Vreemde eenden in de bijt
De chocoladereep zoals wij hem nu kennen is duidelijk een product van de industriële revolutie. Tussen boom en reep zitten heel wat processen en bij elke stap hoort een beroepsgroep. Aan het einde van de productieketen staat regelmatig een chocolatier.
Het ambachtelijke van dit vak is aantrekkelijk voor zowel de maker als de bezoeker. Bij veel chocolatiers worden workshops aangeboden waarbij die bewerking van boom tot chocoladepastilles in vogelvlucht wordt besproken. Daarna volgt vaak het onder begeleiding zelf klungelen met chocolade, waarna ieder zijn eigen maaksels trots thuis kan presenteren.
Op reis probeer ik overal iets van de plaatselijke choco-cultuur te onderzoeken. Veel chocoladespeciaalzaken of -makers hebben we in Nederland niet, chocolatiers des te meer.
Zo kwam ik afgelopen week bij De Bonte Koe in Rotterdam en Choco & Zo in Barneveld.
Voor mij als chocoholic zit hier altijd iets dubbels aan want, hoe aanstekelijk de passie van deze beroepsgroep ook is, ik word vaak teleurgesteld door de realiteit. Zo ook nu.
Op beide adressen is geen gebrek aan kennis en kunde, maar zoiets als de omzet zorgt ervoor dat al met al "de grootste gemene deler" heerst en er geen ruimte blijft om werkelijk met chocolade te experimenteren. Facit: bonbons maken is creatief werk en mooie geschenkartikelen zijn ook leuk, maar ik proef steeds dezelfde chocolade.
Op beide plaatsten werkt men met Callebaut chocolade. Het Cocoa Horizons programma wordt bewust ondersteund en het enthousiasme is overal te merken. Prima. Daarbij een extra pluim voor Choco & Zo. Hun beleid is erop gericht mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt te helpen en daarbij liggen er wat mooie repen van Taza Chocolat, voor de freaks. Al met al een fijne plek.
Wat ik aan repen heb gescoord is wel even schrikken voor mijn trouwe lezers. Bij De Bonte Koe kocht ik een 31% " Massief" reep gezoet met maltitol en bij Choco & Zo een reep Ruby. Beide zijn dus chocolades van Callebaut.
In de Massief 31% proef je de maltitol niet, dit goedje is smaakloos en daardoor krijg je veel van de chocolade mee. De reep is een flink brok dat ploffend breekt. Voor mij is dit natuurlijk erg zoet en ik vind de smelt ook zeer vettig. Wel zit er een hazelnootaroma in en dat maakt deze reep interessanter dan gedacht.
De Ruby reep heb ik gekocht om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Er zijn heel wat vraagtekens te plaatsen bij deze chocolade, maar de smaak is wat mij nu bezig houdt. De reep die ik heb, heeft de nodige luchtbelletjes en is nogal ongelijk in dikte. De krak is luid en duidelijk maar hij glanst niet. Hij ruikt naar framboos en dit vind ik ook in de smaak terug. Ook de cacaoboter is duidelijk te proeven en verder is het yoghurt wat mij te binnenschiet. Brrr, eerst even mijn mond spoelen. Wellicht is deze chocolade goed voor de omzet, want kinderpartijtjes en puberverjaardagen fleuren ervan op, maar voor een chocoholic is dit geen feestje.
Ga vooral naar chocolatiers voor eieren, cadeautjes of lekkere bonbons. De rabarberbonbon bij de bonte koe was geweldig.
Echter, voor een goede reep ga je naar de speciaalzaak of de webshop.
Volgende week weer wat sterkers.
Het ambachtelijke van dit vak is aantrekkelijk voor zowel de maker als de bezoeker. Bij veel chocolatiers worden workshops aangeboden waarbij die bewerking van boom tot chocoladepastilles in vogelvlucht wordt besproken. Daarna volgt vaak het onder begeleiding zelf klungelen met chocolade, waarna ieder zijn eigen maaksels trots thuis kan presenteren.
Op reis probeer ik overal iets van de plaatselijke choco-cultuur te onderzoeken. Veel chocoladespeciaalzaken of -makers hebben we in Nederland niet, chocolatiers des te meer.
Zo kwam ik afgelopen week bij De Bonte Koe in Rotterdam en Choco & Zo in Barneveld.
Voor mij als chocoholic zit hier altijd iets dubbels aan want, hoe aanstekelijk de passie van deze beroepsgroep ook is, ik word vaak teleurgesteld door de realiteit. Zo ook nu.
Op beide adressen is geen gebrek aan kennis en kunde, maar zoiets als de omzet zorgt ervoor dat al met al "de grootste gemene deler" heerst en er geen ruimte blijft om werkelijk met chocolade te experimenteren. Facit: bonbons maken is creatief werk en mooie geschenkartikelen zijn ook leuk, maar ik proef steeds dezelfde chocolade.
Op beide plaatsten werkt men met Callebaut chocolade. Het Cocoa Horizons programma wordt bewust ondersteund en het enthousiasme is overal te merken. Prima. Daarbij een extra pluim voor Choco & Zo. Hun beleid is erop gericht mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt te helpen en daarbij liggen er wat mooie repen van Taza Chocolat, voor de freaks. Al met al een fijne plek.
Wat ik aan repen heb gescoord is wel even schrikken voor mijn trouwe lezers. Bij De Bonte Koe kocht ik een 31% " Massief" reep gezoet met maltitol en bij Choco & Zo een reep Ruby. Beide zijn dus chocolades van Callebaut.
De Ruby reep heb ik gekocht om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Er zijn heel wat vraagtekens te plaatsen bij deze chocolade, maar de smaak is wat mij nu bezig houdt. De reep die ik heb, heeft de nodige luchtbelletjes en is nogal ongelijk in dikte. De krak is luid en duidelijk maar hij glanst niet. Hij ruikt naar framboos en dit vind ik ook in de smaak terug. Ook de cacaoboter is duidelijk te proeven en verder is het yoghurt wat mij te binnenschiet. Brrr, eerst even mijn mond spoelen. Wellicht is deze chocolade goed voor de omzet, want kinderpartijtjes en puberverjaardagen fleuren ervan op, maar voor een chocoholic is dit geen feestje.
Ga vooral naar chocolatiers voor eieren, cadeautjes of lekkere bonbons. De rabarberbonbon bij de bonte koe was geweldig.
Echter, voor een goede reep ga je naar de speciaalzaak of de webshop.
Volgende week weer wat sterkers.
Reacties
Een reactie posten