Prijzen Festival
€ 7,50 voor 56 gram van Cacao Hunters of € 5,50 voor 60 gram Åkesson's chocolade. Mijn vraag: welke prijs voor welke prijs? En waarom betalen we die wel of niet?
Voor mij liggen twee glanzende vierkante repen chocolade, werkelijk mooie producten en beide met prijzen bekroond. De geur is bedwelmend en van de aanblik alleen al loopt het water je in de mond.
Toch geef ook ik, als chocoholic, toe dat ik eerst een drempel over moest worden geholpen voor ik deze prijzen ben gaan inzien. Maar nu weet ik: geld is slechts een middel tot een doel.
Een van mijn voedselhelden, de Duitse kok Alfons Schuhbeck, stelt steeds de vraag waarom menigeen wel een vermogen aan motorolie voor de auto uitgeeft, maar niet bereid is een paar euro voor olijfolie te betalen.
Waarom doen we onszelf slecht voedsel aan, waarom zijn we niet bereid op z'n minst een "eerlijke" prijs te betalen of nog beter gezegd, waarom doen we onszelf voedsel van slechte kwaliteit aan voor een paar euro verschil? Voor wie het niet breed heeft heb ik alle begrip, maar mijn leveranciers van deze week lieten duidelijk horen dat zij regelmatig tegen een soort muur van onbegrip aanlopen wat prijs/kwaliteit betreft. Ik zie dit "onbegrip" ook wel als een Noord-Europese houding die wij tot voedsel aannemen, waarbij ons genot niet voorop staat en spaarzaamheid nog steeds de leidraad is.
Ik hoop toch dat ik met mijn blog lezers kan aanzetten tot zelfonderzoek.
Voor mij is mijn eigen smaak, en mijn beleving van wat ik proef, een dagelijks avontuur. Om die avonturen te kunnen beleven moet je wel wat goeds kopen, dat kost nou eenmaal geld.
Neem nou die Cacao Hunters reep: ik heb de 64% Sierra Nevada, (de cacaosoort staat niet vermeld, gemis) uit Colombia. Zoals gezegd, een bedwelmende geur van koffie, maar ook een fris zuur van fruit komt bij mij aan. Als ik dan een stukje tegen mijn gehemelte plak, en langzaam op mijn tong zijn smaak laat verbreiden.......... Och, waarom willen we dit in Euro's uitdrukken. Ik ga eerst langs wat fruit, zuur, maar licht want er is suiker, dan komt een koffiemoment, kort maar met een duidelijk roosteraroma, nog een keer zuur, nu voller, en dan het bitter van chocolade, maar doordat de suiker precies goed geplaatst is blijf ik achter met het voldane gevoel van een volbracht avontuur.
Hoe moet ik 't anders formuleren om jullie te verleiden.
Ik probeer het nog een keer, nu met de Åkesson's 75% criollo cacao van Madagaskar. Een waslijst aan prijzen heeft deze gewonnen, maar wat zeggen die als je het niet koopt.
Hier gaan we echt vol de choco-jungle in. De geur is dik, haast verstikkend, en vreemd genoeg ruikt deze reep zoetig, maar dat lijkt haast een valstrik. Alleen bij de eerste beroering is hier zoet te proeven. Dan val ik bijna stil van verbazing, wat een geweld in een reep. Krachtig dik is de chocoladesmaak die mij meesleurt, ik krijg er net geen droge mond van, aroma's van bessen en zoete blauwe druif drijven op deze volle cacao. Pas als ik aan het einde slik komt achter op mijn tong nog een nagalm van bitter die tot in mijn neus trekt.
Tja, behaalde prijzen laten zich wellicht in te betalen prijzen uitdrukken, maar smaakervaringen zijn onbetaalbaar. Gun jezelf deze avonturen, beleef de wereld op je tong, ga op onderzoek met je neus, er is meer dan voorheen in de chocoladewereld te beleven.
Voor wie zoekt: ik heb mijn repen van Simon Levelt en van Sweet Sisters, beide in Amersfoort. Niet elke Simon Levelt heeft hetzelfde chocoladeaanbod, dus ga op onderzoek.
Als webshop kan ik TheChocolateShop of Chocoladeverkopers.nl aanbevelen om deze repen te vinden.
Voor mij liggen twee glanzende vierkante repen chocolade, werkelijk mooie producten en beide met prijzen bekroond. De geur is bedwelmend en van de aanblik alleen al loopt het water je in de mond.
Toch geef ook ik, als chocoholic, toe dat ik eerst een drempel over moest worden geholpen voor ik deze prijzen ben gaan inzien. Maar nu weet ik: geld is slechts een middel tot een doel.
Een van mijn voedselhelden, de Duitse kok Alfons Schuhbeck, stelt steeds de vraag waarom menigeen wel een vermogen aan motorolie voor de auto uitgeeft, maar niet bereid is een paar euro voor olijfolie te betalen.
Waarom doen we onszelf slecht voedsel aan, waarom zijn we niet bereid op z'n minst een "eerlijke" prijs te betalen of nog beter gezegd, waarom doen we onszelf voedsel van slechte kwaliteit aan voor een paar euro verschil? Voor wie het niet breed heeft heb ik alle begrip, maar mijn leveranciers van deze week lieten duidelijk horen dat zij regelmatig tegen een soort muur van onbegrip aanlopen wat prijs/kwaliteit betreft. Ik zie dit "onbegrip" ook wel als een Noord-Europese houding die wij tot voedsel aannemen, waarbij ons genot niet voorop staat en spaarzaamheid nog steeds de leidraad is.
Ik hoop toch dat ik met mijn blog lezers kan aanzetten tot zelfonderzoek.
Voor mij is mijn eigen smaak, en mijn beleving van wat ik proef, een dagelijks avontuur. Om die avonturen te kunnen beleven moet je wel wat goeds kopen, dat kost nou eenmaal geld.
Neem nou die Cacao Hunters reep: ik heb de 64% Sierra Nevada, (de cacaosoort staat niet vermeld, gemis) uit Colombia. Zoals gezegd, een bedwelmende geur van koffie, maar ook een fris zuur van fruit komt bij mij aan. Als ik dan een stukje tegen mijn gehemelte plak, en langzaam op mijn tong zijn smaak laat verbreiden.......... Och, waarom willen we dit in Euro's uitdrukken. Ik ga eerst langs wat fruit, zuur, maar licht want er is suiker, dan komt een koffiemoment, kort maar met een duidelijk roosteraroma, nog een keer zuur, nu voller, en dan het bitter van chocolade, maar doordat de suiker precies goed geplaatst is blijf ik achter met het voldane gevoel van een volbracht avontuur.
Hoe moet ik 't anders formuleren om jullie te verleiden.
Ik probeer het nog een keer, nu met de Åkesson's 75% criollo cacao van Madagaskar. Een waslijst aan prijzen heeft deze gewonnen, maar wat zeggen die als je het niet koopt.
Hier gaan we echt vol de choco-jungle in. De geur is dik, haast verstikkend, en vreemd genoeg ruikt deze reep zoetig, maar dat lijkt haast een valstrik. Alleen bij de eerste beroering is hier zoet te proeven. Dan val ik bijna stil van verbazing, wat een geweld in een reep. Krachtig dik is de chocoladesmaak die mij meesleurt, ik krijg er net geen droge mond van, aroma's van bessen en zoete blauwe druif drijven op deze volle cacao. Pas als ik aan het einde slik komt achter op mijn tong nog een nagalm van bitter die tot in mijn neus trekt.
Tja, behaalde prijzen laten zich wellicht in te betalen prijzen uitdrukken, maar smaakervaringen zijn onbetaalbaar. Gun jezelf deze avonturen, beleef de wereld op je tong, ga op onderzoek met je neus, er is meer dan voorheen in de chocoladewereld te beleven.
Voor wie zoekt: ik heb mijn repen van Simon Levelt en van Sweet Sisters, beide in Amersfoort. Niet elke Simon Levelt heeft hetzelfde chocoladeaanbod, dus ga op onderzoek.
Als webshop kan ik TheChocolateShop of Chocoladeverkopers.nl aanbevelen om deze repen te vinden.
Reacties
Een reactie posten