ChocoladebloG

Wat in het vat zit verzuurt niet, maar wat doet het dan wel in dat vat? Over vaten valt veel te vertellen en in combinatie met chocolade nog veel meer. Geen wonder dat chocolademakers helemaal los gaan op deze twee elementen. We kunnen zo langzamerhand gaan spreken van een heuse trend in de bean-to-bar business.  Voor de goede orde, we hebben het over houten vaten en zover ik weet gebruiken chocolademakers alleen oude houten vaten. Vaten die al eens gebruikt zijn bijvoorbeeld als wijn-, port- of whiskyvat. Ik vind het wel even interessant om dit vast te stellen, want het verschil tussen whisky en zijn Amerikaanse tegenhanger, de bourbon, zit hem juist in het feit dat voor whisky de vaten altijd al gebruikt moeten zijn voordat er whisky in mag, terwijl voor bourbon alleen nieuwe vaten mogen worden gebruikt. Voor mij zijn de juist wat scherpere (verse) houtaroma's dan ook kenmerkend voor bourbon. Bij whisky zijn er dan juist soorten met bijvoorbeeld een typische portsmaak te vinden. 

Neem in gedachte drie termen die voor jou de politiek van dit moment bepalen. Heb je ze? Dan krijg je van mij dit rijtje antwoorden: Love, Peace & Chocolate. Zoek nu bij elke door jou gekozen politieke term een passend antwoord uit het rijtje.  Zijn de wereldproblemen zo een stuk hanteerbaarder geworden? Op de Rochsburg in het kleine plaatsje Lunzenau zijn ze ervan overtuigd dat het werkt.    Het European Chocolate Festival is een klein festival, er zijn slechts twintig bean-to-bar chocolademakers die hun producten presenteren. Maar juist door deze opzet kan dit festival een belangrijke taak vervullen in wat de chocoladewereld zo dringend nodig heeft: bewustwording van de consument. Voor de zesde keer vond dit festival plaats op de Rochsburg  en het leek erop alsof de vorige jaren hun vruchten gingen afwerpen qua bewustwording. Een flink deel van de bezoekers had al geen vragen meer over het wat en waarom van bean-to-bar chocolade. Ze kennen hun makers en sommige makers herkenden o

Chocolade en water hebben een moeilijke verstandhouding met elkaar. Zo is bij elke chocolademaker het deel van zijn werkplaats waar water gebruikt wordt klein en duidelijk gescheiden van het droge deel waar de cacao verwerkt wordt. Water en cacaoboter gaan nou eenmaal niet samen. Processen als het malen, concheren en  tempereren zijn alleen mogelijk door de viscositeit van de cacaoboter bij een bepaalde temperatuur en die zou door contact met water verloren gaan.     Aan de andere kant: iedereen die enigszins serieus chocolade proeft, drinkt daarbij water. Reeds na enkele stukjes chocolade vlakt je waarneming af, het lijkt alsof je tong dichtslibt met chocolade. Om weer goed contrast te kunnen proeven is water drinken de beste oplossing.  Het belang van water werd me weer eens duidelijk tijdens mijn bezoek aan de Zotter Erlebniswelt.   De beste chocolade-experience in Europa is zonder twijfel Zotter Erlebniswelt. Toegegeven, je moet er een flinke rit voor over hebben, Riegersburg ligt