Mooie woorden

Met een verbaasde blik kijk ik naar de drie repen die voor me liggen. Mooie woorden hebben ze allemaal op hun verpakking staan. Bij het merk Krakakoa een verhaal over passie en de "goedheid" van de archipel. Bij Heinde & Verre komen de Maya's en Spanjaarden voorbij. Bij TWG vertellen ze van een reis naar de Bermudadriehoek.
Maar zo'n etiket is klein, waarom dan al deze kleine lettertjes aan loze woorden verspillen. Voor wie een goed verhaal wil vertellen zou de inspiratie uit juiste productinformatie kunnen komen. In mijn optiek het meest overtuigende argument.

Ik stel deze drie eerst maar even voor. 
Van het Indonesische merk Krakakoa heb ik de 70% single origin Sedayu Sumatra reep. Van TWG-Tea uit Singapore heb ik de 70% met in thee gewelde cranberry's. Tot slot van het nieuwe Nederlandse merk Heinde & Verre de 71% single origin Noble Bali. Een Aziatisch trio dus, door toeval op mijn tafel beland. Twee van de drie zetten "single origin" op de verpakking. Maar wat zegt dat? Wie van de keuringsdienst van waarde de aflevering over single origin koffie heeft gezien kent ook het antwoord voor wat chocolade betreft.

Het begint een rode draad in het ChocoladebloG te worden: informatie. De info die Krakakao geeft is min of meer voldoende. De plaats op het eiland staat vermeld en dat de bonen in direct trade zijn gekocht. Je weet in ieder geval waar de cacao vandaan komt en wie meer wil weten kan op hun website terecht. Bij Heinde & Verre wordt de herkomst al onduidelijker. Single origin Bali is een vrij groot begrip. Achter op de verpakking is er sprake van "de coöperatie", maar die wordt niet met name genoemd. Het toegevoegde woordje "organic" wordt verder ook niet door een label ondersteund. Daarbij blinkt de website uit in karige informatievoorziening.
Nog leuker maakt TWG het. Dit luxe theemerk, dat ermee pocht meer dan 1000 single origin estate theeën in hun assortiment te hebben, weet over de chocolade absoluut niets te vertellen.

Staan de mooie woorden plaatsvervangend voor een niet zo mooi verhaal aan productinformatie?
Ik noem het op zijn minst gemiste kansen. Uiteindelijk moet de smaak me overtuigen dus...proeven!

Op zich is de TWG 70% met cranberries een vreemde eend in de bijt bij ChocoladebloG. Ik test meestal de pure chocolade omdat toevoegingen vaak afleiden, maar een fijne afwisseling kan het soms ook zijn. De frisse geur van de cranberries is heerlijk en mengt goed met de chocoladegeur. De reep zit dan ook vol met stukjes. Hij glimt prachtig, maar breken gaat niet makkelijk want de chocolade is brokkelig en de stukjes zitten dwars. En wat proef je dan?  De chocolade smelt snel en heeft geen fijn mondgevoel. Hij proeft wat stoffig. Wel is de combinatie van aroma's spannend. Natuurlijk herken ik het zuur van de cranberries ik proef ook vanille en het bittere van de thee. Voor wie wat anders dan pure chocolade wil best lekker, maar de chocolade "an sich" kan mij niet overtuigen. Een merk dat zich zo exclusief in de theebranche positioneert zou wel wat meer werk van zijn chocoladekeuze kunnen maken. Dat spaart mooie verbloemende teksten.

De reep van Krakakoa is een feestje. Hij ruikt heerlijk kruidig en dat is ook wat je krijgt. Na een korte ploppende knak, heb je een stukje tropisch regenwoud in je mond. Het smelten is dan wel een geduldoefening, maar je beleeft van alles. De kruiden (licht nootmuskaat en foelie) drijven het smaakpallet richting fris/zuur met wat zoet aan het einde. Pas in de nasmaak merk je dat er ook bitter in zit. ( Lees ook het bloG: Uit de gordel van smaragd )

Tot slot de Heinde & Verre. Een mooi glanzend blok dat niet zo direct geurt als de andere twee, maar wanneer ik het onder mijn neus hou, ohh ja. Een vettige chocoladegeur waar ik van droom, heerlijk! De krak is strak en krachtig. Het smelten gaat vrij snel. Het vettige blijft, dit geeft een koel mondgevoel. De smaak gaat eerst licht naar mokkakoffie, maar doet me ook denken aan houtgeuren in een zagerij. In de nasmaak komt er een zurige melktoon bij die niet een allemansvriend zal zijn. Ik blijf zitten met een korrelig, droog mondgevoel.

De leidraad bij ChocoladebloG blijft de smaak, de pure smaak. 







Reacties

Populaire posts van deze blog

Marketing en strategie

Choco-praat: Wouter Tjeertes, vijf jaar Pure Chocolate

Craft Chocolate Cuba of het versprinngend perspectief