen zijn rafelig, maar daartegenover staat de robuuste, dikke indruk die deze reep maakt. De reep voelt vettig aan, de krak is mat en meer een softe plop. De geur: ik ruik ananas. Een stuk afbreken is nog best een opgave. De reep geeft een grof mondgevoel, maar de smaak... fris fruitig. Ja weer die ananas, maar ook wat aardbeien. Daar achteraan of misschien er juist onder is de chocoladesmaak: zoet en onopvallend. Pas in de nasmaak merk je dat dit goede cacao is zonder storende bitterheid. Mooi rond en lang aanhoudend. Maar vooral die ananas is een beleving, zelden zo sterk in een reep geproefd. 

Hoe maak je nou een bijzonder moment? Koop een paar repen goede chocolade en ga ervoor zitten met geen ander doel dan het proeven. 

Veel genoegen.    

.