De stand van chocoladezaken

"We zijn er nog" zegt Ingmar Niezen op mijn vraag hoe het met Smells Like Chocolate gaat.
Haar zeer eerlijke antwoord blijkt tekenend te zijn voor de stand van zaken bij de paar overgebleven stenen chocoladespeciaalzaken in ons landje.


Ook aan haar kant van de Zaan zijn de toeristen weggebleven, zo vertelt Ingmar en dat is merkbaar in de omzet van Smells like Chocolate. Gelukkig staan er wel plotseling locals voor de deur die begrijpen dat steun nodig is om de middenstand te behouden. En sterker dan voorheen zijn nu Sinterklaas, Kerst, Valentijnsdag en dan weer Pasen de bepalende momenten geworden. Daarbij hebben ze hun digitale activiteiten danig opgeschroefd om maar in beeld te blijven. Maar ver vooruitzien durft ze niet. Nog een jaar zo doorgaan gaat niet en daar wil Ingmar ook niet aan denken. 

Ik ga een rondje bellen:
Florentina Chocolates in Rotterdam is open. The Chocolate Shop in Den Haag is open. In Amsterdam zijn het Cacao Museum en Chocolatl open. Om bij Cacao and Spice te winkelen graag even bellen voor een afspraak.

Het verhaal van Ingmar blijkt met kleine aanpassingen op bijna alle chocoladeretailers van toepassing te zijn. Online aanwezigheid, zowel in de vorm van een webshop als met events blijkt essentieel. De locals zijn voor alle ondernemers een welkome aanvulling, maar kunnen niet alles goedmaken. Wel zorgen organisaties en bedrijven voor enige activiteit door het bestellen van pakketten gecombineerd met deelnames aan online events.

Ik vraag me intussen af, hoe komen craft chocolade en nieuwe consument in de toekomst nog bij elkaar?
Mijn zorgen baseren zich op dit korte overzicht van winkels die door of in verband met corona hun deuren moesten sluiten: 
- Bijna direct na de eerste lockdown kondigde Kees Raat aan te stoppen met zijn Metropolitain in Amsterdam. 
- Na de zomervakantie moest Cacaolab stoppen.
- 2021 is nog maar net begonnen of Sweet Sisters in Amersfoort kondigt aan eind februari de deuren te gaan sluiten.
- Tot overmaat van ramp zal eind februari het Chocoa Festival niet op de gebruikelijke wijze plaatsvinden. Het festivalweekend, dat deel van Chocoa waarop de consument in contact met craft chocolade kan komen, zal om begrijpelijke redenen uitvallen. (Wel zullen de Conferentie en het Chocolate Makers Forum online plaatsvinden.)  

Met het verdwijnen van deze chocolade speciaalzaken en het wegvallen van het festival verdwijnt craft chocolade steeds verder uit beeld bij de consument. Online is een uitstekende plaats voor het presenteren van mooie foto's en een goed verhaal. Maar het proeven kan daar niet direct op aansluiten, daartoe zal de klant eerst verleid moeten worden om aan een tasting geld uit te geven.

Raymond van The Chocolate Shop lijkt haast persoonlijk de uitvinder van het fenomeen online tasting in Nederland. Hij en zijn team zijn vrijwel direct na de eerste lockdown daarmee begonnen en met succes. Zij hebben nu zoveel ervaring opgedaan dat het tijd werd voor de volgende stap: onlinetasting.nl. Een platform van waaruit tasting's en pairings van diverse producten door diverse makers en retailers al dan niet gezamenlijk aangeboden kunnen worden.
  
Ik hoop dat de craft chocolade zich niet, zoals vele nichemarkten, door deze crisis naar een uithoek van het internet laat verbannen.
Helaas is er geen enkele vorm van samenwerking of georganiseerde promotie binnen de craft chocolade beweging te bekennen. Eerder omgekeerd, de retailers die hun online activiteiten hebben opgevoerd komen terecht in het vaarwater van de onlineshops die er al waren Chocoladeverkopers.nl, Chocolademeesters.eu en The Chocolate Shop.nl (de enige die zowel een stenen- als een webshop is) 
Aan deze rij kan ik dan nog de Craftchocolate.shop toevoegen. En ook De Chocolademeisjes.nl die blakend van optimisme midden in de pandemie op een hete zomerdag hun webshop zijn begonnen.
Maar laten we wel zijn, de craft beweging leeft in zijn eigen digitale chocoladebubbel. Qua budget en daarmee samenhangend de kennis en kunde staat de craft choclate beweging in geen verhouding tot de online impact die de industrie genereert. 

Genoeg gesomberd. Over Nederlandse chocolademakers en hun producten, of bijvoorbeeld Pacha de Cacao valt veel positiefs te vertellen, maar daarover de volgende keer meer. Nu ga ik eerst maar eens proeven: twee Perurepen die zowel in de winkel als online verkrijgbaar zijn.

Qantu Chocolate uit Montreal richt zich uitsluitend op cacao uit Peru. Ze hebben daar veel succes mee. De reep die ik heb, is overladen met gouden medailles. Zoals we weten zijn er ook genoeg cacaovariëteiten te vinden in Peru en daarom vind ik het wel jammer dat hier niet aangegeven wordt met welke soort we van doen hebben. Überhaupt geeft Qantu geen enkele informatie die voor freaks interessant is. We weten alleen dat de cacao voor deze 70%-reep uit het district Morrópon in de provincie Piura in Peru komt.
De reep is een plaatje. Hoogglans met een vrij lichte kleur. De krak is helder droog en scherp. De geur......ohhh zalig. Ik ruik pruimen, zoete pruimen met een achtergrond van specerijen, wat een intense geur. De reep smelt als boter met een heerlijk fijn mondgevoel. De smaak is een belevenis! Ja die pruimen weer, maar nu gedroogde pruimen. En terwijl ik die proef komt er langzaam een zuur in de smaak naar voren. Het zuur van vers fruit zoals...... ja, verse pruimen dat kunnen hebben. PUUR GENOT. Zonder dat ik er erg in heb, is de chocolade weggesmolten in m'n mond, ben ik mentaal nog met het zuur bezig, maar geeft mijn tong aan verder te gaan met de nasmaak. Lang blijft een milde chocoladesmaak met het aroma van kersen als een zonsondergang tegen mijn gehemelte kleven. PROEVEN!!! 

Chocolaterie A. Morin heeft een reep gemaakt met de spannende titel Pérou 63% Absolu. Deze édition limitée heeft als bijzonderheid dat alles, cacao, cacaoboter en suiker uit Peru afkomstig is. In dit geval hebben we het over de provincie Chanchamayo in de regio Junín. Ook hier ontbreekt weer de freak-info. Ik ga ervan uit dat ze dezelfde cacao gebruiken als in hun gewone repen, maar ik weet niet welke cacaosoort dit is. Wel staat er in de wikkel geschreven dat de cacao van één plantage of coöperatie afkomstig is, maar ook hierover geen duidelijkheid.
Met een vrij donkere kleur lacht deze reep me tegemoet. De geur is agressief te noemen. Ik ruik scherpe houtsoorten, met een snijdende zuurte. De krak is net zo donker als de kleur, de breuklijn is strak. Wat mondgevoel betreft vind ik deze reep wat stoffig, maar de beleving van de reep zou ik waterig willen noemen. En dan de smaak. Die is zeker niet agressief maar juist verbazingwekkend bloemig. Helaas verdwijnen de florale aroma's wel snel waarna een zoete mokka ondertoon overblijft. De nasmaak is wel krachtig genoeg om je nog lang bezig te houden. Hierin komen dan meer aardesmaken tot hun recht, maar alles mild. Een beetje een vreemde reep wat geur/smaak verhouding betreft.



 

   

 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Marketing en strategie

Choco-praat: Wouter Tjeertes, vijf jaar Pure Chocolate

Ghana, of de chocolatier zonder cacao