Chocolade-amusement

BELGISCHE CHOCOLADE, welk beeld past daarbij? De samenstellers van Chocolate Nation in Antwerpen koppelden er het beeld van een king-size doos bonbons aan.
Chocolade is een feel good product waarmee je anderen of jezelf verwent. Wil je zo'n product verkopen dan moet het geluk, positiviteit en iets van luxe uitstralen. Wanneer je dan ook nog begrippen als ambachtelijk en kunstnijverheid weet te koppelen aan traditie en royalty nou dan is het verkoopplaatje compleet.
Bij het Belgische chocolademuseum Chocolate Nation, 4000 vierkante meter reclameoppervlakte voor Callebaut, dat deze winter opende in Antwerpen, draait alles om beeldvorming. Wie de belgische chocolade door een Ruby-roze bril wil zien is aan het juiste adres in dit suikerzoete amusementspaleis, waarin niets aan het toeval wordt overgelaten. De plaatjes kloppen.

Laat ik dan ook maar met de vormgeving beginnen, die werkelijk prachtig is en tot in het detail verzorgd. Extra pluspunt is de koelte in het gebouw die een aangename afwisseling is op de zomerse smelttemperaturen buiten. De route door het museum is goed te volgen en het personeel is vriendelijk en tijdens mijn bezoek zelfs blij klanten te zien (het was niet erg druk). De audioguide werkt probleemloos in verschillende talen en de filmpjes zijn vanuit spannende perspectieven gedraaid en soms ook erg grappig.
Wat heb ik er geleerd? In België is een grote chocoladecultuur, chocolade is goed voor je, Napoleon hield ervan en één op de tien Belgen verstopt zijn reep voor huisgenoten. Leuk hè!
Alles werkt mee aan een positief beeld.

Waarom stond ik dan toch na afloop met een nare smaak in mijn mond in de shop alwaar ik de keus had uit een fijn assortiment van Callebauts grootafnemers Godiva, Leonidas en Guylian?
Was het een cacaogebrek? Er was geen cacaoboom, geen cacaovrucht te zien. De cacaobonen lagen achter glas. Cacaonibs werden genoemd, ik mocht ze niet zien of proeven evenmin als cacaoboter of cacaopoeder. Maar nee, die nare smaak kwam van iets anders.

 Misschien lag de oorzaak in een overdaad aan bonbons. In de eerste zaal werd ons die king size bonbondoos al voorgesteld en een bonbonnetje werd ons aangeboden na de kortstdenkbare demonstratie bonbonmaken. Wanneer bonbons als chocolade worden gepresenteerd ga je als chocoholic in een chocolademuseum toch aan jezelf twijfelen.
Maar een chocoladegebrek kon de oorzaak van mijn onbehagen niet zijn. Ik had toch tien soorten warme Callebaut chocolade mogen proeven, van wit tot bijna puur met de Ruby ertussenin.
De bittere pil waren voor mij de filmpjes over Callebauts Cocoa Horizons programma.
Dat de grootste speler op het gebied van cacao- en chocoladeproductie alle problemen die met deze bedrijfstak samenhangen met een kinderlijk naïef verhaaltje afdoet om het positieve plaatje maar niet te storen, was voor mij niet te pruimen.
Wie geen vragen stelt, van zoetigheid houdt en €16,50 voor een volwassene en €11 tot €15 voor een kind geen probleem vindt, kan zich deze zomer heerlijk een uurtje laten koelen in centrum Antwerpen.
Iedereen die iets over chocolade wil weten zoekt verder.

Reacties

  1. Beter had ik het niet weten te formuleren, wat had ik anders kunnen denken toen wij naar binnen wandelden ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Marketing en strategie

Choco-praat: Wouter Tjeertes, vijf jaar Pure Chocolate

Craft Chocolate Cuba of het versprinngend perspectief