ChocoladebloG

Verhalen en chocolade horen bij elkaar. Je reep smaakt heel anders als je iets weet over de achtergrond, herkomst of productie van je chocolade. Afgelopen weekend was ik gevraagd om over mijn passie voor chocolade te komen praten voor een groep van dertig personen. Aan de hand van een aantal repen, variërend in herkomst en oplopend in cacaopercentage, kwamen thema's als kwaliteit en prijs, smaak en beleving, kinderarbeid, emancipatie, industrie en de craftchocolate- beweging aan de orde. Na afloop van mijn verhaal bleek het geen probleem de toch wat duurdere repen te verkopen. Maar nu vraag ik me af: wat blijft er hangen? Het meeste van de choco-informatie die ik gaf zal de gemiddelde toehoorder de volgende dag alweer vergeten zijn. Zou de smaak een blijvendere indruk achtergelaten kunnen hebben? Anders gezegd: is smaak wel het beste verkoop argument of is een duidelijk verhaal het belangrijkste verkooppunt? Tony's Chocolonely lijkt me het beste voorbeeld van een zeer gem

Zonder veel moeite is het ChocoladebloG nu al twee jaar online en ben ik binnenkort aan mijn honderdste blogje toe. Doordat het schrijven van dit blog mij dwingt op zoek te gaan naar bijzondere chocolade, ben ik veel makers, merken en cacaosoorten op het spoor gekomen die voor mij op het moment van schrijven vaak nieuw waren. Zoals bij alles is er maar één kans voor een eerste indruk. Op ontdekkingsreis door chocoladeland merk ik bij mezelf dat als de eerste ontmoeting met een bijzondere herkomstgebied niet positief is, ik dit bij een volgende keer toch in mijn achterhoofd heb. Met chocolade uit India had ik geen goede eerste ervaring. Wel was ik verbaasd te horen dat er in dit land überhaupt cacao verbouwd werd.  De koloniale geschiedenis is de verklaring hiervoor. Al met al produceert India niet erg veel cacao en een flink deel daarvan gaat de wereldmarkt op als bulk. Het aantal Indiase chocolademakers die repen naar Europa exporteren is dus navenant klein. Nu bedenk ik dat ik

Al een paar keer heb ik het op dit blog over bonenleveranciers gehad. Een van de meest bijzondere bedrijven op deze markt is Uncommon Cacao . Het gezicht en mede-oprichtster van dit bedrijf is de Amerikaanse Emily Stone . Zeer interessant is hun streven door transparantie te bieden de  commodity -markt te veranderen. Daarom hopen zij ook zeer dat hun jaarverslag gelezen wordt. Als blogger voel ik me ook door dit bedrijf aangesproken, want het bewustzijn bij de koper is in hun visie essentieel voor het veranderen van de markt. Ik ga weer mijn best doen met deze week als onderwerp hun dochteronderneming Maya Mountain Cacao  in  Belize . Dit is de eerste onderneming die onder de vlag van Uncommon Cacao is opgericht. Op dit moment wordt ook in enkele andere landen min of meer hetzelfde systeem toegepast. Maya Mountain Cacao (MMC) koopt de zogenaamde wet beans , natte bonen. Dit betekent voor de boer dat deze niet zelf hoeft te fermenteren. Dat deel van het cacaobewerkingsproces wordt